Παρέμβαση βαρύνουσας σημασίας για τις εκ των πραγμάτων καταιγιστικές και πρωτόγνωρες εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό, κάνει ο κ. Τάσος Γιαννίτσης στη συνέντευξή του στο «Εθνος της Κυριακής»

Ο υπουργός Εσωτερικών, μιλώντας για τη δημιουργία νέου κόμματος, τονίζει χαρακτηριστικά ότι «είναι όχι μόνο απολύτως αναγκαίο, αλλά αν δεν συμβεί, θα παρατείνει το μπλοκάρισμα της πολιτικής ζωής του τόπου». Με απασχολεί -προσθέτει ο Τ. Γιαννίτσης– ως πολίτη μιας χώρας που, με τούτα και με τα άλλα, έφτασε στη χρεοκοπία.

Υπάρχουν για σας «κόκκινες γραμμές» παρότι ο πρωθυπουργός αρνείται να αναφερθεί στο περιεχόμενό τους;

Για όλους υπάρχουν διαπραγματευτικά όρια. Διαπραγμάτευση και δημόσιο άνοιγμα των χαρτιών και των κόκκινων ή μαύρων γραμμών είναι όμως ασύμβατα.

Τα μέτρα που φαίνεται ότι παίρνουν τον δρόμο της εφαρμογής τελικά θα βοηθήσουν επί της ουσίας την ανάταξη της οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας ή θα αποτελέσουν μέρος ενός ακόμη μοιραίου πολιτικού λάθους, όπως ήταν κατά κάποιους το πρώτο μνημόνιο;

Στο μέτρο που το χρέος μας θα περικοπεί κατά πάνω από 100 δισ. ευρώ, που οι δαπάνες για τόκους θα ελαφρύνουν τον προϋπολογισμό, που οι τράπεζες θα ξαναβρούν κεφάλαια και θα προχωρήσουν μια σειρά διαρθρωτικών αλλαγών, η εμπιστοσύνη και το κλίμα στην οικονομία θα βελτιωθούν. Βεβαίως, για μια σειρά μέτρων μπορεί να μη συμφωνούμε και μπορεί και να έχουμε δίκιο. Το ερώτημα είναι αν οι πολιτικές αυτές θα παίξουν τελικά θετικό ή αρνητικό ρόλο. Πολλές φορές αυτό είναι θολό εκ των προτέρων και εξαρτάται από τον τρόπο εφαρμογής μιας πολιτικής. Πάνω απ’ όλα πάντως, θεωρώ ότι εμείς οι ίδιοι πρέπει να ξέρουμε πού θέλουμε να φτάσουμε, τι θα αλλάξουμε και τι στρατηγική θα ακολουθήσουμε, πώς θα ανοίξουμε τον δρόμο της ανάπτυξης. Αν συνεχίσουμε όπως μέχρι τώρα, θα έχουμε προσθέσει στην αλυσίδα των μοιραίων λαθών μας κάποια ακόμα.

Το ναι ή όχι στο νέο μνημόνιο σημαίνει απαραίτητα ναι ή όχι στην παραμονή στο ευρώ;

Δεν βλέπω τι άλλο σημαίνει. Και κατ’ επέκταση θέτει το θέμα της παραμονής μας στην Ε.Ε. Φαντάζεστε ότι αν μας αφήσει το ευρώ πίσω του, με το κοινωνικό χάος και την απογοήτευση που θα προκύψουν δεν θα προκύψουν ισχυρότατα αντι-ευρωπαϊκά αισθήματα στην Ελλάδα;

Ερχεται και αλλαγή στο Ασφαλιστικό μέσα στους επόμενους μήνες ως φαίνεται;

Τα επικουρικά Ταμεία καταρρέουν άμεσα. Οι παλαιότεροι κατασπατάλησαν όσα βρήκαν και άφησαν τους σημερινούς στον άσο.

Ο 13-14ος αν δεν χαθεί τώρα, θα χαθεί στην επόμενη αξιολόγηση;

Δεν θεωρώ ότι είναι σωστό να συζητάμε ξανά και ξανά τα ίδια ζητήματα. Αν αποφασιστεί ότι δεν θα υπάρξει αλλαγή, πρέπει να μείνουμε σε αυτό, τουλάχιστον αν δεν υπάρξει εκ των υστέρων εξαιρετικός λόγος. Χρειάζεται να σεβαστούμε το κλίμα εμπιστοσύνης και σταθερότητας για τα ασθενέστερα στρώματα των εργαζομένων, ακόμα και μέσα στην κρίση.

