Η Βρετανία είναι η λιγότερο ομοφοβική χώρα της Γηραιάς Ηπείρου σύμφωνα με έκθεση της Διεθνούς Ενωσης Λεσβιών και Γκέι – Στο πρώην ανατολικό μπλοκ, πάντως, η κατάσταση παραμένει τραγική
«
Οπως ένας νέγρος σε μια ρατσιστική κοινωνία». Ετσι αισθανόταν δεκαετίες πριν ο πολύ σημαντικός ιταλός διανοούμενος Πιερ Πάολο Παζολίνι, έτσι πρέπει ή μάλλον έτσι είναι αναγκασμένοι να αισθάνονται, πέρα από την πολιτικά ορθή υποκρισία πολιτικών και λοιπών φορέων, οι ομοφυλόφιλοι στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης.
Σύμφωνα με μελέτη που διεξήγαγε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRA) το 2009, η πιο ομοφοβική χώρα της Ευρώπης πριν από τρία χρόνια ήταν η Λιθουανία, όπου το Κοινοβούλιο είχε ψηφίσει νόμο με τον οποίο απαγόρευε οτιδήποτε – τηλεοπτικά προγράμματα, βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, διαφημίσεις, ταινίες – θα μπορούσε να θεωρηθεί πως παρουσιάζει με τρόπο θετικό την ομοφυλοφιλία ή την αμφιφυλία. Δεύτερη πιο ομοφοβική χώρα της Ευρώπης εκείνη τη χρονιά ήταν η Ιταλία.
Πριν από περίπου τρεις εβδομάδες και με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Ομοφοβίας (17 Μαΐου), η Διεθνής Ενωση Λεσβιών και Γκέι (Ilga) έδωσε στη δημοσιότητα μια αναφορά για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων σε 49 ευρωπαϊκές χώρες. Ακόμη και αν δεν λάβουμε υπόψη την κατάσταση που επικρατεί σε κάποια κράτη της Ανατολικής Ευρώπης όπως η Μολδαβία και η Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν και η Ουκρανία, σε κάποια συντηρητικά κρατίδια σαν το πριγκιπάτο του Μονακό, το Λιχτενστάιν και τον Αγιο Μαρίνο και σε χώρες ισλαμικές όπως η Τουρκία, τα αποτελέσματα της αναφοράς παραμένουν αποκαρδιωτικά. Πολλοί επικαλούνται την πολιτισμική παράδοση της κάθε χώρας αλλά το επιχείρημα είναι περιορισμένης δυναμικής καθώς, τουλάχιστον σε ορισμένες περιπτώσεις, μαζί με τους καιρούς αλλάζουν και τα ήθη.
Ομοφοβική χώρα υπήρξε ακόμη και η Βρετανία. Χρειάστηκαν περισσότερα από 55 χρόνια για να αποκατασταθεί – διά στόματος Γκόρντον Μπράουν – η μνήμη του Αλαν Τούρινγκ, του μαθηματικού που υπήρξε ιδιόρρυθμος μεν, ικανός δε να σπάσει τον «Κωδικό Αίνιγμα» των Ναζί, συμβάλλοντας και αυτός με τον τρόπο του στην επικράτηση των Συμμαχικών Δυνάμεων. Ομως το συγκεκριμένο γεγονός δεν τον προστάτεψε από τις ομοφοβικές παρενοχλήσεις των συνεργατών του, με αποτέλεσμα ο κορυφαίος μαθηματικός να οδηγηθεί στην αυτοκτονία. «Εκ μέρους της βρετανικής κυβέρνησης και όλων όσων ζουν σήμερα ελεύθεροι χάρη στη δουλειά του Αλαν, είμαι περήφανος που του ζητάω να μας συγχωρήσει» ήταν τα λόγια του τέως πρωθυπουργού της χώρας η οποία πριν από έναν αιώνα δεν δίστασε να φυλακίσει τον Οσκαρ Ουάιλντ με την κατηγορία της ανάρμοστης συμπεριφοράς και του σοδομισμού. Υπήρξε ανελέητη η Μεγάλη Βρετανία με τους ομοφυλόφιλους, όπως ανελέητη υπήρξε και η Ιταλία. Στην πόλη του Τρεβίζο για παράδειγμα, στην περιφέρεια του Βένετο, οι τοπικές Αρχές είχαν θεσπίσει σκληρότατες ποινές για τους σοδομιστές: «Εντελώς γυμνός και με το μόριο του συνθλιμμένο, ο ανήρ θα ανασκολοπίζεται στην κεντρική πλατεία όπου και θα παραμένει για ολόκληρη την ημέρα και ολόκληρη τη νύχτα. Την επόμενη ημέρα θα καίγεται ζωντανός έξω από τα τείχη της πόλης».
Η κατάσταση από τότε μπορεί να έχει βελτιωθεί αισθητά, όμως ο σεβασμός προς τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων παραμένει περιορισμένος. Σύμφωνα με την αναφορά της Διεθνούς Ενωσης Λεσβιών και Γκέι (Ilga), σήμερα η Αγγλία είναι η λιγότερο ομοφοβική χώρα της Ευρώπης συγκεντρώνοντας 21 βαθμούς. Ακολουθούν οι Ισπανία και η Γερμανία με 20 βαθμούς, η Σουηδία με 18 και το Βέλγιο με 17. Οσον αφορά την Ελλάδα, η κατάσταση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τραγική καθώς η χώρα μας συγκεντρώνει μόλις 2 βαθμούς, την ώρα που ο μέσος όρος στα Βαλκάνια κυμαίνεται γύρω στο 5, ενώ αίσθηση προκαλεί και η κατάταξη της Ιταλίας η οποία συγκεντρώνει 2,5 βαθμούς, κάτω ακόμη και από τη Λιθουανία. Εναν βαθμό συγκεντρώνει η Κύπρος και κανέναν η Μάλτα ενώ αρνητική είναι η βαθμολογία της Λευκορωσίας (-1) και της ΠΓΔΜ (-4).
