Πόλωση προς τις κάλπες – (Ανάλυση από τον Στράτο Φαναρά)
Οι εκλογές της 6ης Μαΐου δεν έδωσαν λύση στο πρόβλημα της διακυβέρνησης. Αντίθετα με τις προεκλογικές εκτιμήσεις διαφόρων, οδήγησαν σε ένα κομματικό τοπίο πλήρως κατακερματισμένο. Βοηθούντος και του εκλογικού νόμου ο οποίος απέχει πόρρω από το να ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες, το αίτημα για Κυβερνήσεις συνεργασίας επεστράφη από το κομματικό σύστημα στον αποστολέα και οδεύουμε πλέον για νέα εκλογική αναμέτρηση.
Οι πρώτες μετεκλογικές έρευνες δείχνουν ότι η ρευστοποίηση των συσχετισμών του μεταπολιτευτικού συστήματος θα συνεχιστεί και η επερχόμενη κάλπη θα αναδείξει νέους συσχετισμούς.
Συγκεκριμένα, η ως προς την πρόθεση ψήφου, η έρευνα καταγράφει: Ν.Δ 19.7%, ΣΥΡΙΖΑ 20.8%, ΠΑΣΟΚ 14.4%, Ανεξάρτητοι Έλληνες 6.5%, ΚΚΕ 4.8%, Χρυσή Αυγή 4%, ΔΗΜΑΡ 5.2%, ΛΑΟΣ 1.5%, Δημιουργία Ξανά 2.3%, Άλλο 3.6%, Άκυρο-Λευκό 1%, Δεν θα ψηφίσω 4.6%, Δεν έχω αποφασίσει 9%, Δεν απαντώ 2.5%
Όσον αφορά τον καταλληλότερο για πρωθυπουργό: Τσίπρας 17%, Σαμαράς 16%, Βενιζέλος 12%, Κουβέλης 4%, Καμμένος 3%, Παπαρήγα 2%, Μιχαλολιάκος 2%, Άλλος 5%, Κανένας 27%, Δεν απαντώ 12%
Τα στοιχεία της πόλωσης θα ενισχυθούν. Ο Σύριζα αναδεικνύεται ως βασικός πόλος αναφοράς των αντιμνημονιακών δυνάμεων και αυξάνει μετεκλογικά σημαντικά τις δυνάμεις του, ενώ σε απόσταση αναπνοής και με δυναμική περαιτέρω ανόδου βρίσκεται η ΝΔ, η οποία φαίνεται να συσπειρώνει ευρύτερες δυνάμεις του χώρου της, επιδιώκοντας να εμφανιστεί στην επερχόμενη αναμέτρηση, ως ο «θεματοφύλακας» της θέσης της χώρας στη ζώνη του Ευρώ.
Όμως άνοδο σημειώνει και το ΠΑΣΟΚ εμφανιζόμενο ως τρίτος «πόλος» στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς και του κέντρου όσων δυνάμεων θέτουν μια σαφή φιλοευρωπαϊκή πορεία και προγραμματική τοποθέτηση για το μέλλον.
Όλοι οι άλλοι χώροι, πλην της ΔΗΜΑΡ η οποία διατηρεί τις δυνάμεις της, συμπιέζονται.
Όμως το πιο ενδιαφέρον εύρημα της έρευνας είναι ότι διαμορφώνεται μια οριακή πλειοψηφία η οποία θεωρεί ότι αυτό που θα κριθεί σε επερχόμενες εκλογές δεν θα είναι το θέμα της αποδοχής ή όχι του μνημονίου (43%), αλλά το θέμα της παραμονής ή όχι στο Ευρώ (47%).
Έχω την εντύπωση ότι ακριβώς εξαιτίας της σταδιακής υποχώρησης του διλήμματος του μνημονίου από το δίλημμα της παραμονής στην Ευρωζώνη (και αν αυτό το εύρημα επιβεβαιωθεί και στις επόμενες εβδομάδες) ο χώρος των αντιμνημονιακών δυνάμεων θα συρρικνωθεί αθροιστικά προς όφελος των φιλο-ευρώ δυνάμεων.
Μια άλλη κρίσιμη παράμετρος που θα καθορίσει το εκλογικό αποτέλεσμα είναι η δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης. Με τους σημερινούς συσχετισμούς παραμένει ζητούμενο η αυτοδυναμία και καμιά εγγύηση δεν υπάρχει ότι οι δυνάμεις που δεν μπόρεσαν να βρουν πεδίο συνεργασίας τώρα, θα μπορούν να το κάνουν μετά.
Και η απειλή μιας τρίτης κατά σειρά εκλογικής αναμέτρησης, θα βαρύνει πολύ στην τελική επιλογή των ψηφοφόρων.
Δείτε την έρευνα της Metron Analysis
