Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΓΟΥΡΙΔΗ (τ.Αντιπρόεδρος της Βουλής)
«Δούλεψε για να φας και κλέψε για να έχεις», λέει ο λαός μας, που σημαίνει ότι κανένας από την εργασία του δεν πλούτισε. ΄Ομως κρατήστε αυτό: Μόλις αποκτηθεί παράνομα η κρίσιμη μάζα του πλούτου, η περαιτέρω μεγέθυνσή του γίνεται νόμιμα και πολύ εύκολα. ΄Οπως ακριβώς στην πυρηνική έκρηξη που για να συμβεί χρειάζεται την κρίσιμη ενέργεια και μετά… «γαία πυρί μιχθήτω» !
Επιτρέψτε μου μια εκτεταμένη, αλλά χρήσιμη , κατά τη γνώμη μου, εισαγωγή, πριν φθάσω στο «διά ταύτα». Ας δούμε, λοιπόν, ποιες είναι παγκοσμίως οι πηγές παράνομου πλουτισμού:
- Η διακίνηση ναρκωτικών, όπλων και γυναικών «trafficking»
- Η διακίνηση αφορολόγητων κεφαλαίων, με ή χωρίς off shore εταιρείες
- Παιχνίδια με διατραπεζικά επιτόκια (LEBOR) και με συναλλαγματικές ισοτιμίες
- Επίσημα στοιχήματα, κυρίως μέσω χρηματιστηρίων, που περιέχουν προετοιμασία και χειραγώγηση «manipulation
Δυστυχώς, επίσημος συνεργός στο ξέπλυμα του μαύρου χρήματος είναι το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα! Φρόντισαν γι΄αυτό στις ΗΠΑ , την Μητρόπολη του καπιταλισμού οι Alan Greespan, Henrry Paulson, Larry Summers, Timothy Geitner, Ben Bernanke και κάποιοι άλλοι που μου διαφεύγουν.
Οι κύριοι αυτοί αλληλοδιαδεχόμενοι τη θέση του Υπουργού Οικονομικών , του Διοικητού της FED, του συμβούλου Προέδρου των ΗΠΑ, του αξιωματούχου της Goldman Sachs, στις περιόδους των Κυβερνήσεων Μπούς Ι, Κλίντον, Μπούς ΙΙ, Ομπάμα και με τις ευλογίες του AIPAC, κατήργησαν το νόμο Glass-Steagal που ψηφίστηκε το 1933, μετά το κραχ του 1929 και κατέστησαν το σύστημα Bretton Woods I και II ξεπερασμένο. ΄Ετσι απελευθέρωσαν την τραπεζική απληστία στην δημιουργία τοξικού χρήματος μέσα από πυραμίδες δανείων και τοξικών χρηματοοικονομικών προϊόντων (derivatives) – παράγωγα…
Η κατάρρευση της πυραμίδας των στεγαστικών δανείων το 2008 συμπαρέσυρε σε κρίση την παγκόσμια οικονομία και ανέδειξε τη σαθρότητα του οικοδομήματος της ευρωζώνης με την κρίση χρέους στις χώρες του νότου της.
Ειδικότερα στην Ελλάδα, εκτός των προαναφερθέντων παγκόσμιων πηγών παράνομου πλουτισμού που εν μέρει ενδημούν στη χώρα, υπάρχουν και τα εθνικά σπορ της φοροδιαφυγής και φοροκλοπής, της λήστευσης δημοσίων προμηθειών, δημοσίων έργων και αντισταθμιστικών σε οπλικά συστήματα κ.α που είναι ο παράνομος ιδιωτικός πλουτισμός και η αιτία της δημόσιας φτώχιας.
Ο νεοέλληνας όλα αυτά τα βάφτισε με την εύηχη λέξη «λαμογιές». ΄Εψαξα την
ετυμολογία των λέξεων «λαμόγιο» και «λαμογιά» στο λεξικό του φίλου μου Γ . Μπαμπινιώτη και μάλιστα στην έκδοση του 1998 , που μου χάρισε ιδιόχειρα, αλλά δεν υπήρχε! Δεν ξέρω αν σε μεταγενέστερες εκδόσεις του τις συμπεριέλαβε.
