Tο πρώτο τμήμα της Τετάρτης τάξης (Δ1΄) του 2^ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποίησε  το Σχολικό Έτος 2011-2012 δραστηριότητα με τίτλο «η ιστορία του Σχολείου μου».

Στην αρχή οι μαθητές  ζωγράφισαν με τη φαντασία τους το παλιό πέτρινο κτίριο του Δημοτικού Σχολείου που κατεδαφίστηκε το 1995. Αφού έγινε σχεδιασμός των δραστηριοτήτων, το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης και η κατανομή των δράσεων κατά ομάδες και κατά άτομο,  στη συνέχεια οι μαθητές με τη μέθοδο της συνέντευξης  συγκέντρωσαν διάφορες πληροφορίες από τους ηλικιωμένους σχετικά με την ιστορία του Δημοτικού Σχολείου και έγινε ανακοίνωση στην τάξη και συζήτηση.

Ακολούθησε έρευνα και συλλογή παλιών φωτογραφιών από δραστηριότητες του Δημοτικού Σχολείου στο παρελθόν,  παρατήρηση και συζήτηση. Έγινε σάρωση όλων των φωτογραφιών από τους μαθητές (Όλες οι φωτογραφίες που συγκεντρώθηκαν ξεπερνούν τις τριακόσιες). Mε τη βοήθεια του συντονιστή εκπαιδευτικού Αργύρη Καραλιόλιου, τα κείμενα για την ιστορία του Δημοτικού Σχολείου που συγκεντρώθηκαν  γράφτηκαν σε Η/Υ και  αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα του Σχολείου μαζί με τις φωτογραφίες  http://2dim-greven.gre.sch.gr.

Ακόμη  πραγματοποιήθηκαν επισκέψεις στο Δήμο, σε Τυπογραφείο  και Ραδιοφωνικό Σταθμό. Όλα  αυτά θα παρουσιαστούν σε ειδική εκδήλωση στο τέλος της Σχολικής Χρονιάς όπου θα γίνει έκθεση φωτογραφίας και αναβίωση των γυμναστικών επιδείξεων. Επίσης με τη δραστηριότητα αυτή    συμμετέχουμε στον 4ο Διαδικτυακό Εκπαιδευτικό Διαγωνισμό Ε.Ε.Ε.Π.-Δ.Τ.Π.Ε. (κατηγορία Ιστορία) “Δημιουργήστε ψηφιακά, κατασκευάστε ένα Website γίνετε πρεσβευτές του τόπου σας” (http://diagonismos2012.com).

Από όλη τη δραστηριότητα συγκεντρώσαμε τις παρακάτω πληροφορίες για την ιστορία του Σχολείου μας:

To 2o Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών   (σύμφωνα με το Διευθυντή Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κ. Γεώργιο Νάστο), ιδρύθηκε το 1925 ή το 1926.

Στεγάστηκε σε κτίριο που χτίστηκε πιθανότατα για το σκοπό αυτό περίπου το 1920 (στην τοποθεσία “Μύλος Μπούσιου”. Το κτίριο είχε πέτρινα θεμέλια και δύο ορόφους με τούβλα συμπαγή.

(Σύμφωνα με τον κ. Απόστολο Πήχα.)  «Το παλιό σχολείο  είχε είσοδο από πίσω (δυτικά). Οι Ιταλοί κατακτητές που είχαν εγκατασταθεί στο κτίριο,  για λόγους ασφαλείας είχαν τοποθετήσει στην μπροστινή (ανατολική) πλευρά σιδερένια Π (για σκάλα), τα οποία αφαιρέθηκαν μετά και γι’ αυτό το κτίριο σοβατίστηκε. Μετά το 1970 άλλαξαν την είσοδο και την έκαναν μπροστά (ανατολικά). Αυτό όμως επηρέασε τη στατικότητα του κτιρίου και γι’ αυτό κατέρρευσε από το σεισμό του 1995.»