Πώς γίνεται να συζητείται η κατάργηση δύο μισθών στον ιδιωτικό τομέα, να καλπάζει η ανεργία και να αναζητείται «θεραπεία» διά της «αυτεπιστασίας», όπως κάνει το υπουργείο σας; Ποιους αφορούν; Και με τι χρονοδιάγραμμα;

Το πρόγραμμα που εφαρμόζουμε στους δήμους εγώ ο ίδιος ανέφερα ότι δεν μπορεί να λύσει το μεγάλο πρόβλημα, όπως και κανένα τέτοιο πρόγραμμα. Χρειάζονται όμως πολλές, επιμέρους, στοχευμένες παρεμβάσεις. Θα βρουν δουλειά και εισόδημα 120 χιλ. άτομα περίπου στην τριετία σε πολλούς δήμους της χώρας. Νομίζω ότι τέτοιες δράσεις είναι αναγκαίες, γιατί συνδυάζουν την απασχόληση με την κάλυψη τοπικών αναγκών και κρατούν ενεργό τον κοινωνικό ιστό και την ελπίδα.

Θα μπορούσε η κυβέρνηση Παπαδήμου να αποκτήσει χαρακτηριστικά Μόντι εάν και εφόσον πάρει παράταση η θητεία της;

Η κυβέρνηση Μόντι έγινε σε ένα περιβάλλον, όπου η πολιτική δεν υποκαταστάθηκε από κραυγές, έναν λαϊκισμό χωρίς όρια, ψιθύρους, καμώματα ή άλλες πρακτικές. Πώς να το κάνουμε, η διαφορά δεν είναι μεταξύ προσώπων, αλλά μεταξύ χαρακτηριστικών του πολιτικού περιβάλλοντος.

Πολλοί λένε ότι το πολιτικό σύστημα πρέπει να ξαναγεννηθεί. Θα σας ενδιέφερε η συζήτηση για τη δημιουργία ενός νέου κόμματος και με ποιο πολιτικό και ιδεολογικό στίγμα;

Αν εννοείτε αν με ενδιαφέρει προσωπικά θα σας απαντήσω ευθέως ότι δεν με απασχολεί, όπως το έχω δείξει και στο παρελθόν. Με απασχολεί όμως ως πολίτη μιας χώρας που, με τούτα και με τα άλλα, έφτασε στη χρεοκοπία. Γι΄ αυτό νομίζω ότι όχι μόνο είναι απολύτως αναγκαίο, αλλά ότι αν δεν συμβεί, θα παρατείνει το μπλοκάρισμα της πολιτικής ζωής του τόπου.

Η χρηματοδότηση των κομμάτων μπορεί να ακολουθήσει το αμερικανικό μοντέλο ή κάποιο άλλο;

Το ελληνικό μοντέλο κατάφερε να μεταφέρει το μοντέλο της προβληματικής επιχείρησης και στα κόμματα! Αυτό δείχνει πόσο αναγκαία είναι η διαφάνεια στη διαχείριση, ο έλεγχος της δαπάνης, η ανάληψη της ευθύνης των επιλογών που έκαναν τα κόμματα και η κατανόηση της αίσθησης κοινωνικής αδικίας, όταν φαίνεται ότι άλλοι πληρώνουν πρόσθετους φόρους και το πολιτικό σύστημα αρνείται να συμβάλει στο ελάχιστο. Θα μελετήσω κάθε πρόταση πάντως και θα σκεφτώ πώς είναι σωστό να προχωρήσω.

Eχετε διαβάσει το μνημόνιο και ετοιμάζεστε για το δεύτερο;

Το διάβασα, το διάβασα. Και το δεύτερο να είστε σίγουρη ότι θα το διαβάσουν πολλοί περισσότεροι απ’ ό,τι το πρώτο. Ισως αυτό οδηγήσει σε μικρότερες επαναστατικές ρητορείες.

Οι δημοσκοπικές εικόνες πόσο κοντά είναι στις προβλέψεις για την πορεία των κομμάτων στις εκλογές;

Δεν με πείθουν. Ισως πέσω έξω.

Αν ο Λ. Παπαδήμος σας ρωτούσε «ποια είναι η λέξη που λείπει πασιφανώς από την ατζέντα» του, τι θα απαντούσατε;

Αδιαφορία για το δημόσιο συμφέρον.

Νέα δανειακή σύμβαση χωρίς υπογραφή των πολιτικών αρχηγών που την «επομένη» ξεκινούν για την κάλπη;

Ουτοπίες. Κάλπη πριν σημαίνει χρεοκοπία. Η δανειακή σύμβαση θα εκπέσει από το προσκήνιο, το ίδιο και η Ελλάδα.

Είναι ώριμα τα κόμματα για συνεργασία;

Στη ζωή κανείς ωριμάζει και διά της βίας. Σήμερα η ωριμότητα είναι μεγαλύτερη από χτες και αύριο μπορεί να είναι ακόμα περισσότερη. Πού όμως θα φτάσει, μη με ρωτάτε. Το πεδίο αυτό είναι ναρκοθετημένο με εκπλήξεις.

Φώφη Γιωτάκη
fofig@pegasus.gr