Τι αποκαλύπτει η νέα θεωρία που παρουσίασε ο καθηγητής Βιολογίας του Swarthmore College, Scott Gilbert – Μιλά για “λάθος μετάφραση στη Παλαιά Διαθήκη”
Ο καθηγητής Βιολογίας του Swarthmore College, Scott Gilbert, στην Πενσιλβανία, προσπαθεί να ανατρέψει ή μάλλον καλύτερα, να διορθώσει τις Γραφές, υποστηρίζοντας ότι έχει γίνει λάθος στη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης και ότι ο Θεός δεν έπλασε εν τέλει την Εύα από το πλευρό του Αδάμ, αλλά από το μόριο του.
Συγκεκριμένα, στην Παλαιά Διαθήκη (Γένεση 2, 21, 22) αναφέρεται: “O Θεός έριξε τον άνθρωπο σε βαθύ ύπνο και, ενόσω αυτός κοιμόταν, πήρε ένα από τα πλευρά του και κατόπιν έκλεισε τη σάρκα πάνω από αυτό. Και ο Θεός κατασκεύασε από το πλευρό που είχε πάρει από τον άνθρωπο μια γυναίκα και την έφερε στον άνθρωπο”. Στο πρωτότυπο: “21 καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν ᾿Αδάμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς. 22 καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ ᾿Αδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν ᾿Αδάμ. 23 καὶ εἶπεν ᾿Αδάμ· τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου· αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη“.
Η αμφιλεγόμενη θεωρία λοιπόν του Scott Gilbert, βασίζεται στο ότι είναι περίεργο, όπως γράφει ο ίδιος, να χρησιμοποιείται ένα οστό χωρίς καμιά συμβολική αξία για τη δημιουργία της γυναίκας και μάλιστα υπό κατάσταση “έκστασης”, δηλαδή αναισθησίας. Σύμφωνα με τον καθηγητή, η χρήση του εν λόγω οστού θα έπαιρνε αξία αν υπήρχε διαφορά στα οστά ανδρών και γυναικών, αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.
Οι θέσεις του δημοσιεύονται στο επιστημονικό “American Journal of Medical Genetics” και αναμένεται να προκαλέσουν αντιδράσεις.
Το ερευνητικό ερώτημα του μάλιστα είναι το εξής: “Κι αν έγινε μεταφραστικό λάθος και ο Θεός δεν πήρε το οστό από τα πλευρά του Αδάμ;”.
Βοήθεια από τον “ειδικό”
Θέλοντας να δώσει κύρος στην έρευνα του, ο καθηγητής ζήτησε βοήθεια από τον επιστήμονα Ziony Zevit, ο οποίος εξειδικεύεται στα ζητήματα ερμηνείας της Βίβλου και των σημιτικών γλωσσών στο American Jewish University του Λος Άντζελες.
Ο Zevit του εξήγησε ότι η εβραϊκή λέξη που χρησιμοποιείται στη Βίβλο για να περιγράψει την βιβλική εγχείριση σημαίνει πραγματικά το “πλευρό” αλλά μπορεί να πάρει και τη σημασία της λέξης “καδρόνι”, ή “κολόνα”.
Η βιβλική λέξη έχει και το νόημα ενός εργαλείου κατασκευής, ή υποστήριξης. Αυτή ακριβώς την έννοια έψαχνε και ο Scott Gilbert για να θεμελιώσει τη θεωρία του, έχοντας κατά νου ένα οστό που ο Θεός αφαίρεσε από τον άνδρα και που του λείπει έκτοτε.
Το περίφημο οστό “baculum”
Αυτό το οστό εξηγεί ο Γκίλμπερτ ονομάζεται baculum, λατινική λέξη που σημαίνει “μπαστούνι”, σε άρθρο που υπογράφει ο ίδιος.
Πολλά θηλαστικά αρσενικά το έχουν, εξηγεί. Πρόκειται για ένα οστό το οποίο στη συνουσία εισέρχεται στο πέος και βοηθά ώστε να προκύψει η στύση. Πρόκειται μάλιστα για αγαπημένο απόκτημα συλλεκτών σε όλη την υφήλιο, ενώ με 65 δολάρια μπορεί κανείς να αγοράσει ένα baculum μήκους 60 εκατοστών.
Το 2007, μάλιστα, ένα οστό πέους παλαιολιθικού ζώου πουλήθηκε για 8.000 δολάρια.
Το οστό αυτό υπήρχε και στον άνθρωπο, όμως χάθηκε κατά τη διάρκεια της εξέλιξης. Ο Scott Gilbert και ο Ziony Zevit πιστεύουν ότι η δημιουργία της Εύας είναι ένας μύθος που επεξηγεί αυτή τη μυστηριώδη απώλεια.
Χαμένοι στη “μετάφραση”
Οι δύο επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η εβραϊκή γλώσσα που χρησιμοποιείται στη Βίβλο δεν έχει καμία λέξη που να περιγράφει το αντρικό μόριο. Έτσι, περιγράφεται μόνο με περιφράσεις. Κάπως έτσι πιστεύουν ότι η επίμαχη λέξη που αποδίδεται ως “καδρόνι”, ή “κολόνα” του Αδάμ, δεν είναι οστό από το πλευρό του, αλλά από το μόριο του. Όπως άλλωστε σημειώνουν, το να δημιουργείς ένα άλλο ανθρώπινο ον από το όργανο αναπαραγωγής είναι συμβολικά πιο δυνατό από το να χρησιμοποιείς ένα οποιοδήποτε άλλο οστό από το ανθρώπινο σώμα.
Τέλος, ο καθηγητής χρησιμοποιεί το εξής επιχείρημα για να τεκμηριώσει τη θεωρία του. Ο ίδιος λέει λοιπόν, πως αν έγινε “επέμβαση” στο πλευρό του Αδάμ, θα έπρεπε να υπάρχει σημάδι στο συγκεκριμένο σημείο.
Παρόλα αυτά, πέραν της οπής του αφαλού, δεν υπάρχει κάτι άλλο που να τεκμηριώνει τις Βιβλικές γραφές, όπως υποστηρίζει πάντα ο ίδιος. Από την άλλη, υπάρχει μια “ραφή” σε όλο το μήκος του ανδρικού μορίου, η ραφή περινέου, μια γραμμή που διαπερνάει όλο το πάνω μέρος του οργάνου.
Όλα αυτά βέβαια έρχονται σε αντίθεση με πολλές άλλες επιστημονικές θεωρίες που μελετούν τη δημιουργία και την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Αναμένονται ουκ ολίγα σχόλια και περαιτέρω αναλύσεις από την Ακαδημαϊκή, και όχι μόνο, κοινότητα.
