ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΟΙ ΙΕΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ
Η υπόθεση του τρόπου αμοιβής των θρησκευτικών λειτουργών της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη ξεκινά από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος έγινε δέκτης αιτήματος του μουφτή Κομοτηνής ώστε να βρεθεί ένας τρόπος να αποκτήσουν οι ιμάμηδες δικαίωμα πρόσβασης στην κοινωνική ασφάλιση, αφού ο «μισθός» τους εξασφαλιζόταν από τους πιστούς της κάθε ενορίας. Επειδή όμως δεν μπορούσε να βρεθεί άλλος τρόπος για να ικανοποιηθεί αυτό το αίτημά τους, αποφασίστηκε να δίνεται στον μουφτή μια κρατική χορηγία της τάξεως των 70.000 δραχμών για τον κάθε ιμάμη που ανήκε στη δύναμη των Μουφτειών Ξάνθης, Κομοτηνής και Διδυμοτείχου προκειμένου να αντισταθμιστεί η έλλειψη κοινωνικής ασφάλισης.
Με τον νόμο 3536/2007 η τότε κυβέρνηση Καραμανλή πήρε την πρωτοβουλία να διαμορφώσει ένα νομοθετικό πλαίσιο που θα κατοχύρωνε θεσμικά την ιδιότητα των μουσουλμάνων θρησκευτικών λειτουργών στη Θράκη εξασφαλίζοντας για 240 από αυτούς πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα, με την ταυτόχρονη πρόσληψή τους με σύμβαση ορισμένου χρόνου 9 μηνών και με δυνατότητα ανανέωσής της.
Η επιλογή τους θα γινόταν από πενταμελή επιτροπή που θα αποτελούνταν από εκπροσώπους των υπουργείων Εσωτερικών, Εξωτερικών και Παιδείας και δύο μέλη ΔΕΠ ελληνικών πανεπιστημίων, ειδικών σε θέματα ισλαμικής θρησκείας, μετά τη γνώμη του οικείου μουφτή.
Η ΕΠΙΛΟΓΗ. Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στους κόλπους της μειονότητας, καθώς οι ιμάμηδες γίνονταν πλέον δημόσιοι υπάλληλοι ενώ και ο τρόπος επιλογής τους από πενταμελή επιτροπή χριστιανών ακύρωνε κάθε ηθική τους νομιμοποίηση στη συνείδηση των ομοθρήσκων τους.
Με τη διαδικασία αυτή διορίστηκαν τελικά περίπου 70 θρησκευτικοί λειτουργοί, χωρίς όμως κανένας ποτέ να ασκήσει τα καθήκοντά του. Όσοι επέλεξαν να ενταχθούν στον νόμο τελικά δεν πληρώθηκαν και αναγκάστηκαν να καταφύγουν στα δικαστήρια.
Στοχοποιήθηκαν από το προξενείο τόσο οι ίδιο, όσο και οι οικογένειές τους και δέχθηκαν επιθέσεις. Έκτοτε έπαψε να χορηγείται από την Πολιτεία ακόμη και το βοήθημα των 200 ευρώ, με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να ενταχθούν στη μισθοδοσία του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής, το οποίο με τον τρόπο αυτόν εκμεταλλεύθηκε το κενό που προέκυψε από τη μη εφαρμογή του νόμου. Με βάση τη νέα ρύθμιση, η μισθοδοσία των ιεροδιδασκάλων θα γίνεται από την ελληνική Πολιτεία χωρίς τη διαμεσολάβηση τρίτων, ενώ σε αυτούς θα παρέχεται ασφάλιση και συντάξιμα έτη.
Με τον τρόπο αυτό προσφέρεται καθεστώς διαφάνειας, σε αντίθεση με τις πρακτικές που ακολουθεί το Τουρκικό προξενείο, όπου όλα γίνονται εν κρυπτώ και αφού προηγηθεί ο εξευτελισμός του Ιμάμη μέσω της υπογραφής «δηλώσεων τουρκισμού».
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ. Με την τροπολογία που ψηφίστηκε στη Βουλή η κυβέρνηση άλλαξε τη σύνθεση της πενταμελούς επιτροπής, τοποθετώντας πλέον τρεις μουσουλμάνους και δύο χριστιανούς, ώστε να υπάρχει «βέβαιη μουσουλμανική πλειοψηφία». Ταυτόχρονα γίνεται πλέον λόγος για «ιεροδιδασκάλους» που θα διδάσκουν το Κοράνι στα τζαμιά ή σε δημόσια σχολεία το μάθημα των Θρησκευτικών για τους μουσουλμάνους μαθητές που προαιρετικά θα ήθελαν να το παρακολουθήσουν.
Σημειώνεται ότι όσοι εντάχθηκαν στις λίστες μισθοδοσίας του τουρκικού προξενείου, πληρώθηκαν και πληρώνονται κανονικά ενώ άρχισαν να λειτουργούν το απόγευμα τα περίφημα «κουράν κουρσούμ», δηλαδή «φροντιστήρια κορανίου». Το δικαίωμα που δίνεται δεν είναι ασύνδετο από τον φόβο ότι τα κουράν κουρσούμ αποτελούν μέθοδο στρατολόγησης μουσουλμανοπαίδων στην «τουρκική εθνική ιδέα», η οποία, όμως, με την πολιτική επικυριαρχία Ερντογάν, ταυτίζεται πλέον με το Ισλάμ.
ΔΟΛ