Κίνδυνος διαρκείας

Η περίπτωση του ευρωπαϊκού δορυφόρου Envisat, ο οποίος έπαψε να επικοινωνεί με τη Γη τον Απρίλιο και θεωρείται πια νεκρός, αναδεικνύει το διογκούμενο πρόβλημα των διαστημικών σκουπιδιών και τον κίνδυνο που εγκυμονούν για διερχόμενες αποστολές.

Ο Envisat, o βαρύτερος δορυφόρος γεωσκόπησης που έχει εκτοξευτεί ποτέ, είναι πλέον ένα από τα μεγαλύτερα διαστημικά σκουπίδια. Το κύριο σώμα του έχει διαστάσεις 9 επί 5 μέτρα, ωστόσο οι ηλιακοί συλλέκτες που τον τροφοδοτούσαν με ενέργεια έχουν άνοιγμα 14 μέτρα.

Η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA είχε εκτιμήσει το 2010 ότι, μετά τη λήξη της αποστολής του, ο Envisat θα χρειαζόταν έως και 150 χρόνια για να πέσει στη Γη.

Τίποτα δεν μπορεί να γίνει για να επιταχυνθεί η πτώση του ογκώδους διαστημικού σκουπιδιού.

Δεδομένου όμως ότι όλο και περισσότεροι επιστήμονες ζητούν να ληφθούν μέτρα για την ενεργή απομάκρυνση των σκουπιδιών που κινούνται σε τροχιά, η ESA θα μπορούσε στο μέλλον να υλοποιήσει ένα από τα σχέδια που έχουν προταθεί για τον εκτροχιασμό των παλιών δορυφόρων.

«Ο Envisat θα μπορούσε να γίνει ο στόχος μιας μελλοντικής αποστολής απομάκρυνσης τροχιακών συντριμμιών» είπε ο Νικ Τζόνσον, επιστημονικός διευθυντής του Γραφείου Τροχιακών Συντριμμιών στο Διαστημικό Κέντρο Johnson της NASA.

Η NASA θα παρακολουθεί τώρα τον Envisat και θα ενημερώνει τους διαχειριστές δορυφόρων όταν το σκουπίδι πλησιάσει σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου.