Το miR-941 έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη μας

Βρετανοί ερευνητές εντόπισαν ένα γονίδιο, το miR-941, το οποίο όπως εκτιμούν είναι πολύ πιθανό να έπαιξε ρόλο καταλύτη στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Το γονίδιο φαίνεται να συνέβαλλε στην εξέλιξη του ανθρώπινου εγκεφάλου και ο εντοπισμός του μπορεί να αποκαλύψει πώς ο άνθρωπος άρχισε να χρησιμοποιεί εργαλεία και πώς ανέπτυξε την ικανότητα της ομιλίας.

Η ανακάλυψη

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου πραγματοποίησαν συγκριτικές γονιδιακές μελέτες σε 11 ήδη θηλαστικών ανάμεσα στα οποία χιμπαντζήδες, γορίλες και ποντίκια. Διαπίστωσαν ότι το miR-941 υπάρχει μόνο στους ανθρώπους. Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι οι γονιδιακές διαφορές ανάμεσα στα είδη ήταν αποτέλεσμα μεταβολών (π.χ διαγραφή ή διπλασιασμός) σε υπάρχοντα γονίδια. Ωστόσο το miR-941 δείχνει να προέκυψε από το πουθενά!

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το miR-941 έκανε την εμφάνιση του 1-6 εκατομμύρια έτη, ενώ είχε προηγηθεί ο διαχωρισμός του ανθρώπου από τους πιθήκους. Πρόκειται για την πρώτη φορά που εντοπίζεται ένα γονίδιο που υπάρχει αποκλειστικά στους ανθρώπους και το οποίο δείχνει ότι έχει μια συγκεκριμένη λειτουργία στον οργανισμό μας. Το miR-941 φαίνεται ότι έχει έντονη δράση σε δύο περιοχές του εγκεφάλου, εκείνη που ελέγχει τη λήψη αποφάσεων και εκείνη που σχετίζεται με την ικανότητα της ομιλίας.

«Ως είδος οι άνθρωποι είμαστε υπέροχα εφευρετικοί και για αυτό εξελισσόμαστε συνεχώς κοινωνικά και τεχνολογικά. Η έρευνα μας δείχνει όμως ότι είμαστε εφευρετικοί και σε γονιδιακό επίπεδο. Το miR-941 εμφανίστηκε από το πουθενά σε μια εποχή που ο άνθρωπος βρισκόταν σε διαδικασία πολύ σημαντικών αλλαγών: κινούνταν πλέον στα δύο πόδια, αυξανόταν το προσδόκιμο της ζωής του, είχε αρχίσει να μαθαίνει πώς να χρησιμοποιεί εργαλεία αλλά και να επικοινωνεί. Ευελπιστούμε ότι θα εντοπίσουμε και άλλα γονίδια που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε το τι μας έκανε ανθρώπους» αναφέρει ο Μάρτιν Τέιλορ του Ινστιτούτου Γενετικής και Μοριακής Ιατρικής του πανεπιστημίου που ήταν ο επικεφαλής της έρευνας η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Communications».