1. Για να ξαναβρούν ένα κομμάτι του νεότερου εαυτού τους

Συμβαίνει συχνά μια γυναίκα να προβάλει στο νεαρότερο άνδρα τα δικά της παιδικά χαρακτηριστικά, τα οποία δεν έλαβαν αρκετή φροντίδα, δεν αγαπήθηκαν αρκετά από τους δικούς της γονείς. Εκδηλώνει προς εκείνον αισθήματα φροντίδας και αγάπης που η ίδια στερήθηκε. Βλέποντας το σύντροφό της, μπορεί να βλέπει και τον εαυτό της σε μια άλλη ηλικία.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτά τα συναισθήματα μπορεί να συνυπάρχουν με ασυνείδητη ζήλια και πόθο για επιστροφή σε νεαρότερη ηλικία.

Καθώς η γυναίκα αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί πια να μεταφερθεί η ίδια σε αυτήν, το κάνει μέσα από σχέση με μικρότερο άνδρα, «δανείζεται» από τη νεότητά του και ταυτόχρονα φροντίζει τα χαμένα πια νεανικά κομμάτια του δικού της εαυτού μέσα από το σύντροφό της.

2. Για να κερδίσουν το χρόνο, να παραμείνουν νέες, να ζήσουν μια πιο ανέμελη ζωή

Αναφέρθηκε ήδη η ζήλια για τη νεότητα του άλλου. Μερικές φορές, αυτή αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα στην «επιλογή» της γυναίκας.

Εάν δεν είναι συμφιλιωμένη με την εικόνα της, με το γεγονός ότι έχει μεγαλώσει -και συνήθως αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή δεν έχει μεγαλώσει με έναν τρόπο που να πληροί την ίδια-, θα ψάξει σε ένα νεότερο άνδρα το «ελιξήριο» για να παραμείνει νέα, να βρει την αφέλεια, την ελαφρότητα, την παιδικότητα, την ξεγνοιασιά.

Το ίδιο ισχύει και για το ερωτικό κομμάτι της σχέσης: ένας άνδρας μικρότερης ηλικίας ενδέχεται να μπορεί να προσφέρει στη γυναίκα μια ερωτική ζωή «νεότερου χαρακτήρα».

3. Γιατί βλέπουν το μικρότερο άνδρα σαν «τρόπαιο» και απόδειξη της επιτυχίας και κοινωνικής τους καταξίωσης

Πρόκειται για μια σχέση «ναρκισσιστικού» χαρακτήρα, όταν η γυναίκα αντιμετωπίζει το νεαρό άνδρα σαν «τρόπαιο» μέσα από το οποίο επιδεικνύει την εξουσία της. Πρόκειται μάλιστα για ένα «τρόπαιο» στη συλλογή που συνήθως περιλαμβάνει και καριέρα, περιουσία, λίφτινγκ προσώπου και πολλά άλλα. Και σε αυτή την περίπτωση, η ανάγκη της γυναίκας για επιβεβαίωση μέσω μιας σχέσης με νεότερο άνδρα έχει πιθανότατα ξεκινήσει από την αίσθηση εσωτερικού κενού, το οποίο για να καλύψει χρειάζεται «τρόπαια».

Στην ουσία, αυτό που προσπαθεί να δείξει προς τα έξω το αποδίδει η φράση: «Κοιτάξτε τι έχω, τι εξουσιάζω… Άρα, αξίζω». Πιθανά μια τέτοια γυναίκα να έχει η ίδια στα πρώιμα χρόνια της αντιμετωπιστεί από κάποιο γονιό της σαν «ναρκισσιστικό» αντικείμενο, προέκτασή του, που σκοπό έχει να εξυπηρετήσει τις δικές του ανάγκες και όχι να βιώσει τον εαυτό του σαν ξεχωριστό άτομο.

Έχοντας υπάρξει, λοιπόν, «τρόπαιο» για τον ψυχισμό ενός γονιού, μια τέτοια γυναίκα, ταυτιζόμενη με το γονιό της και μη γνωρίζοντας άλλον τρόπο για να σχετιστεί, θα επιλέξει ένα αντίστοιχο «τρόπαιο» για να εξουσιάζει και μέσα από το οποίο να αντλεί μια αίσθηση προσωπικής ολοκλήρωσης.

Βέβαια σε μια τέτοια σχέση, όταν η γυναίκα δε βλέπει στον άνδρα παρά μόνο ένα «μέσο» για να εκτονώσει κάποια συναισθήματά της, δεν μπορεί να υπάρχει μια πραγματική σύνδεση: από την αρχή είναι καταδικασμένη να μην έχει διάρκεια και να μην οδηγήσει πουθενά ή στη διάρκειά της να εντείνει αντί να επουλώσει τα τραύματα της υφέρπουσας παθολογίας.

Όταν η γυναίκα «λειτουργεί» με παρόμοιο τρόπο, με μαθηματική ακρίβεια θα «πέσει» σε έναν άνδρα που θα αντιμετωπίζει κι αυτός τη σχέση κάπως αντίστοιχα, απουσία του σεβασμού και της σοβαρότητας. Σε αυτές τις σχέσεις οι άνθρωποι συνδέονται μεταξύ τους ως αντικείμενα, προεκτάσεις εαυτού του ενός για τον άλλο, με αποτέλεσμα να χάνεται κάθε πιθανότητα ψυχικά υγιούς σύνδεσης.