Όπως όλα τα φρούρια για να πέσουν χρειάζονται συνεργούς εκ των έσω, έτσι και για το φρούριο της ηθικής και της ακεραιότητας χρειάζεται να υπάρχουν κάποιοι επίορκοι δημόσιοι λειτουργοί και πολιτικοί. Οι τελευταίοι συμμετέχουν είτε γιατί είναι εκτός πραγματικότητας – αυτό που σκωπτικά κυκλοφορεί για υπουργούς οικονομικών ότι δεν διοίκησαν ούτε περίπτερο – είτε γιατί ,ενώ γνωρίζουν τι γίνεται γύρω τους, έχοντες άλλες προτεραιότητες δεν θέλουν τη χρονική εκείνη στιγμή να ανοίξουν νέα μέτωπα, είτε στη χειρότερη κατηγορία το επιδιώκουν για οικονομικά και πολιτικά οφέλη.
Με αυτά και με αυτά άφησαν μια ευλογημένη παντοιοτρόπως χώρα ανοχύρωτη.
Τώρα στο ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ: Μια πηγή παράνομου πλουτισμού είναι και η αγορά των καυσίμων. ΄Εχει σημασία να τονισθεί ότι για κάθε ένα ευρώ που πληρώνει ο καταναλωτής για καύσιμο, τα 80 λεπτά περίπου είναι φόρος και μόνο τα 20 λεπτά η αξία του προϊόντος. Συνεπώς η κλοπή του φόρου αποδίδει περισσότερα.
Ας δούμε με ποιους τρόπους μπορεί να γίνει αυτή η απάτη στον καταναλωτή και στο κράτος:
- Βενζινάδικα με πειραγμένες αντλίες που διαθέτουν στον καταναλωτή μικρότερη ποσότητα από αυτή που αγοράζει. Στην περίπτωση αυτή, αν εκδίδεται απόδειξη, το κράτος εισπράττει αέρα φόρο. Σε περίπτωση που δεν εκδίδεται, καρπούται ο πρατηριούχος και τον φόρο.
- Βενζινάδικα με νοθευμένα καύσιμα, όπου μικρότερης αξίας καύσιμα αναμειγνύονται με μεγαλύτερης και πωλούνται με μεγαλύτερη τιμή. Ισχύει εδώ ό,τι ανέφερα προηγουμένως με τις αποδείξεις.
- Βυτιοφορείς ομοίως που μπορούν να έχουν πειραγμένες αντλίες, αλλά και να νοθεύουν τα καύσιμα μέσα στις δεξαμενές των βυτίων.
- Βυτία που περνούν τα σύνορα με αφορολόγητα καύσιμα, που δεν τα αδειάζουν στον προορισμό τους και επιστρέφουν πλήρη με αυτά για να τα διαθέσουν στην εγχώρια αγορά.
- Το πετρέλαιο θέρμανσης που χρησιμοποιείται στα αγροτικά μηχανήματα και οχήματα κίνησης.
- Τα αφορολόγητα καύσιμα των Ενόπλων Δυνάμεων, όταν διοχετεύονται παράνομα στην αγορά.
- Ομοίως τα αφορολόγητα καύσιμα της Ναυτιλίας. Αν αναρωτιέστε γιατί διατίθεται αφορολόγητο πετρέλαιο στη Ναυτιλία και στους αλιείς, θα σας αναφέρω πως τα θαλάσσιά μας σύνορα είναι 6 ναυτικά μίλια από τις ακτές- απόσταση μηδαμινή για οποιοδήποτε σκάφος. Φανταστείτε , στην πέρα των 6 ναυτικών μιλίων θαλάσσια περιοχή, δηλαδή στα διεθνή ύδατα, να υπάρχουν πλωτά πειρατικά πρατήρια καυσίμων, off shores εταιρειών, θα έβγαινες για ψάρεμα, θα φούλαρες και θα επέστρεφες. Κάτι παρόμοιο δεν γίνεται όταν πας στην Τουρκία, Βουλγαρία, Σκόπια. Φουλάρεις το αμάξι σου και επιστρέφεις! Πόσω μάλλον, όταν το ταξίδι αυτό είναι το βιοποριστικό σου επάγγελμα!!!
