Μέχρι τα τέλη Ιουλίου είχε προθεσμία η κυβέρνηση να βρει λύση ή να κλείσει την Αγροτική Τράπεζα, καθώς οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ήταν ειλημμένες για να «τελειώνει με το πρόβλημα» όπως το αποκαλούσε η Τρόικα.
Εάν η τράπεζα έκλεινε, κάτι που η Τρόικα επιθυμούσε, οι καταθέσεις των πελατών της ΑΤΕ, ύψους 14 δισ. ευρώ, θα ήταν στον «αέρα», καθώς το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων (ΤΕΚΕ) δεν έχει αυτά τα κεφάλαια άμεσα διαθέσιμα, και 5.500 άνθρωποι θα έμεναν στο δρόμο. Επιπλέον, τα 6,5 δισ. ευρώ που είχε αντλήσει η Αγροτική από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ELA θα έπρεπε άμεσα να επιστραφούν από το Ελληνικό Δημόσιο.
Αυτά είναι μερικά από τα «άγνωστα στοιχεία» της υπόθεσης ΑΤΕ, τα οποία, όμως, είναι κομβικά για να αντιληφθεί κανείς τη σπουδαιότητα της συμφωνίας απορρόφησης των καλών στοιχείων της τράπεζας από την Πειραιώς.
Η Αγροτική λόγω του «κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων και της αύξησης των επισφαλειών, έφτασε να έχει αρνητικά ίδια κεφάλαια 22%, η δε αποκατάσταση των οικονομικών δεικτών της απαιτούσε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά περίπου 5 δισ. ευρώ, κεφάλαια που το Δημόσιο δεν διέθετε, ούτε μπορούσε να καταβάλει το ΤΧΣ. Αρμόδιοι παράγοντες σημείωναν, δε, ότι η ΑΤΕ το 2011 έλαβε ενίσχυση 1,2 δισ. ευρώ από το Δημόσιο, τα τελευταία 6 χρόνια είχε ενισχυθεί συνολικά με 5 δισ. ευρώ, ενώ ετησίως το κόστος λειτουργίας της ανερχόταν σε 450 εκατ. ευρώ.
«Με αυτά τα οικονομικά στοιχεία, απαγορευόταν θεσμικά να παραμένει ανοικτή, γι’ αυτό και η Τρόικα δεν έδωσε τρίτη παράταση για την εφαρμογή του σχεδίου αναδιάρθρωσης», αναφέρθηκε σχετικά στον «ΤτΚ».
Από τη στιγμή που το σχέδιο αναδιάρθρωσης που προωθούσε η διοίκηση Πανταλάκη και είχε εγκριθεί από την Κομισιόν δεν απέδιδε, κυβέρνηση και ΤτΕ είχαν τρεις επιλογές. Η πρώτη αφορούσε στη ριζική αναδιοργάνωση της τράπεζας, η οποία προέβλεπε ευρύ πρόγραμμα περικοπών θέσεων εργασίας (περί τις 3.500) και δικτύου καταστημάτων. Αυτή τη λύση δεν την ήθελε η Τρόικα, εκτιμώντας ότι πολιτικά δεν θα προχωρούσε.
Η έτερη επιλογή ήταν η διάσπαση σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και η δραστηριοποίηση της πρώτης αυτόνομα, όπως συνέβη με την Proton. Η Τρόικα σε αυτή την εναλλακτική έθεσε ερώτημα εάν υφίστανται συνέργιες για τους Ελληνες φορολογουμένους, η δε ΕΚΤ, συγκεκριμένα, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει με οποιονδήποτε τρόπο (απευθείας ή μέσω ELA) την αυτόνομη τράπεζα, κρίνοντάς τη μη βιώσιμη.
Η τελευταία επιλογή, η οποία και επιλέχθηκε εντέλει, ήταν το PNA-Purchase & Acquisition, δηλαδή ο διαχωρισμός των υγιών και μη δραστηριοτήτων και η πώληση της «καλής» τράπεζας. Από τη στιγμή που προκρίθηκε αυτή η λύση προ τριμήνου, η ΤτΕ, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, έστειλε το φάκελο της Αγροτικής στις 4 μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες για να τον μελετήσουν. Μέσα στις επόμενες 15 ημέρες, Εθνική και Alpha απάντησαν με επιστολές τους ότι δεν ενδιαφέρονται. Οι Πειραιώς και η Eurobank κατέθεσαν προσφορές. Η προσφορά της Eurobank προέβλεπε ότι θα διατηρηθεί το 50% του προσωπικού και των καταστημάτων και εντέλει αποσύρθηκε μία εβδομάδα προτού λήξει η προθεσμία υποβολής δεσμευτικών προσφορών.
Παράλληλα η ΤτΕ ανέθεσε σε δύο συμβούλους της να αναζητήσουν πιθανούς αγοραστές από το εξωτερικό, αλλά όλες οι απαντήσεις ήταν κατηγορηματικά αρνητικές.
Ο μόνος ενδιαφερόμενος ήταν η Πειραιώς, η οποία, μάλιστα, δεσμευόταν ότι θα πάρει ολόκληρο το δίκτυο της ΑΤΕ, καταβάλλοντας 95 εκατ. ευρώ. Αυτή η πρόταση θα αποφέρει στην τριετία συνέργιες 155 εκατ. ευρώ και επιπλέον 155 εκατ. ευρώ ετησίως στη συνέχεια.
Τύπος της Κυριακής