(Σύμφωνα με την κ. Μαρία  Καραγιάννη – Λιούζα) «Το σχολείο ήταν διώροφο, μακρόστενο με μεγάλα παράθυρα. Η είσοδός του, ήταν από την πίσω πλευρά του σχολείου. Στο ισόγειο υπήρχαν δύο μεγάλες αίθουσες για την πρώτη και δεύτερη τάξη. Υπήρχε και μία μικρότερη αίθουσα για το νηπιαγωγείο του β΄ δημοτικού. Νηπιαγωγός πρέπει να ήταν η σύζυγος του δασκάλου Παπανικολάου Ευάγγελου. Πιο πίσω ήταν αποθηκευτικοί χώροι.

Στον επάνω όροφο ανεβαίναμε από μια μεγάλη τσιμεντένια εξωτερική σκάλα. Στον πάνω όροφο υπήρχε ένας μεγάλος-φαρδύς διάδρομος (χωλ) όπου κάνανε προσευχή οι μαθητές κατά τους χειμερινούς μήνες, επίσης ένα αρκετά μεγάλο γραφείο (του Δ/ντή), δύο πολύ μεγάλες ευάερες – ηλιόλουστες αίθουσες για την πέμπτη και έκτη τάξη και άλλες δύο μικρότερες στο βάθος για την τρίτη και τετάρτη τάξη.

Οι δύο μεγάλες αίθουσες διαχωρίζονταν μεταξύ τους με ξύλινες μεγάλες πόρτες, οι οποίες άνοιγαν διάπλατα όταν γίνονταν σχολικές γιορτές και όχι μόνο.

Η μία αίθουσα είχε μόνιμη θεατρική σκηνή η οποία άνοιγε όταν γινόντουσαν σχολικές γιορτές και δεν ήταν λίγες …. 28ης Οκτωβρίου, γιορτές Χριστουγέννων, τριών Ιεραρχών,  25ης Μαρτίου και οι πιο διασκεδαστικές-χιουμοριστικές του Ιουνίου με το κλείσιμο της σχολικής χρονιάς. Οι δύο μεγάλες αίθουσες γέμιζαν ασφυκτικά με πλήθος κόσμου που απολάμβανε με  δέος και χαρά  τις ανεπανάληπτες αυτές σχολικές γιορτές.

Οι δύο αίθουσες δεν άνοιγαν μόνο για τις σχολικές γιορτές άνοιγαν και για πολιτιστικές, κοινωνικές εκδηλώσεις της πόλης των Γρεβενών, όπως συνέδρια, ομιλίες (παιδαγωγικών, ιατρικών και άλλων θεμάτων), όπως επίσης και για  χοροεσπερίδες στις γιορτές των Χριστουγέννων ή της Αποκριάς.

Η θέρμανση του σχολείου γινόταν με ξυλόσομπες. Κάθε αίθουσα είχε τη δική της θερμάστρα. Στις αρχές της σχολικής χρονιάς βοηθούσαν όλα τα παιδιά ν’ αποθηκευτούν τα ξύλα στην αποθήκη.

Το σχολείο μας διέθετε και επιστάτη τον κ. Θανάση ………… Ο επιστάτης φρόντιζε για την καθαριότητα του σχολείου, για το άναμμα των θερμαστρών και γενικά για κάθε είδους τεχνικής  δουλειάς.

Στην βόρεια πλευρά του σχολείου υπήρχαν  δύο τουαλέτες και παραδίπλα δύο τσιμεντένιες βρύσες για την καθαριότητα και το ξεδίψασμα των παιδιών.

Παραδίπλα στο σχολείο υπήρχε η μαθητική εστία. Κάθε πρωί,  όλα τα παιδιά είχαν μαζί τους  ένα κύπελλο τσίγκινο, μια κούπα δηλαδή, για να πίνουν το γάλα ζεστό-καυτό που  μοιράζανε στο καθημερινό συσσίτιο. Δεν ξεχνούσαν όμως να έχουν μαζί τους και μια φέτα ψωμί για να φάνε το ….τόοοσο…. νόστιμο (τρίγωνο) κίτρινο τυρί που τους προσφέρανε μαζί με το γάλα.

