Στην περίπτωση της Kodak, ο λόγος δεν είναι απλά για μια παραδοσιακή εταιρεία, που ζητά προστασία από τους πιστωτές της…

Πρόκειται, για βιομηχανική εταιρεία με σταθερό διαχρονικό προβάδισμα έναντι ανταγωνιστών, για εταιρεία που αλλάζει την καθημερινότητα της πελατείας της, όσο λίγες–χάρισε τη Μνήμη.
Το ρολό του φιλμ είναι δική της πατέντα. Το ίδιο είναι και η θήκη του φιλμ, που αποσύρεται και αντικαθίσταται.

Το μοντέλο Brownie του 1900, αξίας ενός δολαρίου της εποχής, έκανε τη φωτογράφηση οικεία στα πλήθη των καταναλωτών.

Το φωτογραφικό φιλμ της Kodak ήταν η βάση για το κινηματογραφικό.

Επί διαδοχικές δεκαετίες, υπήρξε μία πολύ κερδοφόρα εταιρεία.

Ο ιδρυτής Τζορτζ Ηστμαν το εξασφάλισε αυτό, παρέχοντας φθηνά τόσο τη φωτογραφική μηχανή, όσο και όλες τις υπηρεσίες για το φιλμ.

Έτσι, κατά τη δεκαετία του ’70 η εταιρεία είχε μερίδιο αγοράς ίσον με 80% .

Η προηγμένη τεχνολογία ασυναγώνιστη
Το δίδαγμα είναι ότι, με την προηγμένη τεχνολογία, όπως η φωτογράφηση μέσω του κινητού τηλεφώνου, ανατρέπονται σήμερα ακόμα και τέτοιες επιχειρηματικές διαδρομές.

Κι όμως…η πρώτη ψηφιακή κινηματογραφική κάμερα, γύρω στο 1975, είναι της Kodak σαφώς πριν να την αποκτήσουν οι ανταγωνιστές.

Η ίδια η εταιρεία επιλέγει να βάλει την κάμερα αυτή “στην άκρη”, για να μην επηρεαστούν αρνητικά οι πωλήσεις της στη φωτογραφία…

Η ίδια η Kodak αποστέρησε, λοιπόν, από τις δικές της βλέψεις την καινοτομία. Οι μάνατζερ αντελήφθησαν μόνον κατά τη δεκαετία του ’90 ότι, το ψηφιακό προϊόν είναι ασυναγώνιστο, αργά όμως, καθώς δεν κατάφεραν τότε να αποκτήσουν καλό μερίδιο αγοράς και δεν μπόρεσαν, συγχρόνως, να βρουν διαθέσιμα κεφάλαια για τις πωλήσεις κινηματογραφικού φιλμ, απέναντι στο ανταγωνιστικότατο Fujifilm. Επίπτωση: χιλιάδες απολύσεις.

Παλαιότερα, κατά τη δεκαετία του ’40, η Kodak κατάφερε να κερδίσει τη δικαστική διαμάχη της με την Polaroid, για την εμπορική εκμετάλλευση της στιγμιαίας φωτογραφίας (σ.σ.:το 2001, η Polaroid ζήτησε δικαστική προστασία από πιστωτές της).

Οι αστοχίες
Κατά τη δεκαετία του ’80, η εταιρεία σπατάλησε δισεκατομμύρια δολάρια από τα κέρδη της στη φαρμακοβιομηχανία.

Οταν πλασάρισε στην αγορά το δικό της ακριβό CD για φωτογραφίες, είχε κυριαρχήσει στην αμερικανική αγορά το αντίστοιχο ψηφιακό CD για ηλεκτρονικό υπολογιστή.
Πολύ αργά, εν τέλει, τελειοποιήθηκε ο εκτυπωτής ηλεκτρονικού υπολογιστή για φωτογραφίες, που παρήγαγε η Kodak.

Η εμπορία του δεν μείωσε τις ζημιές, ούτε επανέφερε την ακμή της εταιρείας παλαιοτέρων δεκαετιών:

-πράγματι τη δεκαετία του 1990 η Kodak είχε τζίρο ανώτερο και των 15 δισ.δολαρίων, ενώ τελευταία δεν είχε ούτε τον μισό.

-Δέκα επτά χιλιάδες ήταν το προσωπικό τελευταία, από 150 χιλιάδες τις “καλές εποχές”.

ΑΠΕ-ΜΠΕ