«Φυσικά και με πλήγωσαν στο “X-Factor”. Ημουν και είμαι ένα παιδί που αφήνομαι στο συναίσθημα»
«Με τον Θεοφάνους βρεθήκαμε τυχαία στο αεροπλάνο. Τον ρώτησα τι κάνει και με ρώτησε και αυτός το ίδιο»
«Με έπνιγε βλέποντας τους πολιτικούς να αντιμετωπίζουν τα πάντα με τόση αναισθησία και προχειρότητα»
«Ξεκίνησα από έντεκα χρόνων να δουλεύω. Το να χαραμίζεις τον κόπο άλλων είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να χαραμίζεις τον δικό σου κόπο»
Οι δύσκολες στιγμές της ζωής του, ο αγώνας επιβίωσης που δίνει, οι ημέρες που δεν έχει καν τα αναγκαία, ο έρωτας που τον σημάδεψε, οι κενόδοξοι καλλιτέχνες, τα πισώπλατα μαχαιρώματα, η Eurovision, και ο Δημήτρης Μητροπάνος που τον σημάδεψε. Ειλικρινής κι αληθινός, ο Λούκας Γιώρκας λέει αλήθειες.
– Εδώ και λίγες ημέρες κυκλοφορεί η νέα δισκογραφική δουλειά σας…
Κυκλοφόρησαν δύο τραγούδια μου σε μουσική και στίχους των δημιουργών του «Watch my dance» Eλενας Βραχάλη και Γιάννη Χριστοδουλόπουλου και το «Εμαθα» σε μουσική του Τρύφωνα Κουτσορέλη και στίχους της Ελενας Βλαχοπούλου. Τον Σεπτέμβρη θα έχω τον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο μου και τον περιμένω με ανυπομονησία.
– Τι έμεινε τελικά από την εμπειρία της Eurovision;
Πολύ έντονα πράγματα. Οσο κι αν πολλοί υποτιμούν αυτόν τον θεσμό, όταν τον ζεις από κοντά, είναι μαγικός.
– Η συμμετοχή σας πολεμήθηκε πολύ στην Ελλάδα. Σας πλήγωσε αυτό;
Υπήρξαν στιγμές που ένιωσα μεγάλη στεναχώρια, αλλά δεν μπορούσα, ούτε ήθελα να κάνω πίσω.
– Δεν σας ενόχλησε ότι το τραγούδι σας δεν έπαιξε ούτε μία φορά στα ραδιόφωνα της Αθήνας;
Στεναχωρήθηκα, αλλά δεν μπορείς να επιβάλεις με το ζόρι κάτι. Περίμενα ότι θα πηγαίναμε σαν μια ομάδα όλοι όσοι ασχολούνται με τη μουσικκή.
– Πώς σας φαίνετε η φετινή συμμετοχή μας με το «Αphrodisiac»;
Εχει σίγουρα πολύ διαφορετική προσέγγιση. Είναι ένα τραγούδι που ταιριάζει καλύτερα στην Eurovision, γιατί μοιάζει σαν ύφος με πολλές προηγούμενες συμμετοχές. Πιστεύω ότι θα πάει καλά. Η Ελευθερία Ελευθερίου είναι μια πολύ καλή τραγουδίστρια.
– Δηλώσατε πάντως ότι «είναι τραγουδάκι του ενός μηνός».
Οχι, είχα κάνει κάποια σχόλια τα οποία παρερμηνεύτηκαν. Το αν είναι ενός μηνός ή παραπάνω μηνών δεν το ορίζει το τραγούδι από μόνο του αλλά η συνολική προώθησή του. Απλώς, σίγουρα εγώ δεν θα μπορούσα να το τραγουδήσω. Δεν είναι κάτι που αγγίζει την άποψή μου όσον αφορά τη μουσική.
– Μετρήσατε φίλους και εχθρούς στην Eurovision;
Επειδή προέρχομαι από ένα μουσικό talent show, κλήθηκα νωρίτερα να κάνω αυτόν τον διαχωρισμό. Στην Eurovision ήμουν δασκαλεμένος.
– Νιώσατε πισώπλατα μαχαιρώματα μετά το «X-Factor»;
Η δουλειά μας είναι πολύ δύσκολη και ο ανταγωνισμός πολύ μεγάλος. Υπάρχουν… οι κλοτσιές στο στομάχι.
