Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, μάλιστα, οι γυναίκες-θύματα παρενόχλησης βλέπουν να απειλείται όχι μόνο η αξιοπρέπειά τους αλλά και η εργασιακή τους θέση, αφού το 85% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα απολύονται ή παραιτούνται από τη θέση τους λόγω της παρενόχλησης.

Στον δημόσιο τομέα το αποτέλεσμα είναι σχεδόν πάντα η μετάθεση της εργαζόμενης σε άλλο τμήμα και ο παρενοχλών δεν υφίσταται καμία επίπτωση, παρά τις σαφείς κυρώσεις που προβλέπονται από τη νομοθεσία.

«Μηδενική Ανοχή» είναι το μήνυμα που θέλει να στείλει η εκδήλωση κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης με τίτλο «Μη Φοβάσαι, Μίλα», που θα πραγματοποιηθεί στον Πύργο της Παιδαγωγικής Σχολής του ΑΠΘ την ερχόμενη Τρίτη, 6 Μαρτίου, με αφορμή την 8η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

«Η σεξουαλική παρενόχληση δεν απειλεί μόνο την αξιοπρέπεια της εργαζόμενης, αλλά και το ”ψωμί” της οικογένειάς της.

Συνιστά τεράστια διάκριση λόγω φύλου στην αγορά εργασίας, βάζει εμπόδια στην επαγγελματική επιβίωση και εξέλιξη της εργαζόμενης γυναίκας και αν είναι μακρόχρονη, βλάπτει και την υγεία της», σημειώνει στο Έθνος η κ. Ελευθερία Λίμπου Τατά Αρσελ, ομότιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής για τη Βία στη Γενική Γραμματεία Ισότητας Φύλων στην Ελλάδα.

Η ίδια προβλέπει, μάλιστα, πως η οικονομική κρίση θα αφήσει ακόμα περισσότερες γυναίκες απροστάτευτες στη σεξουαλική παρενόχληση από τους εργοδότες τους.

Η μεγαλύτερη έρευνα στον κόσμο για το θέμα, με 70.000 εργαζόμενες/-ους, έδειξε την ανοχή του εργασιακού περιβάλλοντος ως τον σημαντικότερο παράγοντα για την εξάπλωση της σεξουαλικής παρενόχλησης.

Το ποσοστό των θυμάτων διαφέρει στα διάφορα κράτη και κυμαίνεται από 85% των εργαζομένων σε πατριαρχικές κοινωνίες έως 20%-40% στις βορειοευρωπαϊκές χώρες, όπου υπάρχει μεγαλύτερη ισοτιμία ανάμεσα στα φύλα και γραπτές οδηγίες στους εργοδότες.

Το 60%-70% της σεξουαλικής παρενόχλησης προέρχεται από ανωτέρους και το 30% από συναδέλφους του θύματος.

Περίπου τέσσερις στις δέκα γυναίκες υπομένουν την παρενόχληση σιωπηλά, επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν του δουλειά τους, ενώ το 44% των συναδέλφων τους έχει αντιληφθεί αυτό που γίνεται αλλά κρατούν αποστάσεις και δεν αντιδρούν.

Τα πιο πολλά θύματα φοβούνται να μιλήσουν στους συναδέλφους ή στην οικογένειά τους από φόβο ότι προκαλούν οι ίδιες την παρενόχληση.

Μόνο το 8% των εργαζομένων γυναικών προσφεύγει στα δικαστήρια, εξαιτίας έλλειψης εμπιστοσύνης στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης και της πολυδάπανης και μακρόχρονης διαδικασίας μέχρι να φτάσει στο ακροατήριο.