Αφιέρωμα της γερμανικής εφημερίδας στις ελληνικές εκλογές

Στις πολιτικές εξελίξεις αλλά και στην οικονομική κατάσταση αναφέρεται αφιέρωμα της γερμανικής εφημερίδας Financial Times Deutschland στις ελληνικές εκλογές.  Το αφιέρωμα περιλαμβάνει έξι άρθρα.

– Στο πρώτο άρθρο υποστηρίζεται ότι επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας θα γίνει ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος όμως θα χρειαστεί να συνεργαστεί με κάποια από τα νέα μικρά κόμματα που έχουν δημιουργηθεί. Μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι:

Τα ποσοστά της ΝΔ, η οποία προηγείται στις δημοσκοπήσεις, κυμαίνονται στο 25%, ενώ στις εκλογές του 2009, όταν το ΠΑΣΟΚ επικράτησε, ανέρχονταν στο 33%. Αυτή η πτώση καταδεικνύει το πόσο η χρεοκοπία και τα προγράμματα περικοπών έχουν οδηγήσει στην αναδιαμόρφωση του πολιτικού συστήματος.

Η Ελλάδα κινδυνεύει μετά τις εκλογές της ερχόμενης Κυριακής με ακυβερνησία. Τα δύο μεγάλα κόμματα, τα οποία επί δεκαετίες εναλλάσσονταν στην εξουσία και είναι υπεύθυνα για το πελατειακό σύστημα και την αλλοίωση των στοιχείων του προϋπολογισμού, θα βιώσουν την τιμωρία της κάλπης. Θα μπορούν μάλιστα να μιλούν για τύχη, αν καταφέρουν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνασπισμού. Η μονοκομματική κυβέρνηση, την οποία επιθυμεί πεισματικά ο Σαμαράς δεν θα υπάρξει. Αυτό όμως που μπορεί να ελπίζει είναι το «μπόνους» των 50 εδρών, το οποίο θα λάβει το πρώτο σε δύναμη κόμμα. Ο 60χρονος πολιτικός είναι αποφασισμένος να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός.

Η Ελλάδα πηγαίνει στις εκλογές με ένα μείγμα οργής και απογοήτευσης. Το κεντρικό ζήτημα των εκλογών είναι το δραστικό πρόγραμμα περικοπών, το οποίο υπέγραψαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και συνδέεται με τη χορήγηση περαιτέρω βοήθειας προς τη χώρα, αλλά και την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Ακραία κόμματα της Αριστεράς και της Δεξιάς είναι έτοιμα να το ρισκάρουν.

Από τα 30 και πλέον κόμματα που κατέρχονται στις εκλογές, οκτώ με δέκα είναι πιθανόν να εισέλθουν στη νέα Βουλή. Ένας παρόμοιος κατακερματισμός του ελληνικού πολιτικού συστήματος υπήρξε μόνο στη δεκαετία του 1950. Πολλά από τα νέα κόμματα, και της Δεξιάς αλλά και της Αριστεράς, στρέφονται εναντίον του προγράμματος λιτότητας.

Πώς όμως θα βρεθούν τα 11 δισ. ευρώ, τα οποία η Ελλάδα θα κληθεί να εξοικονομήσει τον επόμενο μήνα; Ο επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος τάσσεται υπέρ ενός συνασπισμού των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Σε αντίθεση με τον Σαμαρά, ο Βενιζέλος θεωρεί ότι «κανένα κόμμα δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνο του».

– Στην συνέχεια δημοσιεύεται συνέντευξη με την καθηγήτρια των πολιτικών επιστημών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Βασιλική Γεωργιάδου. Μια περίληψη της συνέντευξης:

Η Γεωργιάδου αρχικά αναφέρεται στο ποσοστό των εκλογέων που δεν θα συμμετάσχουν στην ψηφοφορία, τονίζοντας ότι σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα ανέρχεται στο 10%, ενώ ένα άλλο 15-20% δεν έχει αποφασίσει σχετικά. Το βασικό χαρακτηριστικό των τωρινών εκλογών, σε αντίθεση με παλαιότερες εκλογικές αναμετρήσεις, είναι ότι έχει χαθεί η διασύνδεση των πολιτικών με τα κόμματα. Παλαιότερα, το 80-90% των ψηφοφόρων τάσσονταν υπέρ ενός εκ των δύο κομμάτων εξουσίας.

