Το πρώτο τμήμα της Τετάρτης τάξης (Δ1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2011-2012 δραστηριότητα με τίτλο «η ιστορία του Σχολείου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, βρήκαμε στο αρχείο του Σχολείου μας πάρα πολλές παλιές φωτογραφίες που χρονολογούνται από το 1952 μέχρι σήμερα. Αυτές τις φωτογραφίες τις σαρώσαμε, δηλαδή τις δώσαμε ψηφιακή μορφή και σταδιακά θα τις δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να γνωρίσει και η τοπική κοινωνία πλευρές αυτής της ιστορίας, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr και karaliolio@sch.gr.
Αυτή τη φορά θα δημοσιοποιήσουμε τέσσερις φωτογραφίες που αναφέρονται σε εκδηλώσεις που έγιναν στο παρελθόν στο σχολείο μας και μία στην οποία φαίνεται ο χώρος των εκδηλώσεων.
Η δεύτερη και η τρίτη φωτογραφία είναι από δύο παιδαγωγικά συνέδρια που έγιναν στο σχολείο μας το ένα στις 14-10-1953 και το άλλο στις 12-10-1957 (άλλες δύο φωτογραφίες με ίδιο περιεχόμενο μας έστειλε ο κ. Αθανάσιος Νικολάου).
Η πρώτη φωτογραφία είναι από κάποια άλλη εκδήλωση που δεν καταλάβαμε το περιεχόμενό της (τα δύο κοριτσάκια στη μέση κρατούν ένα στεφάνι).
Η τέταρτη φωτογραφία δείχνει τις δύο αίθουσες που ενώνονταν και γίνονταν εκεί οι εκδηλώσεις του σχολείου. Από τη μελέτη των φωτογραφιών που ακολουθούν, διαπιστώνουμε ότι το 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών διοργάνωνε και άλλες εκδηλώσεις με ευρύτερο περιεχόμενο.
(Μια αναλυτική περιγραφή αυτών των εκδηλώσεων μπορείτε να διαβάσετε στο κείμενο που ακολουθεί παρακάτω από την κ. Ρούλα Καραγιάννη-Λιούζα). Επίσης παρατηρήσαμε πως το σχολείο μας μέχρι το 1953 δεν ήταν σοβατισμένο, ενώ το 1957 ήταν σοβατισμένο. Άρα θα σοβατίστηκε το διάστημα 1953-1957. Εδώ να αναφέρουμε και μια πολύ σημαντική προφορική μαρτυρία που μας έδωσε ο κ. Απόστολος Πήχας. Μας είπε ότι: «Το παλιό σχολείο – πριν την κατοχή (1940-1944) – είχε είσοδο από πίσω (δυτικά).
Οι Ιταλοί κατακτητές που είχαν εγκατασταθεί στο κτίριο, για λόγους ασφαλείας, άλλαξαν την είσοδο και την έκανα μπροστά (ανατολικά). Αυτό όμως επηρέασε τη στατικότητα του κτιρίου και γι’ αυτό κατέρρευσε από το σεισμό του 1995. Επίσης για λόγους ασφαλείας είχαν τοποθετήσει στην μπροστινή (ανατολική) πλευρά σιδερένια Π (για σκάλα), τα οποία αφαιρέθηκαν μετά και γι’ αυτό το κτίριο σοβατίστηκε.»
Ακόμη σήμερα θα δημοσιοποιήσουμε τα μηνύματα φίλων μας που παρελθόν υπήρξαν μαθητές ή δάσκαλοι του Σχολείου μας:
Από την κ. Ρούλα Καραγιάννη-Λιούζα, επίσης, πήραμε στις 22 Μαρτίου το παρακάτω μήνυμα: «Από το προσωπικό μου αρχείο, σας στέλνω το έλεγχό μου (γ΄τάξης σχολ. έτους 1959-60) όχι τόσο για τους βαθμούς μου όσο για την επιγραφή του σχολείου μας «ως πρότυπον».
Επίσης, σας στέλνω και τρεις φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο της κ. Κατσουγιάννη-Μπαλντούμη Δέσποινας όπου απεικονίζεται στην παρέλαση (1962), στο προαύλιο του σχολείου με τη δασκάλα τους κ. Μητάκου με και με τα ενδεικτικά στα χέρια (1957) και στην εκδρομή στην τοποθεσία «Εμίν πηγάδι» (Μάιος1959)».
