Πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά. Αυτό θα είναι το πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, που ξεκινούν στις 27 του μήνα.
Αθλητές από ολόκληρο τον κόσμο θα ψάξουν για μια ακόμη φορά τα ανθρώπινα όρια, προκειμένου να κερδίσουν ένα μετάλλιο, ή να σπάσουν κάποιο ρεκόρ.
Οι ολυμπιακοί αθλητές, ξεκινούν την ζωή τους με ίδιο με εμάς σώμα, αναπνέουν τον ίδιο με εμάς αέρα, και ζουν στο ίδιο με εμάς περιβάλλον. Τα αθλητικά τους όμως κατορθώματα τους ξεχωρίζουν από όλους εμάς τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς.
Παρά όμως τις δραματικές κούρσες που θα δούμε στην διάρκεια των αγώνων, οι επιστήμονες όλο και πιο πολύ συμφωνούν ότι οι άνθρωποι έχουν πλησιάσει σχεδόν στο όριο της αθλητικής απόδοσής τους. Πλησιάζουμε δηλαδή στο τελικό όριο των δυνατοτήτων των πνευμόνων, και του μυοσκελετικού μας συστήματος.
Οι ειδικοί του γαλλικού εθνικού ινστιτούτου αθλητικής απόδοσης, εξέτασαν τα κορυφαία δέκα ολυμπιακά αποτελέσματα στον στίβο και στην κολύμβηση από το 1891 ως το 2008, και ανακάλυψαν πως τα περισσότερα ρεκόρ παραμένουν στάσιμα από το 1988. Όπως κατέληξαν, η σωματική μας εξέλιξη θα παραμείνει περιορισμένη στα περισσότερα μελλοντικά ολυμπιακά αθλήματα.
Πολλά ρεκόρ μπορεί και πάλι να καταρριφθούν. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να ξεπηδήσουν εξαιρετικοί αθλητές. Τα παπούτσια υψηλής τεχνολογίας, και τα ειδικά μαγιό μπορεί να προσφέρουν προσωρινά πλεονεκτήματα, μέχρι να τα αποκτήσουν όλοι, ή να απαγορευτούν.
Από την άλλη, νέα φάρμακα, και νέες βιολογικές τεχνολογίες όπως είναι η γονιδιακή θεραπεία, μπορεί να βοηθήσουν κάποιους ασυνείδητους αθλητές.
Αλλά όπως λέει ο εργοφυσιολόγος Peter Weyand, μπορεί σύντομα οι άνθρωποι να μην καταφέρνουν να σπάνε πλέον ρεκόρ. Να έχουμε φτάσει στα όρια της ανθρώπινης βιολογίας, δηλαδή.
Και αυτό μπορεί να μην είναι κάτι το κακό. Όλο και πιο πολύ, στο επίπεδο των παγκόσμιων ρεκόρ, οι μικροσκοπικές διαφορές αποδόσεων είναι όλο και πιο ασήμαντες. Η ανεπαρκής ξεκούραση, ο κακός ύπνος, ακόμη και μια μικρή αλλαγή του καιρού, μπορούν να κόψουν μικροδευτερόλεπτα από ένα τελικό αποτέλεσμα.
Ίσως, τελικά να επιστρέψουμε στο «σημασία έχει να αγωνίζεσαι», αντί να επιδιώκουμε πάση θυσία την νίκη.
Και ίσως αυτό να είναι η πιο σημαντική εξέλιξη για τον άνθρωπο.
S.A.