Ωστόσο, οι εκλογείς εξακολουθούν να σκέπτονται και να λειτουργούν δημοκρατικά. Υπάρχει οργή για τα κυβερνητικά κόμματα και τους πολιτικούς θεσμούς, οι οποίο έφεραν τη χώρα στην καταστροφή, διατηρείται όμως η εκτίμηση στην Ευρώπη. Ένα κομμάτι των ψηφοφόρων θέλει να διαμαρτυρηθεί. Άλλοι θεωρούν ότι η κρίση πρέπει να αποτελέσει μία νέα αρχή, προκειμένου η Ελλάδα να αντιμετωπίσει τα προβλήματα όπως ο κρατισμός, η μαύρη οικονομία και το πελατειακό σύστημα. Μικρά νέα κόμματα, όπως η Δημοκρατική Συμμαχία ή η Δημοκρατική Αριστερά, προσφέρουν μία εναλλακτική λύση, καταλήγει η Γεωργιάδου.

– Το επόμενο άρθρο αναφέρεται «στην επιστροφή των δεξιών φαντασμάτων». Στο επίκεντρο είναι η Χρυσή Αυγή, ένα κόμμα που υποδαυλίζει την ξενοφοβία και χάρη σ’ αυτήν την τακτική βρίσκεται ένα βήμα πριν από την είσοδο της στο ελληνικό κοινοβούλιο:

Ιδιαίτερα έντονη είναι η παρουσία της Χρυσής Αυγής στον Άγ. Παντελεήμονα, μία υποβαθμισμένη περιοχή κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό της Αθήνας. Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, οι Ακροδεξιοί θα καταφέρουν να εισέλθουν στην ελληνική βουλή κατά τις επερχόμενες εκλογές, καταλαμβάνοντας ακόμα-ακόμα 17 έδρες, ίσως και περισσότερες.

«Η υποστήριξη προς το κόμμα μας είναι πολύ μεγαλύτερη από το 5-6% των δημοσκοπήσεων», δηλώνει τηλεφωνικά ο Ηλίας Κασιδιάρης, ο υπ’ αριθμόν δύο του κόμματος και ανιψιός του αρχηγού Νικολάου Μιχαλολιάκου, ο οποίος αρνείται να συναντηθεί με δημοσιογράφους, ακόμα και ξένους, υποστηρίζοντας ότι δεν έχει αρκετό χρόνο στη διάθεσή του. Ο ίδιος θεωρεί ότι η Χρυσή Αυγή θα προτιμηθεί από τους ψηφοφόρους, καθώς είναι το μόνο κόμμα που λέει την αλήθεια στους ψηφοφόρους. Η «αλήθεια» διατυπώνεται σε αυτοκόλλητα όπως, «Ψηφίζω Χρυσή Αυγή για να καθαρίσει η Ελλάδα». Την περασμένη χρονιά οπαδοί της Χρυσής Αυγής έβαλαν φωτιά σε υπόγειο στην Πλατεία Αττικής, στο οποίο στεγαζόταν τζαμί.

«Κατάφεραν να διώξουν τους μετανάστες από τις πλατείες του κέντρου της Αθήνας», υποστηρίζει ο ιστορικός Αντώνης Λιάκος. Αυτό που κατά την άποψή του έχει κάνει τη Χρυσή Αυγή δημοφιλή είναι το θέμα των αλλοδαπών, όχι η εθνικοσοσιαλιστική της ιδεολογία. «Οι άνθρωποι αισθάνονται ότι το κράτος δεν τους προστατεύει», συμπληρώνει ο Λιάκος. Ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής, Μιχαλολιάκος, ο οποίος εξελέγη στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας κατά τις εκλογές του 2010, χαιρέτισε φασιστικά σε μία από τις συνεδριάσεις του συμβουλίου.

