Ο καλύτερος υποψήφιος για να φιλοξενεί ζωή
Έναν ακόμη μακρινό πλανήτη που φαντάζει ως ο καλύτερος μέχρι σήμερα «υποψήφιος» για να φιλοξενεί ζωή, ανακάλυψαν επιστήμονες χρησιμοποιώντας δεδομένα από επίγεια τηλεσκόπια.
Ο πλανήτης αυτός, όπως εικάζουν οι αστρονόμοι, είναι βραχώδης σαν τη Γη και περιφέρεται γύρω από τον ήλιο του σε ιδανική απόσταση. Για τον λόγο αυτό οι μέσες θερμοκρασίες που επικρατούν στην επιφάνειά του μπορεί να είναι αντίστοιχες με του δικού μας πλανήτη και ίσως να υπάρχει και νερό σε ρευστή κατάσταση.
Ο επικεφαλής των ειδικών που ανακάλυψαν τον πλανήτη, Γκιγιέμ Ανγκλάντα Εσκουντέ, ανέφερε ότι ο εξωπλανήτης που ονομάστηκε GJ 667Cc βρίσκεται σε απόσταση περίπου 22 ετών φωτός μακριά μας.
Μιλώντας με… γαλαξιακούς όρους, θα έλεγε κανείς ότι ο υποψήφιος αδερφός της Γης βρίσκεται στη διπλανή μας πόρτα. Πρακτικά όμως η απόσταση είναι τόσο μεγάλη, ώστε κανένα ανθρώπινο διαστημόπλοιο δεν θα μπορούσε ποτέ όχι μόνο να τον προσεγγίσει, αλλά ούτε να διανύσει το μισό της απόστασης.
Ενα έτος φωτός είναι κάτι περισσότερο από 9,5 τρισ. χιλιόμετρα. Το «Voyager 1», που εκτοξεύτηκε το 1977, είναι το μοναδικό διαστημόπλοιο που ταξιδεύει αδιάκοπα στο ηλιακό μας σύστημα και έχει φτάσει πιο μακριά από οποιοδήποτε άλλο ανθρώπινο δημιούργημα. Υστερα από 35 χρόνια ταξιδιού, βρίσκεται «μόνο» 14,5 δισ. χιλιόμετρα μακριά από τον Ηλιο, χωρίς ακόμα να έχει ξεφύγει από τα όρια του ηλιακού μας συστήματος. Θα το καταφέρει όμως σύντομα.
Το γεγονός ωστόσο ότι είναι αδύνατο να φτάσουμε σε άλλους πλανήτες που μπορεί να φιλοξενούν ζωή, δεν μειώνει το ερευνητικό ενδιαφέρον για την ανακάλυψή τους. Αν στον GJ 667Cc ζούσαν νοήμονα όντα, η αίσθηση που θα αποκόμιζαν κοιτώντας τον νυχτερινό ουρανό θα ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακή.
Πρώτα απ’ όλα, ο πλανήτης είναι μεγαλύτερος από τη Γη κατά 4,5 φορές, αλλά επειδή βρίσκεται κοντύτερα στον ήλιο του, εκτελεί μία πλήρη περιφορά γύρω του σε 28 μέρες και όχι σε 365 που χρειάζεται η Γη.
Ο ήλιος του εξωπλανήτη, που ονομάζεται GJ 667C, έχει διαφορετική χημική σύσταση από τον δικό μας. Οπως εξηγεί ο Στίβεν Βογκτ, καθηγητής Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ, μέλος της ομάδας που έκανε την ανακάλυψη, διαθέτει μικρότερη περιεκτικότητα σε στοιχεία βαρύτερα από το ήλιο, όπως είναι ο σίδηρος, ο άνθρακας και το πυρίτιο.
Ο πλανήτης δέχεται, όπως εκτιμούν οι ειδικοί, περίπου την ίδια ποσότητα ακτινοβολίας που προσλαμβάνει και η Γη από τον Ηλιο. Ομως επειδή ο μακρινός ήλιος GJ 667C δεν είναι μόνος του αλλά ανήκει σε ένα τριπλό σύστημα αστεριών, στον ουρανό του εξωπλανήτη ανατέλλουν και δύουν τρεις ήλιοι!
«Οι δύο από αυτούς βέβαια είναι αρκετά μικρότεροι και βρίσκονται πολύ πιο μακριά. Ομως το θέαμα από την επιφάνεια του εξωπλανήτη θα είναι αναμφίβολα πολύ εντυπωσιακό», προσθέτει ο Βoγκτ.
Εχουν εντοπιστεί κι άλλοι τέτοιοι εξωπλανήτες
Εκατομμύρια αν όχι δισεκατομμύρια μπορεί να είναι οι πλανήτες μόνο στον δικό μας γαλαξία που να πληρούν τις προϋποθέσεις για φιλοξενία ζωής, εκτιμούν οι αστρονόμοι. Παρά το γεγονός ότι ο εντοπισμός τους είναι δύσκολος και γίνεται με έμμεσο τρόπο (παρατηρώντας τροχιές των ήλιων και όχι τους πλανήτες που κρύβονται από το φως τους), τους τελευταίους μήνες έχουν εντοπιστεί κι άλλοι εξωπλανήτες που μοιάζουν με τη Γη. Η ανακάλυψή τους έγινε με το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler και βρίσκονται σε ακόμη μεγαλύτερη απόσταση, δηλαδή 600 έτη φωτός μακριά.