Οι εξελίξεις ραγδαίες. Καταιγιστικές και χωρίς τελειωμό. Γεγονότα, που διαπερνούν την πεπατημένη και οδηγούν σε νέους δρόμους, αχαρτογράφητους ακόμα και σίγουρα χωρίς βέβαιο προορισμό.
Το πολιτικό σύστημα κλυδωνίζεται, αλλά καμώνεται πως τάχα δεν συμβαίνει τίποτα. Οι καθημερινές πολιτικές κυβιστήσεις, τείνουν αντί να αποτελούν την εξαίρεση, να καθίστανται κανόνας. Οι προσπάθεια των «ταχυδακτυλουργών» να δικαιολογήσουν τις συμπεριφορές τους, όταν δεν αποκτά στοιχεία γραφικότητας, τουλάχιστον μοιάζει εξόφθαλμα ερασιτεχνική.
Κι ο κόσμος, αποσβολωμένος, προσπαθεί να κατανοήσει τι γίνεται γύρω του… Πώς είναι δυνατόν, αυτοί που καταψήφιζαν να ψηφίζουν ; Αυτοί που ψήφιζαν να καταψηφίζουν ; Αυτοί που επιμένουν στην αρχική θέση καταψηφίζοντας, να διαγράφονται επειδή τώρα ψήφισαν ; Κι αυτοί, που επίσης επιμένουν στην πρότερη θέση ψηφίζοντας, να διαγράφονται επειδή τώρα τάχα καταψήφισαν ;
Κοινώς, ένα μεγάλο απαστράπτον μπάχαλο, που ανάγλυφα αναδεικνύει τη ρευστότητα και προχειρότητα ενός συστήματος, που «εξεμέτρησεν τον βίον» του και αναζητά εναγωνίως στοιχεία μετάλλαξης και προσαρμογής.
Κι απέναντι σ αυτό κακοστημένο θεατρικό σκηνικό, ο απλός πολίτης… Παρακολουθεί αλλά θεωρώ πως αδυνατεί να κατανοήσει. Σκύβει με ενδιαφέρον κάθε βράδυ να αφουγκραστεί τα επερχόμενα, μήπως και προλάβει στοιχειωδώς έστω, να προετοιμαστεί, αλλά άδικος κόπος… Παρόλα αυτά, επιμένει…Έχει ανάγκη να καταλάβει και να στοιχηθεί. Νιώθει πως δεν μπορεί να μείνει μόνος. Έστω και με κάποιους συμβιβασμούς, είναι έτοιμος να κάνει τους σχεδιασμούς του και να πάρει τις αποφάσεις του. Κι ενώ είναι έτοιμος να κατασταλάξει, καινούργια σφαλιάρα απ την αντίθετη κατεύθυνση τη φορά αυτή…!
Το μήνυμα, που εκ των πραγμάτων γεννιέται και απευθύνεται προς όλους ανεξαίρετα, είναι ένα…και είναι απλό… «Πείτε την αλήθεια επιτέλους. Για μια έστω φορά, ξεχάστε τον τζαναμπέτη πολιτικό και ελάτε στη θέση του ψηφοφόρου… Τραβήξτε τις πραγματικά κατακόκκινες γραμμές σας – ιδεολογικές και προγραμματικές – και φυλάξτε τες σαν κόρη οφθαλμού. Φαινόμενα «κομητών», δεν νομίζω πως έχουν θέση στην πολιτική ! Κάντε τους πολίτες να σας εμπιστευτούν. Να νιώσουν πως οι λέξεις Πατρίδα, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία, Αξιοπρέπεια και Αυτοσεβασμός, δεν είναι απλές λέξεις της ελληνικής γλώσσας, αλλά πως είναι η ίδια η Πατρίδας μας, η ίδια η Ιστορία μας, ο ίδιος απαράμιλλος και ασύγκριτος πολιτισμός μας» …
Κύριοι ηγέτες, δεν είναι δύσκολα τα παραπάνω…Αρκεί μερικά μόνο πράγματα να έχετε κατά νουν…Πως πρέπει να λειτουργείτε με δικαιοσύνη. Να μην αδικείτε. Να εμπιστεύεστε. Να μην δείχνετε αγνώμονες. Να αναγνωρίζετε τους αγώνες των άλλων πέρα απ τους δικούς σας. Να τολμάτε εκεί που οι δήθεν ηγέτες κιοτεύουν. Να συγκρούεστε για τους ανθρώπους σας. Να βάζετε πλάτη κάθε φορά, που οι συνθήκες το επιβάλλουν. Να μην στοιχειώνετε τα όνειρα μας για καλύτερες μέρες. Να αποδεικνύετε κάθε στιγμή, πως αξίζετε την στήριξη και την εμπιστοσύνη μας…!!!
Δεν ξέρω αν μ αυτές μου τις σκέψεις ζητάω πολλά. Δεν ξέρω καν, αν απλά, για μια ακόμα φορά αποδεικνύομαι αθεράπευτα ρομαντικός… Ξέρω όμως πως κάτι μέσα μου, δεν μου κάθεται καλά. Πως μέρα με τη μέρα η εμπιστοσύνη εξατμίζεται, αφήνοντας πίσω της το ρυπαρό κατακάθι της αμφισβήτησης. Τα λόγια τέλειωσαν αρχηγέ. Ήρθε η ώρα με πράξεις να αποδείξεις, πως το ραντεβού με την ιστορία, περνάει πρώτα από το ραντεβού με την προσωπική σου διαδρομή, τη «συνείδησή» σου και τους «φίλους» σου…! Αυτούς που πίστεψαν και τα έδωσαν όλα για σένα…και τώρα, την ύστατη στιγμή, δεν ζητάνε κανένα απολύτως αντιγύρισμα…Σεβασμό, αναγνώριση και λεβεντιά ζητάνε…Δεν νομίζω πως είναι πολλά…!!!
Ο Γιώργος Νούτσος υπήρξε Δήμαρχος Γρεβενών 2007-2010
www.noutsosgeorgios.gr