– Αλλο άρθρο με τον τίτλο: «Καθοριστικός παράγοντας» αναφέρεται στον αρχηγό της Δημοκρατικής Αριστεράς και «παλιό κομμουνιστή», Φώτη Κουβέλη, ο οποίος υποστηρίζει ότι μπορεί να σώσει την Ελλάδα από την ακυβερνησία:

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, επτά στους δέκα Έλληνες επιδιώκουν το προφανώς ακατόρθωτο, δηλαδή να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, χωρίς όμως να πρέπει να κάνει πιεστικές περικοπές. Αυτό όμως είναι που υπόσχονται ο Κουβέλης και το νέο κόμμα του. Ο Κουβέλης με την ήρεμη και πραγματιστική παρουσία του έχει αναδειχθεί στον δημοφιλέστερο πολιτικό σε μία χώρα, η οποία θέλει να ξεφορτωθεί την πολιτική της τάξη. Ο 64χρονος πολιτικός μπορεί τελικά να είναι το πρόσωπο, το οποίο θα στηρίξει μία κυβέρνηση συνεργασίας του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, η οποία θα επιτρέψει την συνέχιση του συμφωνηθέντος με τους δανειστές προγράμματος λιτότητας.

Ο ίδιος αναγνωρίζει τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, θεωρεί ωστόσο ότι υπάρχει περιθώριο για διαπραγμάτευση. Σύμφωνα με κάποιες δημοσκοπήσεις, η ΔΗΜΑΡ λάμβανε μέχρι και το 16% των ψήφων, αποτελώντας τη δεύτερη εκλογική δύναμη στη χώρα. Το 10% και οι 20 έδρες στο νέο κοινοβούλιο φαντάζουν βέβαιες.

Ο Κουβέλης προσπαθεί να διαφοροποιηθεί από άλλα κόμματα της Αριστεράς, όπως το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία ζητούν (sic) την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και την ΕΕ και θέλουν να χρηματοδοτήσουν τα χρέη της Ελλάδας με τις πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Ο Κουβέλης απορρίπτει αυτές τις σκέψεις και ζητά «αντισταθμιστικά μέτρα», προκειμένου να αντιμετωπίσει τις απώλειες από τη μείωση των συντάξεων και των μισθών, χαρακτηρίζοντας παράλληλα το πακέτο βοήθειας με την τρόικα ως άδικο, ασύμμετρο και αναποτελεσματικό. Η δανειακή σύμβαση κατά την άποψή του οδήγησε στην κατάρρευση της μεσαίας τάξης.

Ο παλιός κομμουνιστής, ο οποίος από την δεκαετία του 1970 είχε ενταχθεί στο ΚΚΕ Εσωτερικού, χρημάτισε Υπουργός Δικαιοσύνης το 1989, σε μία ασυνήθιστη κυβέρνηση συνασπισμού της Αριστεράς με τη ΝΔ. Ένα παρόμοιο πείραμα μπορεί να προκύψει και μετά από τις επερχόμενες εκλογές, καταλήγει το άρθρο.

– «Οι ελληνικές τράπεζες ικετεύουν τους μετόχους τους» είναι ο τίτλος ενός οικονομικού άρθρου. Σε αυτό περιέχεται και συνομιλία με τον επικεφαλής της Εθνικής Τράπεζας, Απόστολο Ταμβακάκη, ο οποίος επισημαίνει την ανάγκη των ελληνικών χρηματοπιστωτικών ινστιτούτων για νέα κεφάλαια, καθώς αυτές απειλούνται στο πλαίσιο του σχεδίου ανακεφαλαιοποίησής τους με κρατικοποίηση:

Ο Ταμβακάκης σκοπεύει κατά τους επόμενους μήνες να αναζητήσει ιδιωτικά κεφάλαια ύψους 7-8 δις Ευρώ, προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ελληνικής κυβέρνησης σε σχέση με το ιδιωτικά χρηματοδοτούμενο κομμάτι της ανακεφαλαιοποίησης. Ο ίδιος τονίζει ότι για να είναι επιτυχημένη η ανακεφαλαιοποίηση θα πρέπει οι τράπεζες να παραμείνουν ιδιωτικές και γι’ αυτόν τον σκοπό χρειάζονται αξιόπιστοι επενδυτές και όχι κερδοσκόποι. Προς το παρόν δεν υπάρχει ενδιαφέρον για επενδύσεις από το εξωτερικό λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης, αυτό όμως αναμένεται να αλλάξει μετά τις εκλογές.

Τα τέσσερα μεγάλα ελληνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, η Εθνική Τράπεζα, η EFG Eurobank, η Alpha Bank και η Τράπεζα Πειραιώς έχουν ουσιαστικά χρεοκοπήσει μετά την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, καταμετρώντας απώλειες ύψους 28 δις Ευρώ, ενώ έχουν να αντιμετωπίσουν και μη εξυπηρετούμενα δάνεια, τα οποία υπολογίζονται σε περίπου 15-17% των δανείων που έχουν χορηγήσει. Οι ιδιώτες επενδυτές θα καλύψουν το 10% του κεφαλαιακού κενού, ενώ τα υπόλοιπα χρήματα θα δοθούν από το κράτος και θα προέλθουν από το ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης EFSF. Μέχρι την τελική εκταμίευση των προβλεπόμενων 50 δις Ευρώ, ο Ελληνικός Μηχανισμός Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας HFSF θα παρέχει στις τράπεζες τα αναγκαία για τη συνέχιση της λειτουργίας τους κεφάλαια. Εάν δεν καταστεί δυνατόν να εξευρεθούν ιδιωτικά κεφάλαια, οι τράπεζες κινδυνεύουν με κρατικοποίηση. Περί το 1/3 των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας ανήκουν σε ιδιώτες επενδυτές, όπως οι Bank of New York Mellon, η Allianz και η Axa. Στις άλλες τράπεζες μετέχουν, μεταξύ άλλων, και σημαντικές ελληνικές επιχειρήσεις. Τα διευθυντικά στελέχη των τραπεζών επιθυμούν να αποφευχθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο, καθώς δεν θέλουν να απωλέσουν το αντικείμενο εργασίας τους.

Ακόμα όμως και η ιδιωτική Εθνική Τράπεζα δεν μπόρεσε κατά το παρελθόν να αποφύγει την πίεση της πολιτικής: Ο επί πολλά χρόνια επικεφαλής της Τάκης Αράπογλου αναγκάστηκε να αποχωρήσει ξαφνικά, αμέσως μετά την εκλογή του Γ. Παπανδρέου στην Πρωθυπουργία το 2009. «Όταν μία νέα κυβέρνηση ζητά από κάποιον να φύγει, αυτό δεν αφορά το συγκεκριμένο πρόσωπο», δηλώνει ο Αράπογλου. «Έπρεπε να αποχωρήσω, καθώς η συνδικαλιστική οργάνωση των Σοσιαλιστών ήθελε να αναλάβει το Τμήμα Προσωπικού, το οποίο ελέγχει τους μισθούς, τις ρυθμίσεις και τις προαγωγές». Έτσι συμβαίνει συχνά, όταν υπάρχει αλλαγή στην εξουσία, και αυτό ανεξαρτήτως κομμάτων, τονίζει ο Αράπογλου.

Οι εκπρόσωποι των κρατών της Ευρωζώνης ασκούν τώρα πιέσεις, ώστε να βελτιωθεί ο τρόπος διοίκησης των ελληνικών τραπεζών. Επιδιώκουν την τοποθέτηση ανεξάρτητων επαγγελματιών στα εποπτικά συμβούλια των τραπεζών, τα οποία θα εγκαταστήσει ο Ελληνικός Μηχανισμός Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας HFSF. Επιπλέον, οι διασώστες ζητούν την πώληση μεριδίων που οι ελληνικές τράπεζες έχουν αποκτήσει σε γειτονικές χώρες, όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Σερβία, η Αλβανία και η Τουρκία. Ο Ταμβακάκης δηλώνει πως η Εθνική Τράπεζα θα πωλήσει το μερίδιό της στην τουρκική Finansbank, όταν αυτό καταστεί εφικτό. Ωστόσο, υποστηρίζει ότι οι δυνατότητες ανάπτυξης στις γειτονικές χώρες παραμένουν σημαντικές, προκειμένου να δελεάσει επενδυτές.