– Υπήρξαν άνθρωποι που σας πλήγωσαν;
Φυσικά και με πλήγωσαν. Ημουν και είμαι ένα παιδί που αφήνομαι στο συναίσθημα.
– Μετά το παιχνίδι, ο Γιώργος Θεοφάνους έκανε μαζί σας ένα CD. Οταν συμμετείχατε στην Eurovision, δεν σας πήρε καν τηλέφωνο. Μιλήσατε έκτοτε;
Βρεθήκαμε τυχαία στο αεροπλάνο για Κύπρο πριν από δύο εβδομάδες. Κατέβαινε για συναυλίες με τη Νατάσα Θεοδωρίδου. Εγώ ήμουν με την Πέγκυ Ζήνα. Τον ρώτησα πώς είναι, τι κάνει αυτόν τον καιρό και με ρώτησε και αυτός το ίδιο.
– Φαινόταν ότι ήσασταν το αγαπημένο του παιδί. Γιατί ξαφνικά διακόπηκε η επαφή σας;
Δεν ξέρω αν ήμουν το αγαπημένο παιδί του. Η διακοπή της συνεργασίας παρουσιάστηκε στα μέσα ως ξαφνική. Η συζήτηση είχε ξεκινήσει παλαιότερα.
– Δεν τον ρωτήσατε γιατί σταματάτε τη συνεργασία;
Θεωρώ ότι και οι δύο είχαμε τέτοιου είδους υποχρεώσεις που ίσως να μείωναν τον χρόνο που μπορεί να αφιερωθεί στη δουλειά. Εγώ είμαι εναντίον της προχειρότητας και αυτό φαίνεται και από τις επιλογές μου.
ΑΓΩΝΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
– Αλλάζω θέμα. Εχετε περάσει δύσκολα στη ζωή σας;
Ναι. Ποιος άνθρωπος δεν έχει περάσει δύσκολα;
– Πολλοί Ελληνες πλέον ζουν στα όρια της φτώχειας. Περάσατε περίοδο που δεν είχατε να φάτε;
Αν και αυτό μπορεί να ακουστεί ψευδές λόγω του επαγγέλματός μου, ακόμα βρίσκομαι σε μια τέτοια κατάσταση. Δεν ντρέπομαι να το λέω, ούτε κρύβομαι. Ακόμα είμαι σε αυτήν την κατάσταση. Είμαι σε έναν διαρκή αγώνα επιβίωσης, όπως πολύς κόσμος. Δεν είμαι άνετα οικονομικά. Δεν ξέρω τι θα μου ξημερώσει η επόμενη ημέρα.
– Υπήρξε διάστημα στην Αθήνα που δυσκολευόσασταν δηλαδή ακόμα και για το φαγητό σας;
Ναι, δυσκολευόμουν και για το φαγητό μου. Αυτά είναι μαθήματα και παθήματα ζωής για να μπορούμε να μην είμαστε λαίμαργοι όχι μόνον όσον αφορά το φαγητό αλλά τα πάντα.
– Πώς ήσασταν εκείνη την περίοδο;
Προσπαθούσα να αρκούμαι σε όσο πιο λίγα γίνεται. Δεν έκανα εξόδους. Ακόμα δεν το κάνω. Προσπαθώ να ξοδεύω όσο πιο λίγα μπορώ για να έχω χρήματα να ψωνίζω τα βασικά. Να έχω να φάω και να μπορώ να ζήσω.
– Υπήρχε ημέρα που πεινούσατε και δεν είχατε φαγητό;
Σίγουρα δεν μπορώ να χαρακτηρίσω τα γεύματα που είχα πλουσιοπάροχα.
– Υπάρχουν ημέρες που νιώθετε μοναξιά;
Ναι. Το χειρότερο είναι ότι ήμουν μόνος ακόμα και μέσα σε παρέες. Θεωρώ ότι αυτός είναι ο πραγματικός ορισμός της μοναξιάς.
– Πώς αντιδρούσατε τότε;
Ξέσπαγα με διάφορους τρόπους, αλλά συνήθως στο σπίτι μου. Ο μόνος που με βίωσε από πολύ κοντά είναι ο αδελφός μου, ο οποίος είναι μαζί μου στην Αθήνα. Δεν ήθελα να μεταδώσω στους άλλους το πώς ένιωθα.