Ο  προαύλιος χώρος του σχολείου μας ήταν πολύ μεγάλος. Είχε συρμάτινη περίφραξη και μία διπλή μεγάλη σιδερένια καγκελόπορτα. Μέσα εκεί παίζανε στα διαλείμματα τόσο όμορφα, ανεπανάληπτα, παιχνίδια. Κυρίαρχη θέση για τα κορίτσια είχε το «πατώ», το «κουτσό», το «σχοινάκι», το «ένα λεπτό κρεμμύδι», τα μηλάκια, τα «φίτσια», τ’ αγάλματα, το «δεν περνάς κυρά Μαρία-δεν περνάς», για δε τ’ αγόρια, η σβούρα, οι μπίλιες και η μπάλα.

Το στολίδι του σχολείου μας ήταν ο ανθόκηπος με τις πανέμορφες ευωδιαστές τριανταφυλλιές. Κάθε άνοιξη, τον σκαλίζανε οι μαθητές μαζί με τους δασκάλους κυρίως με τον κ. Παπαθανασίου που ήταν λάτρης των λουλουδιών. Φυτεύανε ζουμπουλάκια, πανσεδάκια, κρινάκια και φροντίζανε να διώχνουν και τις κότες  που  έκαναν αιφνιδιαστικές επισκέψεις για να σκαλίσουν κι αυτές με τον τρόπο τους…..

Εκτός από τον ανθόκηπο το σχολείο είχε και περιβόλια με οπωροφόρα δένδρα! Το σχολείο είχε στη δικαιοδοσία του δύο σχολικά λιβαδάκια κοντά στο ποτάμι «Γρεβενίτη». Το ένα βρισκόταν εκεί που είναι σήμερα το Β΄ Νηπιαγωγείο και το δεύτερο λίγο πιο πέρα δίπλα στου «Καρτσιούνη το λαχανόκηπο». Μια φορά την εβδομάδα, κυρίως απογευματινές ώρες, όταν ο καιρός ήταν καλός τα μεγαλύτερα παιδιά (αγόρια και κορίτσια) μαζί με το δάσκαλό τους φρόντιζαν τα περιβόλια. Κλάδευαν τα δένδρα, τα σκάλιζαν, φύτευαν καινούργια, κατέβαιναν στο ποτάμι έπαιρναν νερό με τα κουβαδάκια, τα πότιζαν  και το φθινόπωρο μάζευαν την παραγωγή… μήλα, αχλάδια, δαμάσκηνα κλπ…..

Αξίζει να αναφέρουμε ότι εκείνα τα χρόνια πήγαιναν οι μαθητές και απόγευμα σχολείο, είχαν δηλαδή αρκετό χρόνο ν’ ασχοληθούν  και με εξωτερικές δραστηριότητες.

Όταν ο καιρός το επέτρεπε πήγαιναν και περιπάτους.  Οι πιο κοντινοί μας περίπατοι ήταν   «στ΄Αμπέλια», στο «Μπούσιο το μύλο» και στο «Εμίν πηγάδι».

Οι μακρινές  ημερήσιες εκδρομές, που ήταν μία κάθε χρόνο, γινόταν συνήθως Μάιο μήνα και τόπος προορισμού ήταν το χωριό  Έλατος και  Μεσόλακκος (Ζγκοστ).

Στο τέλος της σχολικής χρονιάς, στον προαύλιο χώρο του σχολείου μας, γινόταν οι γυμναστικές επιδείξεις. Στην τοποθεσία «του Μπούσιου το μύλο», ένα μήνα πριν, γινόταν οι πρόβες για τις επιδείξεις και τους χορούς. Εκεί, επίσης, ελάμβαναν χώρα  τα αγωνίσματα για την ανάδειξη των αθλητών  στο τρέξιμο, στο άλμα εις μήκος, στο άλμα εις ύψος, στο τριπλούν, στο άλμα επί κοντώ, υπήρχε σκάμμα και όλα τα απαραίτητα υλικά, κοντάρια, κορδέλες, μέτρα κ.λ.π.

