Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί μία χώρα δεν τυπώνει μπόλικα χαρτονομίσματα ώστε να έχει και ο λαός μπόλικα χρήματα; Ας δούμε! 
Δεν είναι πολύ εύλογη απορία; Γιατί μία χώρα που έχει οικονομικά προβλήματα, δεν τυπώνει κι άλλαχρήματα, ώστε να έχει να πληρώνει; Γιατί δεν τυπώνει μπόλικο χρήμα, να δώσει στους πολίτες της και να ζήσουν ζωή και κότα;
Δυστυχώς, αυτό δεν μπορεί να γίνει…
Χαρτονομίσματα και νομίσματα
Καμία χώρα δεν επιχειρεί να τυπώνει ακατάπαυστα νομίσματα –χαρτονομίσματα, εκτός αν θέλει να προκαλέσει υπερπληθωρισμό και να καταστρέψει την οικονομία της, όπως έκανε η Γερμανία τη δεκαετία του 1920!
Αν η κεντρική τράπεζα μιας κυβέρνησης τυπώσει νομίσματα και τα κυκλοφορήσει, με αυτό τον τρόπο θα υποτιμήσει το ίδιο της το νόμισμα, μειώνοντας την αγοραστική του δύναμη.
Με άλλα λόγια, ένα χαρτονόμισμα των 100 δολαρίων είναι απλά ένα τυπωμένο χαρτί. Έτσι, βάσει απλής λογικής, γιατί κάποιος να το δει ως κάτι που έχει αξία και όχι ως ένα απλό κομμάτι χαρτί;
Με αυτή τη λογική, οι πλούσιοι που έχουν πολλά τέτοια, θα πρέπει να πληρώνουν παραπάνω για όλα αυτά τα χαρτονομίσματα, γιατί τα μεροκάματα και οι πρώτες ύλες που χρειάστηκαν για την κατασκευή όλων αυτών των χαρτονομισμάτων που διαθέτουν, κόστισαν παραπάνω χρήματα!
Λίγο μπερδεμένο ε;
Χρήματα και η σχέση τους με τον χρυσό
Επί της ουσίας, με λίγα λόγια, αν διπλασιαστούν τα χρήματα μιας χώρας, η αγοραστική τους δύναμη πέφτει στο μισό και ο κόσμος χάνει “την πίστη του” σε αυτό το νόμισμα!
Γι’ αυτό παλιότερα οι χώρες κυκλοφορούσαν τόση ποσότητα χρήματος, όσα ήταν τα αποθέματα χρυσού που κατείχαν.
Αυτό σήμαινε πως για κάθε δολάριο που κυκλοφορούσε για παράδειγμα στην Αμερική, υπήρχε αντίστοιχα χρυσός αξίας ενός δολαρίου στις θυρίδες της κεντρικής τράπεζας.
Αυτή η ισορροπία χρημάτων – χρυσού ονομάζεται ο κανόνας του χρυσού.
Παρόλα αυτά, δεν χρησιμοποιείται πλέον αυτός ο κανόνας, γιατί οι καιροί αλλάζουν και τα “παιχνίδια” – προϊόντα στην αγορά του χρήματος, μεγαλώνουν και “εκσυγχρονίζονται”…
Σήμερα, με τις διεθνείς συναλλαγές νομίσματος, τις μετοχές και τα ομόλογα, η δύναμη της οικονομίας μιας χώρας και η κυβέρνησή της καθορίζει πόσο ισχυρό ή όχι, είναι το νόμισμά της.