4. Για να επιβληθούν και να εκφράσουν το δεσποτικό τους χαρακτήρα

Πόσο δύσκολο είναι να «κουμαντάρει» μια γυναίκα έναν άνδρα συνομήλικο ή μεγαλύτερό της; Μπορεί πιο εύκολα να επιβληθεί σε έναν νεότερό της άνδρα;

Η αλήθεια είναι πως το συγκεκριμένο «σενάριο» σχέσης μπορεί να εξελιχτεί ανάμεσα σε ανθρώπους κάθε ηλικίας και εξαρτάται από το χαρακτήρα του καθενός. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου μια μικρότερη γυναίκα έχει το «πάνω» χέρι όντας σε μια σχέση ή και γάμο με μεγαλύτερο άνδρα.

Μια γυναίκα που θέλει να επιβάλλεται σε μια σχέση θα μπορούσε να αναζητά έναν άνδρα μικρότερο πιστεύοντας ότι σε αυτόν θα επιβληθεί πιο εύκολα, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο.

Ταυτόχρονα, όμως, ισχύει και ο γενικός κανόνας που λέει ότι η έκφραση εξουσίας ή και δεσποτικότητας δε σχετίζεται με τις ηλικίες, αλλά με τους χαρακτήρες των ανθρώπων.

5. Επειδή αντιμετώπισαν στο παρελθόν μια ερωτικά λανθάνουσα ή ανεκπλήρωτη σχέση με ένα μικρότερο αδελφό ή φίλο

Είναι συνηθισμένο φαινόμενο μέσα από μια τέτοια σχέση η γυναίκα να εκδηλώνει ένα λανθάνων ερωτισμό που ένιωθε στο παρελθόν για ένα μικρότερο αδελφό της. Έναν αδελφό που αγαπήθηκε πολύ, που εξιδανικεύτηκε στο μυαλό της γυναίκας όταν ήταν παιδί και η ίδια, αλλά που είτε δεν της έδωσε αρκετή σημασία και αγάπη είτε χάθηκε άκαιρα.

Μια τέτοια εμπειρία, που μπορεί να αφορά και ένα φιλικό πρόσωπο της παιδικής ηλικίας, πράγματι μπορεί να «στιγματίσει» τις μετέπειτα επιλογές στις ενήλικες σχέσεις της.

6. Επειδή ως κορίτσι ή και ως ενήλικη είχαν τέτοια «δείγματα» από τη δική τους μητέρα

Η μαμά αποτελεί ισχυρό πρότυπο για ένα κορίτσι που μεγαλώνει. Εάν, δε, πρόκειται για μητέρα που προσπαθεί να δημιουργήσει στην κόρη μια συγκεκριμένη εικόνα για τον άνδρα με τον οποίο θα έχει σχέση ή τον οποίο θα παντρευτεί, αυτό μπορεί να επηρεάζει σε καθοριστικό βαθμό τις επιλογές της όταν θα μεγαλώσει.

Εάν, λοιπόν, η μητέρα δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην εμφάνιση και την ηλικία του άνδρα, αναφερόμενη στις προσωπικές της εμπειρίες, αρνητικές ή θετικές -«πρέπει να είναι κούκλος, πρέπει να είναι μικρός», «κοίτα εγώ που παντρεύτηκα μεγαλύτερο πόσο δυστυχισμένη είμαι», «εγώ ευτύχησα δίπλα σε μικρότερο άνδρα, φρόντισε να κάνεις το ίδιο» κ.ά.–, μπορεί, με όλα αυτά, να επηρεάσει την επιλογή της κόρης.

Μεγαλώνοντας η γυναίκα θα μιμηθεί μια κατάσταση, αν η μητέρα της είχε δεσμό ή γάμο με μικρότερο άνδρα, ή θα προσπαθήσει να αποφύγει το «λάθος» της μητέρας της που παντρεύτηκε ή διατηρούσε σχέση με μεγαλύτερο άνδρα.

7. Επειδή δε θέλουν να γίνουν μητέρες

Μια τόσο σοβαρή υπαρξιακή επιλογή, δηλαδή η απόφαση της γυναίκας να μη βιώσει τη μητρότητα, σχεδόν πάντα σχετίζεται και με τη γενικότερη αντίληψή της για την ηλικία, το γεγονός πως γερνάει και ότι κάποτε αναπόφευκτα θα πεθάνει.

Όταν μια γυναίκα προσπαθεί να απαρνηθεί τα χρόνια και δε θέλει να μεγαλώσει, συχνά οδηγείται και στην «child free» στάση ζωής. Σε μια τέτοια περίπτωση, πράγματι, είναι πιο δύσκολο να δημιουργήσει μια σχέση με άνδρα συνομήλικο ή μεγαλύτερό της, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα θα θέλει να αποκτήσει απογόνους.

Αντίθετα, επιλέγοντας ένα νεότερο σύντροφο, που δεν έχει φτάσει ακόμη στην ηλικία όπου σκέφτεται την πατρότητα, ενόσω εκείνη βρίσκεται στο κατώφλι της υπογονιμότητας ή της κλιμακτηρίου, μπορεί πιο εύκολα να απαρνηθεί την ηλικία, το πέρασμα του χρόνου και εν τέλει και τη μητρότητα.