Όσον αφορά τη ζήτηση κεφαλαίων στην Ελλάδα, ο Ταμβακάκης δεν βλέπει ακόμα καμία βελτίωση. «Βρισκόμαστε στην πέμπτη χρονιά της ύφεσης. Οι συναλλαγές σε σχέση με τα ακίνητα έχουν μειωθεί κατά 70%. Οι έμποροι αυτοκινήτων πώλησαν το 2008 περί τα 280.000 αυτοκίνητα, ενώ φέτος μετά βίας οι πωλήσεις θα ανέλθουν στις 60.000. Εάν η οικονομία σταθεροποιηθεί, θα επιστρέψουν η εμπιστοσύνη και οι καταθέσεις. Από το δεύτερο εξάμηνο του 2013 υπολογίζουμε στην σταθεροποίηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων», καταλήγει ο Ταμβακάκης.

– Στη διεθνή διάσταση των ελληνικών χρεών αναφέρεται άρθρο υπό τον τίτλο «Το στοίχημα των 50 δις Ευρώ». Στο άρθρο τονίζεται ότι τις επόμενες εβδομάδες οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι θα αναλάβουν de facto όλες τις ελληνικές τράπεζες. Είναι αβέβαιο το αν τα κράτη της Ευρωζώνης θα λάβουν πίσω τα χρήματά τους και πότε. Υπάρχει, ωστόσο, μία μοναδική ευκαιρία για να αποφευχθεί η κατάρρευση του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος:

Το άρθρο αρχικά παρουσιάζει την απογοήτευση του γενικού διευθυντή της Alpha Bank Αρτέμη Θεοδωρίδη, για τις καταστροφές που υπέστη κτίριο της τράπεζάς του στις ταραχές του περασμένου Φεβρουαρίου. Το κτίριο, το οποίο σήμερα βρίσκεται σε διαδικασία ανακατασκευής, συμβολίζει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, το οποίο είναι οικονομικά κατεστραμμένο και πρέπει να αναδιαμορφωθεί εκ νέου.

Αν όμως οι τράπεζες δεν είναι σε θέση να χορηγούν δάνεια, η ελληνική οικονομία δεν θα μπορέσει ποτέ να ανακάμψει. Γι’ αυτό τις επόμενες εβδομάδες οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι θα θέσουν, μέσω της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών, μία περίεργη διαδικασία σε κίνηση, αποκτώντας de facto το σύνολο του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Από τα 50 δις Ευρώ τα 25 ήδη εστάλησαν στην ελληνική κυβέρνηση στα τέλη του περασμένου Απριλίου. Οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι με αυτόν τον τρόπο θα χρηματοδοτήσουν την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών κατά 90% και μέχρι οι Έλληνες να επιστρέψουν το σύνολο των κεφαλαίων αυτών. Πρόκειται για μία επικίνδυνη αποστολή, αλλά και τη μοναδική ευκαιρία, η οποία μπορεί να σταματήσει την εδώ και πέντε χρόνια συνεχιζόμενη καθοδική πορεία.

Ο Θεοδωρίδης προσπαθεί να εξηγήσει στους διεθνείς μετόχους της τράπεζάς του πόσα επικίνδυνα για την συνέχιση της λειτουργίας της χτυπήματα αναγκάστηκε η Alpha Bank να υποστεί από το ξέσπασμα της κρίσης το 2009. Η διοίκηση της τράπεζας δεν αισθάνεται υπεύθυνη γι’ αυτό και κατά συνέπεια δεν θέλει να απωλέσει τον έλεγχό της. Πραγματικά οι ελληνικές τράπεζες δεν υπέπεσαν στα λάθη των ιρλανδικών, ισπανικών και των αμερικανικών τραπεζών, προσέφεραν όμως παραδείγματα προς αποφυγή σε σχέση με την οικογενειοκρατία, την επιρροή της πολιτικής και του συνδικαλισμού. Ο επικεφαλής της ομάδας της Blackrock, η οποία εξέτασε τις ελληνικές τράπεζες, Γκρεκ Φίλιπς, δηλώνει ότι, αν και ο ίδιος ήταν προετοιμασμένος για τα χειρότερα, οι ελληνικές τράπεζες ήταν πειθαρχημένες, ενώ οι έλληνες καταναλωτές δεν ήταν υπερχρεωμένοι.