Στις γυμναστικές επιδείξεις συμμετείχαν ανεξαιρέτως όλες οι τάξεις του σχολείου με άρτια εμφάνιση σε ποικίλους και άψογους σχεδιασμούς με βαρκούλες, καραβάκια, μαντηλάκια κ.ά. Το διασκεδαστικό μέρος τη επίδειξης περιελάμβανε αθλοπαιδιές με τσουβάλια, με κουτάλια και αυγά με μπαλονάκια κλπ.

Η αυλαία έκλεινε με ελληνικούς χορούς, χωριστά τ’ αγόρια από τα κορίτσια σε κύκλους, τραγουδώντας και χορεύοντας ζωηρά.

Στο τέλος των εκδηλώσεων μοιράζονταν τα βραβεία στους αθλητές  με στεφάνια από κισσό.

Το 2ο Δημοτικό Σχολείο είχε  αναγνωρισθεί ως πρότυπο δημοτικό σχολείο των Γρεβενών διότι εφήρμοζε τη μέθοδο «ντεκρολί». Τη μέθοδο αυτή τη δίδασκε η κ. Μαλτέζου, ως μετεκπαιδευμένη στο εξωτερικό.»

Σύμφωνα με έναν πρόχειρο υπολογισμό που κάναμε, στα 77 περίπου χρόνια λειτουργίας του στο σχολείο μας θα υπηρέτησαν πάνω από 500 εκπαιδευτικοί. Μέχρι στιγμής  δεν είμαστε σε θέση να τους καταγράψουμε όλους. Ίσως στο μέλλον μας δοθεί η δυνατότητα να το καταφέρουμε κι αυτό. Πάντως από τα στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει ως σήμερα και από την ανάγνωση των φωτογραφιών προκύπτει ότι στο 2^ο Δημοτικό Σχολείο υπηρέτησαν οι παρακάτω εκπαιδευτικοί:

1.    Μιλτιάδης Παπαθανασίου  (και Διευθυντής του Σχολείου)

2.    Μαλτέζου 1960

3.    Κατσάνος 1958

4.    Αθανάσιος Δούμας

5.    Ιωάννης Τόσκας

6.    Μπιζάκης

7.    Μητάκου Ζωζώ

8.    Κατσάνου Άννα

9.    Μήτσιου Νικόλαος

10.  Παπανικολάου Ευάγγελος

11.  Βαταλάχος Χρήστος (και Διευθυντής του Σχολείου)

12.  Κοσμίδης (και Διευθυντής του Σχολείου)

13.  Πασχάλης Τόσκας

14.  Κοσμίδης 1969-1970

15.  Μιχάλης Γούλιας 1963-1964

16.  Γάκης Παπαθωμάς

17.  Καραμήτρος Άλκης

18.  Κόραβος Νικόλαος

19.  Τσακμακόπολος Ιωάννης

20.  Ζαψαλή Νικολέτα (Αγγλικά)

21.  Μέμτσας γεώργιος (Γυμναστής)

22.  Μακρής Κων/νος

23.  Παλάσκας Δημήτρης

24.  Ντίνα Μπόζιου από 1969-1970 μέχρι και 1972-1973

25.  Κωνσταντίνος Μπόζιος 1974-1975

26.  Μαρκόπουλος Δημήτριος 1970-1971

27.  Στέργιος Μπέζας

28.  Κλεονίκη Μπέζα

29.  Κατσαρός Ηλίας

30.  Αριστούλα Ζεμπίλη-Τούλια

31.  Νικόλαος Κόραβος (και Διευθυντής του Σχολείου)

32.  Νίκος Ρίζος

33.  Τολιόπουλος Κων/νος (και Διευθυντής του Σχολείου)

34.  Ζάχος Γεώργιος

35.  Νάστος Γεώργιος (και Διευθυντής του Σχολείου)

36.  Χριστίνα Μουστάκα

37.  Τσιάλτα Μαρίνα

38.  Φωτίου Ξένια

39.  Ντάγκα Παναγιώτα

40.  Σαΐτης Κων/νος (γυμναστής)

41.   Βίλιος Δημήτριος

42.  Αχιλλέας Ζιώγας (και Διευθυντής του Σχολείου)

