Τα μαζεύουν από το βυθό του ποταμού Σονεπούρ, με τη βοήθεια μαγνητών

Πενία τέχνας κατεργάζεται λέει η παροιμία και κάποιοι φτωχοί Ινδοί την αποδεικνύουν έμπρακτα. Μικρά παιδιά της επαρχίας Μπιχάρ της Ινδίας μεταμορφώνονται για ένα μήνα σε δεινούς συλλέκτες νομισμάτων, τα οποία μαζεύουν από το βυθό του ποταμού Σονεπούρ, με τη βοήθεια μαγνητών.

Η φτώχεια ειναι αφόρητη σε πολλές πόλεις της Ινδίας και πολλές οικογένειες ωθούν τα παιδιά τους να μηχανευτούν τρόπους να φέρουν κάποια, έστω λίγα, χρήματα στο σπίτι. «Ψαρεύω περίπου 100-110 ρουπίες [1.5 ευρώ] κάθε μέρα και η μητέρα μου ειναι χαρούμενη για τις προσπάθειες μου», λεει ο 10χρονος Ροχίτ Κουμάρ, που συλλέγει νομίσματα από την κοίτη του ποταμού με τη βοήθεια ενός καλαμιού ψαρέματος που στην άκρη του έχει προσαρμόσει έναν μαγνήτη.

Ο ανταγωνισμός φυσικά ειναι έντονος, αφού μαζί με τον Ροχίτ, δεκάδες παιδιά εχουν την ίδια ακριβώς ιδέα, ενώ αρωγός στην προσπάθεια των πιτσιρίκων δεν ειναι ούτε ο χρόνος: τα νομίσματα θα βρίσκονται εκεί για 30 ημέρες, οσο διαρκεί το πανηγύρι του Σονεπούρ, που ειναι η μεγαλύτερη γιορτή της περιοχής, με τους κτηνοτρόφους να ανταλλάσσουν, από τις 28 Νοέμβριου μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου, κατσίκες κι αμνοερίφια. Οι πιστοί έχουν τοέθιμο να ρίχνουν τα νομίσματα στο ποτάμι.

Οι νεαροί «ψαράδες» νομισμάτων εργάζονται πυρετωδώς για 12 ώρες, από τις 5 το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα, δηλαδή απ’ την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου. Και φυσικά, για το λογο αυτό, χάνουν έναν μήνα από το σχολείο τους.

«Περνάω δέκα ώρες κοιτώντας το βυθό του ποταμού. Μερικές φορές προλαβαίνω να βγάλω κάποια νομίσματα, άλλες φορές όχι. Αν βγάλω κάτι παραπάνω, θα αγοράσω ένα γλυκό από το πανηγύρι», καταλήγει ένας έτερος «ψαράς», ο δεκάχρονος Κρίσνα Κουμάρ.

«Αυτά τα παιδιά μπορεί να χρησιμοποιούν διαφορετικές μεθόδους συλλογής νομισμάτων, αλλά εχουν ένα κοινό στοιχείο μεταξύ τους: την υπερβολική τους φτώχεια», λέει ο τοπικός έμπορος Μαχέντρα Μπαμπού.