Ο πολίτης σηκώνει τα χέρια ψηλά και πιστεύει ότι δεν υπάρχει αποτελεσματική και ολοκληρωμένη λύση. Αυτό πίστευα κι εγώ, ώσπου το 2007 μου παρουσίασαν μία εμπεριστατωμένη μελέτη μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης για τον έλεγχο της διακίνησης των καυσίμων . Στη μελέτη ήταν απαραίτητο
- Να υπάρχει μητρώο δεξαμενών, κάτι που είναι εύκολο να γίνει.
- Να τοποθετηθούν ηλεκτρονικές βάνες στις δεξαμενές των διυλιστηρίων των βυτίων και των πρατηρίων.
- Παρακολούθηση με GPS των δρομολογίων των βυτιοφόρων.
Η ηλεκτρονική βάνα καταγράφει την ποσότητα, την ποιότητα και το είδος του καυσίμου που εξήλθε από μία δεξαμενή και σε ποια ή ποιες δεξαμενές εισήλθε.
΄Ετσι ελέγχονται διυλιστήρια, βυτιοφόρα και κατά τη διαδρομή τους, πλωτές δεξαμενές, εταιρείες πετρελαιοειδών, ναυτιλιακά καύσιμα, όλα τα πρατήρια, καθώς και καύσιμα των Ενόπλων Δυνάμεων, διότι υπάρχει ηλεκτρονικός έλεγχος ροής καυσίμων – ηλεκτρονικός έλεγχος δρομολογίων μέσω GPS – ηλεκτρονικός έλεγχος παράδοσης – ηλεκτρονικός έλεγχος ποσότητας , ποιότητας και τύπου καυσίμων.
Προσπάθησα με ερωτήσεις μου στη Βουλή των Ελλήνων να το θέσω υπόψη του Υπουργού Οικονομικών. Δεν ελάμβανα απαντήσεις ή οι απαντήσεις που ελάμβανα ήταν «ήξεις αφίξεις». Αναγκάστηκα, σε συζήτηση σχετικού νομοσχεδίου , στις 30-10-2007 (ευτυχώς υπάρχουν τα επίσημα Πρακτικά της Βουλής) να το αναφέρω στην τοποθέτησή μου. Η απάντηση που πήρα από τον αρμόδιο Υφυπουργό ήταν: «Τι συμφέροντα υποκρύπτονται πίσω από αυτά τα στοιχεία για τα συστήματα που παρουσιάσατε εσείς μέσα στο Κοινοβούλιο; Μη γίνεσθε , λοιπόν, υπερασπιστής συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων μέσα σε αυτήν την Αίθουσα». Λες και το ζήτημα ήταν αυτό. Λες και δεν μπορούσε, άμα τη υιοθετήσει του συστήματος , να γίνει διεθνής διαγωνισμός για την καλύτερη προσφορά εφαρμογής τους.
Επανέφερα το ζήτημα στην Ολομέλεια στην συζήτηση της 16-1-2008. Δεν πήρα καμία απάντηση.
Μέχρι τις εκλογές του 2009 – όπου ο λαός αποφάσισε να με αποστρατεύσει – δοθείσης ευκαιρίας , είτε στην Επιτροπή Οικονομικών, είτε στην Ολομέλεια το επανέφερα, αλλά… «φωνή βοώντος εν τη ερήμω» !!! Το δε κόμμα μου ησχολείτο με άλλα σοβαρότερα ζητήματα….
΄Όπως ξεκίνησα, με μια λαϊκή σοφία, έτσι θα κλείσω : «΄Οποιος δεν θέλει να ζυμώσει , 40 μέρες κοσκινίζει» . Μόνο που το να κοσκινίζει σήμερα το πολιτικό σύστημα την ώρα που η χώρα βυθίστηκε και ψάχνει και το τελευταίο cent από τον δύσμοιρο Έλληνα, σημαίνει ότι πίσω από τον πλήρη έλεγχο της αγορά των καυσίμων κρύβονται πολύ ….!!!! μεγάλα συμφέροντα και όχι ο βενζινάς και το πετρέλαιο θέρμανσης του φτωχού ακρίτα!