– Ετυχε ακόμα και να κλάψετε;
Πώς δεν έτυχε… Φυσικά και έτυχε να κλάψω. Συνήθως μάλιστα, έγραφα σε ένα τετράδιο όσα ήθελα να πω.
– Τι γράφατε;
Αυτό που με έκανε να καταρρέω πολλές φορές ήταν όλα αυτά που ζούμε στη χώρα. Είμαι κι εγώ ένας νέος με κοινωνικές ευαισθησίες. Ζω σε μια χώρα μακριά από τους δικούς μου. Με έπνιγε βλέποντας το πώς οι μεγάλοι της Ελλάδος αντιμετωπίζουν τα πάντα με τόση αναισθησία και προχειρότητα. Αυτό με θύμωνε πάρα πολύ.
– Και εσείς επίσης είστε από μια οικογένεια ανθρώπων που αγωνίζονται για την επιβίωσή τους.
Είμαστε τέσσερα αδέλφια. Δοξάζω τον Θεό που είχα την ευτυχία να είμαι σε αυτήν την οικογένεια. Οι γονείς μου από μικρά ήθελαν να μας δείξουν πώς πρέπει να μαχόμαστε για την επιβίωση. Ετσι, ξεκίνησα από μικρός να δουλεύω σε διαφόρων ειδών δουλειές. Το να χαραμίζεις τον κόπο άλλων είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να χαραμίζεις τον δικό σου κόπο.
– Τι δουλειές έχετε κάνει;
Από χειρονακτικές εργασίες σε σίδερα, σε καλούπια, μέχρι σερβιτόρος ή μπάρμαν σε εστιατόρια. Ξεκίνησα από έντεκα χρόνων σε ένα σιδεράδικο στη γειτονιά μου. Από τα δεκαεπτά μου και μετά εργαζόμουν σαν τραγουδιστής σε μπαράκια με την κιθάρα μου.
«ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΚΑΝΩ ΩΣ ΤΟΝ ΘΕΟ»
– Εχετε περάσει ποτέ κατάθλιψη;
Πολλές φορές μας πιάνει όλους να είμαστε κακοδιάθετοι. Το να γίνει ιατρική διάγνωση, όχι. Προσπάθησα να βρω δίοδο στο να βρίσκω τη γαλήνη στην ψυχή μου.
– Με ποιο τρόπο βρίσκετε γαλήνη;
Με τον Θεό. Διαβάζω βιβλία κατά κύριο λόγο θρησκευτικά και επισκέπτομαι τον πνευματικό μου. Οταν είσαι σε ένα πρόβλημα, είναι σαν να σε κλείνουν σε ένα τετράγωνο που περιβάλλεται από τοίχο. Ενας άνθρωπος που σ’ αγαπάει ανιδιοτελώς μπορεί πιο εύκολα να δει πού υπάρχει πέρασμα.
Το τετράδιο που μου χάρισε ο Δημήτρης Μητροπάνος
– Ερχομαι στον Δημήτρη Μητροπάνο, με τον οποίο είχατε την τύχη να συνεργαστείτε. Σας λείπει σήμερα;
Η τύχη και η τιμή που είχα δεν ήταν μόνο στην επαγγελματική συνεργασία στη σκηνή αλλά πίσω στα καμαρίνια, όπου βίωνα καθημερινά την παρουσία του, τους διαλόγους που πολλές φορές είχαμε. Από τον Δημήτρη Μητροπάνο έμαθα και πήρα πολλά πράγματα. Μόνο που συζητάμε για εκείνον συγκινούμαι και το λέω αληθινά. Μέσα από εκείνον γνώρισα καλύτερα τον εαυτό μου, είδα τι σημαίνει πραγματικά ένας άνθρωπος με αρχές, μετρημένος, τόσο σπουδαίος και μεγάλος. Κάποια στιγμή, μου έκανε δώρο ένα τετράδιο και είπα ότι εκεί μέσα θέλω να γράφω ό,τι πιο σημαντικό βιώνω και μαθαίνω. Ευτυχώς, ακόμα έχει πολλές σελίδες για να γεμίσει. Είναι πάντα στο προσκεφάλι μου, στο κομοδίνο, δίπλα από το κρεβάτι μου.