Το ότι οι ελληνικές τράπεζες κατέληξαν να έχουν τη μοίρα των τραπεζών άλλων χωρών οφείλεται και στο ότι απέκτησαν μεγάλο όγκο ελληνικών ομολόγων αλλά και στο ότι οι Έλληνες καταθέτες απέσυραν μεγάλο μέρος των χρημάτων τους, περί τα 80 δις Ευρώ από την έναρξη της κρίσης. Πολλοί μετέφεραν τις καταθέσεις τους σε τράπεζες άλλων χωρών, κυρίως στην Ελβετία, ενώ κάποιοι άλλοι τα απέσυραν απλώς για να μπορέσουν να επιβιώσουν, καθώς τα εισοδήματα έχουν συρρικνωθεί, ενώ η φορολογία έχει αυξηθεί. Ο ίδιος ο Θεοδωρίδης δηλώνει ότι δεν μετέφερε τις καταθέσεις του στο εξωτερικό.

Ο Αναστάσιος Καλλιτσάντσης, συνιδιοκτήτης της κατασκευαστικής ΕΛΛΑΚΤΩΡ, δηλώνει ότι τα μεγάλα έργα, όπως π.χ. η κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου Αθηνών-Πατρών, έχουν σταματήσει, ενώ ακόμα και στους τομείς, στους οποίους η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να λειτουργεί, υπάρχουν δυσκολίες χρηματοδότησης αλλά και εμπιστοσύνης προς τις ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες αναγκάζονται να καταβάλλουν μετρητά.

Ο επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ, Πέτρος Χριστοδούλου, αναφέρεται στην αβεβαιότητα ενόψει των εκλογών, αλλά και στη δυσκολία εξεύρεσης επενδυτών, οι οποίοι θα χρηματοδοτήσουν το 10% της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών. Γι’ αυτό και ο Χριστοδούλου με τους δανειστές σκέφθηκαν τη λύση της ενδιάμεσης χρηματοδότησης, σύμφωνα με την οποία προβλέπεται από τα πρώτα 25 δισ. ευρώ από το EFSF οι ελληνικές τράπεζες να λάβουν τα 18 υπό τη μορφή ομολόγων και εγγυήσεων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Πρόκειται για ένα επικίνδυνο χειρισμό, καθώς κανείς δεν γνωρίζει αν μετά από τις εκλογές της Κυριακής θα προκύψει μία συμμαχική κυβέρνηση διατεθειμένη να κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Από τις μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις προκύπτει ότι οι Συντηρητικοί και οι Σοσιαλιστές θα χρειαστούν και τη σύμπραξη μικρότερων κομμάτων, ώστε να επιτευχθεί η επιδιωκόμενη πλειοψηφία στην νέα Βουλή.

Αν προωθηθεί το σχέδιο ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών, αυτές θα έχουν πέντε χρόνια προθεσμία να συγκεντρώσουν το απαραίτητο κεφάλαιο. Αν αυτό δεν επιτευχθεί, τότε το ελληνικό κράτος και οι διεθνείς δανειστές θα αποκτήσουν δικαίωμα διοίκησης των τραπεζών. «Προσπαθούμε να κάνουμε τα πάντα, προκειμένου να εξασφαλίσουμε την διατήρηση του ιδιωτικού χαρακτήρα των τραπεζών και τον περιορισμό του κράτους σε εποπτικό ρόλο», επισημαίνει ο Χριστοδούλου. Ο Θεοδωρίδης από την πλευρά του δηλώνει αισιόδοξος για τη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης και τονίζει ότι η τράπεζά του θα χορηγεί δάνεια σε κάθε αξιόπιστο πελάτη.

ΔΟΛ