43.  Χριστίνα Μαλτέζου  1962-63

44.  Αντιγόνη Σιόβα-Τζιάλα 1964

45.  Βαγγελιώ Σαμαρά

46.  Χαριζόπουλος Βασίλης (και Διευθυντής του Σχολείου)

47.  Κυραλέος Μιχάλης (και Διευθυντής του Σχολείου)

48.  Χαρισόπουλος τριαντάφυλλος (και Διευθυντής του Σχολείου)

49.  Μπακαΐμης Χρήστος

Επίσης σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει ως τώρα, διευθυντές του 2ου Δημοτικού Σχολείου υπήρξαν οι:

1. Παπαθανασίου Μιλτιάδης

2. Κοσμίδης ………………

3. Βαταλάχος Χρήστος

4. Χαρισόπουλος Τριαντάφυλλος

5. Ζιώγας Αχιλλέας

6. Κυραλέος Μιχάλης

7. Νικόλαος Κόραβος

8. Τολιόπουλος Κων/νος

9. Νάστος Γεώργιος

10. Χαριζόπουλος Βασίλης

Από τη συζήτηση που έγινε στην τάξη διαφάνηκε ότι οι δάσκαλοι του παρελθόντος παρά τα λιγοστά μέσα που είχαν στη διάθεσή τους, με ξεχωριστό ζήλο, μεράκι και μεγάλη προσπάθεια, είχαν καταπληκτικά αποτελέσματα. Χωρίς υπερβολή μπορούμε να ισχυριστούμε ότι στις παλαιότερες εποχές ο δάσκαλος και κατ’ επέκταση και το σχολείο ήταν  ο «φάρος» της τοπικής κοινωνίας, το «φως», η μοναδική ίσως πηγή πληροφοριών, γνώσης, μόρφωσης και πολιτισμού.

Σ’ όλη αυτή την προσπάθεια, μας βοήθησαν πολύ και θέλουμε να  ευχαριστήσουμε ξεχωριστά και ιδιαίτερα την κ. Μαρία (Ρούλα) Καραγιάννη-Λιούζα (παλιά  μαθήτρια του Σχολείου μας),  καθώς επίσης και τους:

Γούλια Μιχάλη, συνταξιούχο δάσκαλο που υπηρέτησε στο Σχολείο μας

Πήχα  Αποστόλη, παλιό  μαθητή του Σχολείου μας

Νικολάου Αθανάσιο, παλιό  μαθητή του Σχολείου μας

Γκούγια Θεόδωρο, παλιό  μαθητή του Σχολείου μας

Παπαϊωάννου – Στεργιάδου Αθανασία, παλιά  μαθήτρια του Σχολείου μας

Κατσουγιάννη-Μπαλντούμη Δέσποινα, παλιά  μαθήτρια του Σχολείου μας

Τόσκα Αντρέα, παλιό  μαθητή του Σχολείου μας

Τζήκα Τάκη

Παπανικολάου Νικόλαο, παλιό  μαθητή του Σχολείου μας

Μίμη Χρήστο, παλιό  μαθητή του Σχολείου μας

Μήτσιο Γιάννη, παλιό  μαθητή του Σχολείου μας

Παπαβασιλείου Αντώνη, παλιό  μαθητή του Σχολείου μας

Τόσκα Γιάννη, παλιό  μαθητή του Σχολείου μας

Καραγιάννη Βασίλη, παλιό  μαθητή του Σχολείου μας

Λύτου  Φρειδερίκη, παλιά  μαθήτρια του Σχολείου μας

Βίλιο Δημήτριο, συνταξιούχο δάσκαλο που υπηρέτησε στο Σχολείο μας

Ζιώγο Γεώργιο, Διευθυντή του Σχολείου μας

Κανιά Βασίλη, υπεύθυνο προγραμμάτων Π.Ε.

Mαλέτσκο Θανάση, Σχολικό Σύμβουλο Π.Ε.

Νάστο Γεώργιο, Διευθυντή Π.Ε.

Ο δάσκαλος της τάξης

Αργύρης Καραλιόλιος