Για πρώτη φορά διαθέσιμες στο Διαδίκτυο – Άψογη χρήση της αρχαίας ελληνικής
Περισσότερες από 4.000 σελίδες από τα ιστορικά χειρόγραφα του Ισαάκ Νεύτωνα που διατηρεί το φημισμένο Πανεπιστήμιο του Cambridge είναι, πλέον, προσβάσιμα στο Διαδίκτυο.
Ο Νεύτωνας ήταν στενά συνδεδεμένος με το εν λόγω Πανεπιστήμιο, καθώς βρέθηκε εκεί ως φοιτητής από το 1661-1665, από το 1669-1701 δίδασκε, ενώ το 1703 εξελέγη πρόεδρος της Royal Society, θέση που κατείχε μέχρι το θάνατό του.
Το Πανεπιστήμιο όπου δίδασκε ο διάσημος φυσικός και μαθηματικός επιτρέπει πλέον για πρώτη φορά τη διαδικτυακή πρόσβαση οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου στα ψηφιοποιημένα χειρόγραφα και πρωτότυπα τυπωμένα έργα του μεγάλου επιστήμονα.
Οι σημειώσεις του Νεύτωνα, πέρασαν στην ανιψιά του Catherine και τον σύζυγό της, John Conduitt.
Η πρόσβαση γίνεται στο ένα πέμπτο του αρχείου του Νεύτωνα στο πλαίσιο ενός προγράμματος, το οποίο θα δώσει στο ευρύ κοινό πρόσβαση στο έργο και άλλων ”κολοσσών” της επιστήμης, όπως ο Δαρβίνος.
Μεταξύ αυτών βρίσκεται η πρωτότυπη τυπωμένη έκδοση του αριστουργήματός του ”Principia Mathematica” (Μαθηματικές Αρχές της Φυσικής Φιλοσοφίας), μαζί με τις εμβόλιμες σχετικές χειρόγραφες σημειώσεις και απαντητικά σχόλια στους επικριτές του, που ο ίδιος είχε κάνει πάνω στο δικό του αντίτυπο.
Όπως δήλωσε ο υπεύθυνος για την ψηφιοποίηση στη βιβλιοθήκη του Κέιμπριτζ, Γκραντ Γιανγκ, τα χειρόγραφα του Νεύτωνα αποκαλύπτουν τον τρόπο που σκεπτόταν και σταδιακά προχωρούσε στις σημαντικές ανακαλύψεις του, που σφράγισαν τη σύγχρονη επιστήμη.
Στο σημειωματάριο του Νεύτωνα που βρίσκεται επίσης on line και συγκεκριμένα στις σημειώσεις που κρατούσε όταν σπούδαζε στο Trinity, συμπεριλαμβάνονται σχόλια σε ζητήματα μαθηματικών, φυσικής και μεταφυσικής. μέσω αυτών ανακαλύπτει κανείς ότι ο Ισαάκ Νεύτων χειριζόταν άψογα την ελληνική γλώσσα.
Άλλωστε είναι γνωστή η αγάπη του για την ελληνική φιλοσοφία και διάσημη η φράση του: ”Ο Πλάτωνας είναι φίλος μου, ο Αριστοτέλης είναι φίλος μου, αλλά ο καλύτερος φίλος μου είναι η αλήθεια.”
Οι σημειώσεις από το Trinity College παρουσιάστηκαν στη Βιβλιοθήκη από τον 5ο κόμη του Portsmouth το 1872.