Η ειδική σύνταξη λόγω συνδικαλιστικής ιδιότητας, θεσμοθετημένη από το 1937 (!) ανήκει πλέον στο παρελθόν
Η επιπλέον σύνταξη αφορούσε τους πρόεδρους και γενικούς γραμματείς πρωτοβάθμιων, δευτεροβάθμιων συνδικαλιστών οργανώσεων καθώς και τα μέλη της διοίκησης της ΓΣΕΕ με 12ετή θητεία οι οποίοι είχαν αποκτήσει μία από τις παραπάνω ιδιότητες μέχρι και το 1999 και εκτιμάται ότι πρόκειται για περίπου 1.000 δικαιούχους. Το δε συνολικό ετήσιο κόστος των ειδικών συντάξεων άγγιζε τα 3 εκατομμύρια ευρώ.
Η σύνταξη χορηγούνταν από το επικουρικό ταμείο του ΙΚΑ και χρηματοδοτούνταν με ποσοστό επί των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλονται στο ΙΚΑ.
Η κατάργησή της πρόκειται να τεθεί σε ισχύ από την 1η Νοεμβρίου (θα προωθηθεί νομοθετική ρύθμιση).
Είναι χαρακτηριστικό δε αυτό που αναφέρει σήμερα η εφημερίδα Εθνος: «Στην ουσία υπήρχαν συνδικαλιστές που μπορούσαν τελικά να βρεθούν με τρεις συντάξεις: την κύρια σύνταξη από το Ταμείο τους, την επικουρική από τον ασφαλιστικό φορέα του κλάδου τους και μία «επιπλέον» επικουρική από το συγκεκριμένο Ταμείο. Μάλιστα πληροφορίες ανέφεραν πως η σύνταξη αυτή κυμαινόταν από 200 έως 600 ευρώ, ενώ ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να έφτανε και τα 1.000 ευρώ».
Το υπουργείο Εργασίας ανακοίνωσε ότι έλαβε αυτή την απόφαση σε μία ακόμα προσπάθεια να εξορθολογίσει το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και να επιφέρει εξοικονόμηση πόρων, ενώ «συνιστά μια απόφαση δικαιοσύνης και ισότητας που συνεισφέρει στην ενδυνάμωση του κύρους και της αξιοπιστίας του συνδικαλιστικού κινήματος».
Η ΓΣΕΕ αντέδρασε με την εξής ανακοίνωση:
Ευχαριστούμε τον Υπουργό κ. Γ.Βρούτση, ο οποίος πέραν των άλλων «…συνεισφέρει στην ενδυνάμωση του κύρους και της αξιοπιστίας του συνδικαλιστικού κινήματος στη χώρα μας».
Θα ήταν όμως καλύτερα αντί φανφαρόνικων ενεργειών και επικοινωνιακών τυμπανοκρουσιών για θέματα ανύπαρκτα, για θέματα που ΔΕΝ ΑΦΟΡΟΥΝ τους εν ενεργεία συνδικαλιστές (αλλά μόνο μερικές δεκάδες παλαιούς πριν το 1999 και με τη θέση των συνδικάτων να είναι απόλυτη και ξεκάθαρη από το Συνέδριο της ΓΣΕΕ το 1982 για κατάργηση αυτής της απαράδεκτης ρύθμισης) να επιδεικνύει τον ίδιο ζήλο και ευαισθησία υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα των εργαζόμενων και των συνταξιούχων και όχι να προσχωρεί σε όλα όσα απαιτεί η Τρόικα για την Εθνική Σύμβαση, τον κατώτερο μισθό, τις ασφαλιστικές και εργασιακές ανατροπές.
Οι απεργίες και οι αγώνες των συνδικάτων ενάντια στις νεοφιλελεύθερες μνημονιακές πολιτικές δεν πρόκειται να υποσταλούν από τέτοιου είδουςστοχοποιήσεις και συκοφαντικές επιθέσεις.
ΑΝΘΡΑΚΕΣ ο «θησαυρός» του κ.Υπουργού…