Ευχαριστώ
Ρούλα Καραγιάννη-Λιούζα
Κι εμείς ευχαριστούμε πολύ την κ. Κατσουγιάννη-Μπαλντούμη Δέσποινα και την κ. Ρούλα Καραγιάννη-Λιούζα!
Επίσης από την κ. Ρούλα Καραγιάννη-Λιούζα πήραμε στις 22 Μαρτίου το παρακάτω μήνυμα:
«Αγαπημένο μου, Β΄Δημοτικό!
Μέσα από τις μαθητικές μου αναμνήσεις, νοιώθω υποχρέωση να βοηθήσω το πρώτο τμήμα της Δ΄τάξης και όλους τους δασκάλους του Β΄Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών στη τόσο αξιόλογη προσπάθειά τους γύρω από την «ιστορία του σχολείου μου».
Ήμουν μαθήτρια του Β΄Δημοτικού, κατά τις σχολικές περιόδους1957-58 έως 1962-63.
Στην πρώτη τάξη είχα δασκάλα την κ.Ζωζώ Μητάκου, στη δευτέρα την κ. Άννα Κατσάνου, στην τρίτη τον κ. Μήτσιου Νικόλαο (και κατά διαστήματα άλλους τρεις), στην Τετάρτη τον κ………… Κατσάνο, στην πέμπτη τον κ………. Δούμα και στην έκτη τον κ. Μιλτιάδη Παπαθανασίου.
Το σχολείο ήταν διώροφο, μακρόστενο με μεγάλα παράθυρα. Η είσοδός του, ήταν από την πίσω πλευρά του σχολείου. Στο ισόγειο υπήρχαν δύο μεγάλες αίθουσες για την πρώτη και δεύτερη τάξη. Υπήρχε και μία μικρότερη αίθουσα για το νηπιαγωγείο του β΄ δημοτικού. Νηπιαγωγός, αν θυμάμαι καλά, ήταν η σύζυγος του δασκάλου Παπανικολάου Ευάγγελου. Πιο πίσω ήταν αποθηκευτικοί χώροι.
Στον επάνω όροφο ανεβαίναμε από μια μεγάλη τσιμεντένια εξωτερική σκάλα. Στον, ως άνω, όροφο υπήρχε, ένας μεγάλος-φαρδύς διάδρομος (χωλ) όπου κάναμε προσευχή όλα τα παιδιά κατά τους χειμερινούς μήνες, επίσης, ένα αρκετά μεγάλο γραφείο (του Δ/ντή), δύο πολύ μεγάλες ευάερες – ηλιόλουστες αίθουσες για την πέμπτη και έκτη τάξη, άλλες δύο μικρότερες στο βάθος για την τρίτη και τετάρτη τάξη.
Οι δύο μεγάλες αίθουσες διαχωρίζονταν μεταξύ τους με ξύλινες μεγάλες πόρτες, οι οποίες άνοιγαν διάπλατα όταν γίνονταν σχολικές γιορτές, και όχι μόνο.
Εδώ σημειώνω κάτι αξιόλογο. Η μία αίθουσα είχε μόνιμη θεατρική σκηνή η οποία άνοιγε όταν γινόντουσαν σχολικές γιορτές και δεν ήταν λίγες …. 28ης Οκτωβρίου, γιορτές Χριστουγέννων, τριών Ιεραρχών, 25ης Μαρτίου και οι πιο διασκεδαστικές-χιουμοριστικές του Ιουνίου με το κλείσιμο της σχολικής χρονιάς. Οι δύο μεγάλες αίθουσες γέμιζαν ασφυκτικά με πλήθος κόσμου που απολάμβανε με δέος και χαρά τις ανεπανάληπτες αυτές σχολικές γιορτές.
Αναφέρω πιο πάνω « …και όχι μόνο…» …. και συμπληρώνω. Οι δύο αίθουσες δεν άνοιγαν μόνο για τις σχολικές γιορτές άνοιγαν και για πολιτιστικές, κοινωνικές εκδηλώσεις της πόλης των Γρεβενών, όπως συνέδρια, ομιλίες [ιατρικών και άλλων θεμάτων] ,ως επίσης και για χοροεσπερίδες στις γιορτές των Χριστουγέννων ή της αποκριάς.