– Δύο επίσης από τους ανθρώπους της ζωής σας είναι η Πέγκυ Ζήνα και ο Γιώργος Λύρας.
Είμαι πραγματικά ευγνώμων που γνώρισα αυτούς τους ανθρώπους. Περνάμε χρόνο μαζί και τώρα εμφανιζόμαστε στην ίδια μουσική στέγη, στο «Θέα» μαζί με την Πάολα.
Δεν έχω πάει με ιερόδουλη»
– Είστε ερωτευμένος;
Είμαι καλά. Είμαι σε μια φάση που μπορώ να δώσω πράγματα.
– Εχετε ερωτευθεί τρελά στη ζωή σας;
Ναι, ήμουν από τους τυχερούς που δεν έχουν φάει πολύ γερό χαστούκι. Εχω γνωρίσει ανθρώπους που πιάσανε κυριολεκτικά πάτο. Εχω ερωτευθεί, έχω πληγωθεί, αλλά δεν μου συνέβη να φτάσω στον πάτο.
– Εχετε πάει ποτέ με ιερόδουλη;
Οχι, δεν έχει τύχει, γιατί για μένα το σεξ είναι εγκεφαλικό. Εκανα πρώτη φορά έρωτα με την κοπέλα μου με την οποία είχα σχέση έξι χρόνια.
– Σε πoια ηλικία ήταν η πρώτη σας φορά;
Ηταν στα δεκαοκτώ. Με την κοπέλα μου ήμασταν από τα δεκαπέντε μας μαζί.
– Αρα, ουσιαστικά ζήσατε έναν αγνό έρωτα…
Ακόμα και το πρώτο μου φιλί της το έδωσα δύο χρόνια μετά. Μου αρέσει να γίνεται κάτι από τις δύο πλευρές με αγάπη και όχι γιατί ο ένας πιέζει τον άλλον. Πρέπει να σεβόμαστε το πόσο έτοιμος είναι ο άλλος.
– Ποιο είναι το δικό σας παραμύθι στη ζωή;
Η δημιουργία μιας ζεστής και όμορφης οικογένειας. Αν καταφέρω να την κάνω όπως ονειρεύομαι, εκεί θα πω ότι ζω σε παραμύθι.
«Οι καλλιτέχνες λέμε μπούρδες»
– Υπάρχει μία ερώτηση για ένα θέμα που δεν σας έχουν κάνει ποτέ και θα θέλατε να μιλήσατε;
Ναι, θα μου άρεσε οι καλλιτέχνες να μην αντλούμε την ευκαιρία που μας δίνεται στο να λέμε βλακείες. Πρέπει να καταλάβουμε την ευθύνη που έχουμε, γιατί δυστυχώς στην εποχή μας λέμε μπούρδες. Ο κάθε άνθρωπος κάνει τις επιλογές του. Δυστυχώς, θεωρούν ότι η έκθεση στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι κάτι που τους οφείλεται. Δεν μας οφείλει κανένας τίποτα. Βλέπουμε ανθρώπους που είναι συνέχεια εκτεθειμένοι στο γυαλί και λένε πού πηγαίνουν τα βράδια, από πού ψωνίζουν, πόσα λεφτά έχουν χαλάσει. Στην εποχή που ζούμε θεωρώ ότι είναι προκλητικό να είσαι εκτός της κοινωνικής ροής. Δεν γίνεται να είμαστε κενόδοξοι. Σίγουρα κι εγώ έχω κάνει πολλά λάθη. Κρίνω πρώτα τον εαυτό μου.
– Τι λάθη κάνατε;
Ετυχε να έχει πάρει το μυαλό μου αέρα κάποτε.
– Καβαλήσατε καλάμι;
Ισως ναι.
– Πότε τοποθετείτε αυτήν την περίοδο;
Συνήθως, αυτό συμβαίνει στους ανθρώπους την ώρα που αρχίζουν να κατεβαίνουν από το σκαλοπάτι που έχουν βρεθεί. Οταν το σύστημα σε σπρώχνει στο προηγούμενο σκαλοπάτι, εκεί την παθαίνεις. Εχεις την εντύπωση ότι, αν «τη δεις κάπως», θα διατηρηθείς. Οπότε προτιμώ να δουλεύω και να μην ξέρω σε ποιο σκαλί είμαι.
