ΛΕΣΛΙ ΜΠΡΑΟΥΝ
Η βρετανιδα Λέσλι Μπράουν, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 64 ετών, όπως ανακοινώθηκε χθες, είχε γράψει τη μεγαλύτερη σελίδα στην ιστορία της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Τον Ιούλιο του 1978 και ύστερα από 9 συνεχή χρόνια προσπαθειών έφερε στη ζωή τη Λουίζ, το πρώτο «παιδί του σωλήνα», όπως είχε χαρακτηριστεί, λόγω της τεχνικής εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Η βρετανιδα Λέσλι Μπράουν, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 64 ετών, όπως ανακοινώθηκε χθες, είχε γράψει τη μεγαλύτερη σελίδα στην ιστορία της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Τον Ιούλιο του 1978 και ύστερα από 9 συνεχή χρόνια προσπαθειών έφερε στη ζωή τη Λουίζ με τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Από την ημέρα εκείνη μέχρι σήμερα οι ειδικοί εκτιμούν πως 4,5 εκατ. παιδιά έχουν γεννηθεί με τη βοήθεια και τις αρχές της μεθόδου αυτής. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η υπογονιμότητα πλήττει το 10% των ζευγαριών προχωρημένης ηλικίας.
Στην Ελλάδα, τα ζευγάρια που για λόγους υγείας δεν μπορούν να κάνουν παιδί ανέρχονται σε 300.000 ενώ με τη βοήθεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης εκτιμάται ότι γεννιέται πλέον το 3% των παιδιών.
Αυτό σημαίνει πως εκτός από το παιδί που έφερε στη ζωή, η Λέσλι έβαλε τις βάσεις για την επιτυχία στη θεραπεία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και μαζί έδωσε την ελπίδα σε εκατομμύρια ζευγάρια που είχαν πρόβλημα τεκνοποίησης. Μάλιστα, η κόρη της Λουίζ συνέχισε την ιστορία, αποκτώντας κι αυτή παιδί με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.
Τεχνική – ορόσημο της μοντέρνας ιατρικής
Η τεχνική γονιμοποίηση ενός ωαρίου έξω από το σώμα, δηλαδή σε εργαστηριακό περιβάλλον, και ακολούθως η εμφύτευση του ωαρίου στη μήτρα, η ανάπτυξη του ωαρίου και η δημιουργία του βρέφους από ζευγάρια που δεν μπορούσαν ήταν πλέον διαθέσιμη και όχι άλυτο πρόβλημα. Για την ανακάλυψη της τεχνικής, που χαρακτηρίστηκε ως «ορόσημο της μοντέρνας ιατρικής» το 2010, ο καθηγητής Ρόμπερτ Εντουαρντς, ο πατέρας της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, κέρδισε το Νομπέλ Ιατρικής.
Ο βρετανός καθηγητής Ρ. Εντουαρντς ξεκίνησε τα πειράματά του με ανθρώπινα ωάρια, όταν συνάδελφοί του κατάφεραν να αναπαραγάγουν με επιτυχία στο εργαστήριο ωάρια από κουνέλια, διερευνώντας με τον τρόπο αυτό κατά πόσο θα μπορούσε να εφαρμόσει τις ίδιες μεθόδους για την αναπαραγωγή ανθρώπινων ωαρίων.
Στη διάρκεια της έρευνας διαπίστωσε ότι τα ανθρώπινα ωάρια έχουν διαφορετικό κύκλο ζωής από τα ωάρια των κουνελιών. Το 1969 οι προσπάθειές του καρποφόρησαν για πρώτη φορά όταν κατάφερε να γονιμοποιήσει ένα ανθρώπινο ωάριο στον δοκιμαστικό σωλήνα.
Ωστόσο, αντιμετώπιζε ένα σοβαρό πρόβλημα. Ενα γονιμοποιημένο ωάριο δεν πολλαπλασιαζόταν πάνω από μία φορά. Η συνεργασία του με τον γυναικολόγο, Πάτρικ Στέπτοου, που ειδικευόταν στη λαπαροσκόπηση ήταν καταλυτική και εννέα χρόνια αργότερα κατάφερε «χάρισε» στη Λέσλι Μπράουν το πρώτο της παιδί.