Η θέρμανση του σχολείου γινόταν με ξυλόσομπες. Κάθε αίθουσα είχε τη δική της θερμάστρα. Στις αρχές της σχολικής χρονιάς βοηθούσαμε όλα τα παιδιά ν’ αποθηκεύσουμε τα ξύλα στην αποθήκη.
Το σχολείο μας διέθετε και επιστάτη τον κ. Θανάση ………… Ο επιστάτης φρόντιζε για την καθαριότητα του σχολείου, για το άναμμα των θερμαστρών και γενικά για κάθε είδους τεχνικής δουλειάς.
Στην βόρεια πλευρά του σχολείου υπήρχαν δύο τουαλέτες και παραδίπλα δύο τσιμεντένιες βρύσες για την καθαριότητα και το ξεδίψασμα των παιδιών.
Παραδίπλα στο σχολείο υπήρχε η μαθητική εστία. Κάθε πρωί, φροντίζαμε όλα τα παιδιά να έχουμε μαζί μας ένα κύπελλο τσίγκινο, μια κούπα δηλαδή, για να πίνουμε το γάλα ζεστό-καυτό που μας μοιράζανε στο καθημερινό συσσίτιο. Δεν ξεχνούσαμε όμως να έχουμε μαζί μας και μια φέτα ψωμί για να φάμε το ….τόοοσο…. νόστιμο (τρίγωνο) κίτρινο τυρί που μας προσφέρανε μαζί με το γάλα.
Ο προαύλιος χώρος του σχολείου μας ήταν πολύ μεγάλος. Είχε συρμάτινη περίφραξη και μία διπλή μεγάλη σιδερένια καγκελόπορτα. Μέσα εκεί παίζαμε στα διαλείμματα τόσο όμορφα, ανεπανάληπτα, παιχνίδια. Κυρίαρχη θέση για τα κορίτσια είχε το «πατώ», το «κουτσό», το «σχοινάκι», το «ένα λεπτό κρεμμύδι», τα μηλάκια, τα «φίτσια», τ’ αγάλματα, το «δεν περνάς κυρά Μαρία-δεν περνάς», για δε τ’ αγόρια, η σβούρα, οι μπίλιες και η μπάλα.
Το στολίδι του σχολείου μας ήταν ο ανθόκηπος με τις πανέμορφες ευωδιαστές τριανταφυλλιές. Κάθε άνοιξη, τον σκαλίζαμε μαζί με τους δασκάλους κυρίως με τον κ. Παπαθανασίου που ήταν λάτρης των λουλουδιών. Φυτεύαμε ζουμπουλάκια, πανσεδάκια, κρινάκια και φροντίζαμε να διώχνουμε και τις κότες που μας έκαναν αιφνιδιαστικές επισκέψεις για να σκαλίσουν κι αυτές με τον τρόπο τους…..
Εκτός από τον ανθόκηπο του σχολείου μας….. μην εκπλήσσεσθε….. είχαμε και περιβόλια με οπωροφόρα δένδρα! Το σχολείο, αν γνωρίζω καλώς, είχε στη δικαιοδοσία του δύο σχολικά λιβαδάκια κοντά στο ποτάμι «Γρεβενίτη». Το ένα βρισκόταν εκεί που είναι σήμερα το Β΄ Νηπιαγωγείο και το δεύτερο λίγο πιο πέρα δίπλα στου «Καρτσιούνη το λαχανόκηπο». Μια φορά την εβδομάδα, κυρίως απογευματινές ώρες, όταν ο καιρός ήταν καλός τα μεγαλύτερα παιδιά (αγόρια και κορίτσια) μαζί με το δάσκαλό τους φρόντιζαν τα περιβόλια. Κλάδευαν τα δένδρα, τα σκάλιζαν, φύτευαν καινούργια , κατέβαιναν στο ποτάμι έπαιρναν νερό με τα κουβαδάκια, τα πότιζαν και το φθινόπωρο μάζευαν την παραγωγή… μήλα, αχλάδια, δαμάσκηνα κλπ…..
