Ο σταθερός γάμος μετά τα 40 μπορεί να αποτελεί κλειδί για πολλά και καλά χρόνια ζωής, καθώς αυξάνει τις πιθανότητες να περάσει κάποιος την μέση ηλικία, υποστηρίζουν αμερικανοί ερευνητές.
Μελετώντας 4.802 εθελοντές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως όσοι δεν είχαν παντρευτεί ποτέ είχαν τριπλάσιες πιθανότητες να χάσουν πριν από τα 60 τους τη ζωή τους, σε σύγκριση με όσους ήταν παντρεμένοι με τον/την ίδια σύντροφο καθ’ όλη τη διάρκεια της μέσης ηλικίας.
Επιπλέον, για πρώτη φορά συσχετίσθηκε η απουσία συζύγου στην μέση ηλικία με αυξημένο κίνδυνο θανάτου στη διάρκειά της, καθώς όσοι εθελοντές ήταν εργένηδες ή έχασαν τον/την σύζυγό τους μετά τα 40 τους και δεν ξαναπαντρεύτηκαν, διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο θανάτου πριν από τα 60 τους.
Ακόμα και όταν οι ερευνητές έλαβαν υπ’ όψιν την προσωπικότητα και τις ριψοκίνδυνες συμπεριφορές, όπως το κάπνισμα και η κατάχρηση αλκοόλ, οι παντρεμένοι εθελοντές είχαν κατά 2,3 φορές περισσότερες πιθανότητες να μπουν στην τρίτη ηλικία.
Τη μελέτη πραγματοποίησε ομάδα επιστημόνων υπό την δρα Ιλένε Σίγκλερ, καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας, Νευροεπιστήμης & Επιδημιολογίας στο Τμήμα Ψυχιατρικής & Συμπεριφορικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ντιουκ, στη Βόρειο Καρολίνα.
«Συνοπτικά, η μελέτη μας δείχνει πως η ύπαρξη ενός συζύγου στη μέση ηλικία δρα προστατευτικά», δήλωσε η δρ Σίγκλερ. «Η εργένικη ζωή και η απώλεια του συζύγου, δίχως την αντικατάστασή του, είναι συνθήκες που αυξάνουν τον κίνδυνο θανάτου κατά την μέση ηλικία και μειώνουν τις πιθανότητες να φτάσει κάποιος στην τρίτη ηλικία.
»Το εύρημα αυτό πιστεύουμε πως οφείλεται εν μέρει στην χρόνια μοναξιά, αλλά αυτό πρέπει να διερευνηθεί».
Ο γάμος έχει σχετισθεί σε πολλές μελέτες με καλύτερη επιβίωση, ιδίως για τους άνδρες, αλλά έως τώρα δεν είχε διερευνηθεί η πιθανή επίδραση στον κίνδυνο θανάτου στη μέση ηλικία, πρόσθεσε η δρ Σίγκλερ.
Οι εθελοντές που συμμετείχαν στη νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Annals of Behavioral Medicine», έχουν γεννηθεί την δεκαετία του ’40.
Όταν άρχισε η μελέτη ήταν 40άρηδες, ενώ όταν ολοκληρώθηκε έμπαιναν στα 60 τους.
Σε τακτά χρονικά διαστήματα συμπλήρωναν ειδικά ερωτηματολόγια, ενώ οι ερευνητές παρακολούθησαν και την πορεία της υγείας τους. Κατέγραφαν επίσης τις τυχόν αλλαγές στην οικογενειακή τους κατάσταση, αλλά και στοιχεία της προσωπικότητας, της κοινωνικο-οικονομικής κατάστασης και της συμπεριφοράς τους.
Συνολικά 238 εθελοντές, εκ των οποίων 32 γυναίκες, έχασαν τη ζωή τους έως την ολοκλήρωση της μελέτης.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, τον υψηλότερο κίνδυνο θανάτου διέτρεχαν όσοι εθελοντές δεν είχαν παντρευτεί ποτέ: ήταν 2,84 φορές υψηλότερος απ’ ό,τι σε εκείνους που είχαν έναν σταθερό γάμο στη μέση ηλικία.
Επιπλέον, η εργένικη ζωή στη μέση ηλικία και η απώλεια του/της συζύγου, που ακολουθήθηκε από μοναχική ζωή, αύξαναν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά 75% σε σύγκριση με τον κίνδυνο που διέτρεχαν οι παντρεμένοι.
Οι κακές συνήθειες του τρόπου ζωής, εξάλλου, όπως το κάπνισμα, το πολύ αλκοόλ και η καθιστική ζωή, λίγο μείωναν τα οφέλη του γάμου.
Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι η έλλειψη συντρόφου επηρεάζει περισσότερο την υγεία και την μακροβιότητα στη μέση ηλικία, λένε οι ερευνητές.
Το εύρημα αυτό συνηγορεί με εκείνο πρόσφατης, μεγάλης μελέτης που διεξήχθη σε επτά ευρωπαϊκές χώρες και έδειξε ότι οι παντρεμένοι έχουν καλύτερη σωματική και ψυχική υγεία, και έως 15% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν πρόωρα.
Ρούλα Τσουλέα