Αξίζει να αναφέρω ότι εκείνα τα χρόνια πηγαίναμε και απόγευμα σχολείο, είχαμε δηλαδή αρκετό χρόνο ν’ ασχοληθούμε και με εξωτερικές δραστηριότητες.
Όταν ο καιρός το επέτρεπε πηγαίναμε και περιπάτους. Οι πιο κοντινοί μας περίπατοι ήταν « στ΄Αμπέλια», στο «Μπούσιο το μύλο» και στο «Εμίν πηγάδι».
Οι μακρινές μας εκδρομές ήταν ημερήσιες, μία φορά το χρόνο, συνήθως Μάιο μήνα. Τόπος προορισμού ήταν το χωριό Έλατος και Μεσόλακκος «Ζγκοστ».
Στο τέλος της σχολικής χρονιάς, στον προαύλιο χώρο του σχολείου μας, γινόταν οι γυμναστικές επιδείξεις.
Εδώ, αναφέρω και κάτι ακόμη σημαντικό. Στην τοποθεσία «του Μπούσιου το μύλο», ένα μήνα πριν, γινόταν οι πρόβες για τις επιδείξεις και τους χορούς. Εκεί, επίσης, ελάμβαναν χώρα τα αγωνίσματα για την ανάδειξη των αθλητών – στο τρέξιμο, στο άλμα εις μήκος, εις ύψος, στο τριπλούν, στο απλούν, στο άλμα επί κοντώ, είχαμε και σκάμμα και όλα τα απαραίτητα σύνεργα, κοντάρια , κορδέλες, μέτρα κ.λ.π.
Στις γυμναστικές επιδείξεις συμμετείχαν ανεξαιρέτως όλες οι τάξεις του σχολείου με άρτια εμφάνιση σε ποικίλους και άψογους σχεδιασμούς με βαρκούλες, καραβάκια, μαντηλάκια κ.ά. Το διασκεδαστικό μέρος τη επίδειξης περιελάμβανε αθλοπαιδιές με τσουβάλια, με κουτάλια και αυγά με μπαλονάκια κλπ.
Η αυλαία έκλεινε με ελληνικούς χορούς, χωριστά τ’ αγόρια από τα κορίτσια σε κύκλους, τραγουδώντας και χορεύοντας ζωηρά.
Στο τέλος των εκδηλώσεων μοιράζονταν τα βραβεία στους αθλητές με στεφάνια από κισσό.»
Ευχαριστώ
Ρούλα Καραγιάννη-Λιούζα
Κι εμείς την ευχαριστούμε πάρα πολύ. Το ενδιαφέρον της μας έχει συγκινήσει!!!
Ο κ. Απόστολος Πήχας μας επισκέφτηκε στο σχολείο μας, συζητήσαμε, μας έκανε δώρο σε κορνίζα μια φωτογραφία του σχολείου από το 1958 (τον ευχαριστούμε πολύ) και μας έδωσε έξι φωτογραφίες με τις παρακάτω πληροφορίες: «Φωτογραφίες από το θέατρο στο 2ο Δημοτικό Σχολείο. Θέμα: Ένα Κυπριόπουλο (Θόδωρο Ζησόπουλος) σκοτώνεται από τους Άγγλους και πάει στον παράδεισο όπου συναντά τον Κων/νο. Παλαιολόγο ( Απόστολος Πήχας ) τον Ρήγα Φεραίο (Φώλιας Γιώργος) τον Στρατηγό Δαβάκη (Καραμιχαϊλίδης Ηλίας).
Επόμενη φωτογραφία. Τότε γράφαμε κάθε εξάμηνο εξετάσεις.
Σας προσφέρω αυτές τις φωτογραφίες θέλοντας να βάλω και εγώ ένα λιθαράκι στο έργο σας για τo σχολείο που φοίτησε ο πατέρας μου, εγώ, ο γιος μου και τώρα τα εγγόνια μου!
Από τον κ. Αθανάσιο Νικολάου πήραμε το παρακάτω μήνυμα μαζί με έντεκα φωτογραφίες: «Φωτογραφίες από το 2ο Δημοτικό σχολείο των μαθητών και δασκάλων των περιόδων 1960-1964 από το αρχείο του Αθανασίου Νικολάου.»