Η πτώση του κ. Παπανδρέου, η «ασφυξία» του κ. Βενιζέλου και η αλλαγή στάσης του κ. Σαµαρά
Ένα από τα χαρακτηριστικά της χρονιάς που µας εγκαταλείπει σεµία εβδοµάδα ήταν οι έντονες διακυµάνσειςπου προκάλεσε στις µετοχές του πολιτικού χρηµατιστηρίου. Πολιτικά πρόσωπα που καλωσόρισαν το 2011 νιώθοντας πολιτικά ισχυροί και ακλόνητοι υποδέχονται το 2012 αποδυναµωµένοι και έκπληκτοι από τα γεγονότα πουτους ανάγκασαν σε πολιτική αποµόνωση από τη µια µέρα στην άλλη. Αν κάποιος µαςέλεγε πριν από έναν χρόνο ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου δεν θα είναι σε ένανχρόνο πρωθυπουργός και ότι στην κυβέρνησηθα συµµετέχουν οι κκ. Αβραµόπουλος, Δήµας, Βορίδης και Γεωργιάδης, σίγουρα θα τον συµβουλεύαµε να επισκεφθεί γιατρό! Σε µια χρονιάαπροσδόκητων πολιτικών ανατροπών τα περισσότερα στελέχη του πολιτικού συστήµατος µετρούν ζηµιές και απώλειες και µόνο λίγοι µπορούν να ισχυριστούν ότι το 2011ήταν µια θετική χρονιά, τουλάχιστονγια την πολιτικήτους πορεία. Και αυτό ισχύει για όλα τακόµµατα που εκπροσωπούνται στη Βουλή, µε εξαίρεση ίσως τον ΛΑΟΣ, που βρέθηκε ξαφνικά να συµµετέχει σε µια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, χωρίς ως τώρα να καταβάλλει σηµαντικό πολιτικό κόστος.
Αναµφισβήτητα ο µεγάλος χαµένος της χρονιάς είναι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου. Ελαβε µια ισχυρότατη εντολή διακυβέρνησης της χώρας το φθινόπωρο του 2009 και αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το αξίωµά του µόλις συµπλήρωσε δύο χρόνια στην εξουσία και αφού απειλήθηκε από τους βουλευτές του ότι αν δεν αποχωρήσει θα τον ανατρέψουν. Μόλις πριν από έναν χρόνο ο πρώην πρωθυπουργός κεφαλαιοποιούσε τη νέα εκλογική του νίκη στις περιφερειακές εκλογές και την Πρωτοχρονιά του 2011 δήλωνε αποφασισµένος να προχωρήσει σε όλες τις αναγκαίες αλλαγές που απαιτούν οι δανειστές της χώρας προκειµένου να ολοκληρωθεί η οικονοµική εξυγίανση. Η Πρωτοχρονιά του 2012 θα βρει τον κ. Παπανδρέου βαθιά προβληµατισµένο για το αν θα πρέπει να παραµείνει στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ, οµολογώντας ήδη και ο ίδιος ότι δεν µπορεί να διεκδικήσει ξανά την ψήφο του ελληνικού λαού ως υποψήφιος πρωθυπουργός.
Η αποδυνάµωσή του µέσα σε δέκα µήνες ίσως να µην έχει ιστορικό προηγούµενο, τουλάχιστον τις τελευταίες δεκαετίες, και σύµφωνα µε τα στελέχη του κόµµατός του οφείλεται κυρίως στη στρατηγική που επέλεξε να αποµονωθεί και να συνοµιλεί µε ελάχιστους και στην επιµονή του να λαµβάνει αποφάσεις χωρίς να συµβουλεύεται πια τους βουλευτές του και τα κοµµατικά του όργανα. Η πρωτοβουλία του για τη διοργάνωση δηµοψηφίσµατος εξανέµισε και τα τελευταία αποθέµατα ανοχής που υπήρχαν σε έναν µεγάλο αριθµό των στελεχών του, που αναµένουν τώρα τις επόµενες κινήσεις του για να καθορίσουν και εκείνοι τη στάση τους, προειδοποιώντας τον όµως ήδη ότι δεν µπορεί να είναι µια στάση εµπιστοσύνης.
ΜΕΤΡΑ ΖΗΜΙΕΣ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
Μια χρονιά-περιπέτεια ήταν το 2011 και για τον κ. Ευ. Βενιζέλο, ο οποίος από την ασφάλεια του υπουργικού θώκου στο Πεντάγωνο βρέθηκε στο «καµίνι» του υπουργείου Οικονοµικών και στη δυσάρεστη θέση να υπογράψει ο ίδιος τα πιο δυσάρεστα µέτρα που ανακοινώθηκαν τα τελευταία χρόνια από την κυβέρνηση.
«Ο Βαγγέλης υπερεκτίµησε τις ικανότητές του» υποστηρίζουν όσοι θεωρούν ότι η φθορά του µετά το καλοκαίρι είναι µεγάλη και ότι, αν παραµείνει για καιρό στο ίδιο αξίωµα, διακινδυνεύει να χάσει το τρένο της διαδοχής. Ο ίδιος επιχειρεί ανά διαστήµατα να προστατεύσει το πολιτικό του κεφάλαιο, τώρα µάλιστα που οι διαδικασίες διαδοχής του κ. Παπανδρέου φαίνεται να οριστικοποιούνται, αλλά είναι δύσκολο να θωρακίσει τη δηµοφιλία του κάθε φορά που αντιµετωπίζει τις πιέσεις της τρόικας και τις αδυναµίες της ελληνικής οικονοµίας. «Ξεκίνησε τη χρονιά ως ένα αστραφτερό όχηµα και τώρα απλώς κινείται ελαφρώς τρακαρισµένο και αρκετά σκονισµένο» παρατηρούν οι βουλευτές του, οι οποίοι ισχυρίζονται όλο και σπανιότερα ότι η συµµετοχή του στην κυβέρνηση µπορεί να µετατραπεί σε προβάδισµα έναντι των εσωκοµµατικών αντιπάλων του ως τις εκλογές.
ΟΙ «ΣΚΙΕΣ» ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ-ΡΑΓΚΟΥΣΗ
«Αν χρειαστούν κι άλλα µέτρα, θα τα πάρει ο επόµενος υπουργός Οικονοµικών» δήλωνε στις αρχές της χρονιάς ο τότε υπουργός Οικονοµικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου. Τα νέα µέτρα τα υπέγραψε τρεις µήνες αργότερα και ολόκληρη την υπόλοιπη χρονιά απολογούνταν για την απερισκεψία του να βιαστεί να προαναγγείλει θετικά αποτελέσµατα. Ο άλλοτε στενότερος συνεργάτης του κ. Παπανδρέου και πανίσχυρος υπουργός µετακόµισε µετά το καλοκαίρι στο υπουργείο Περιβάλλοντος και αποφεύγει έκτοτε τα φώτα της δηµοσιότητας, κυνηγώντας κυρίως επενδύσεις από το εξωτερικό, ταξιδεύοντας σχεδόν συνεχώς.
Ο διάδοχος της κυρίας Τίνας Μπιρµπίλη κινείται περίπου σαν «σκιά», όπως παρατηρούν οι βουλευτές που κάποτε του επετίθεντο σε κάθε ευκαιρία και τώρα προβλέπουν ότι αργά ή γρήγορα θα προσχωρήσει στην οµάδα Λοβέρδου για να διεκδικήσει την επιστροφή του στη Βουλή.
«Σκιά» του εαυτού του δείχνει την τελευταία περίοδο και ο κ. Ι. Ραγκούσης, ο οποίος από υπουργό Εσωτερικών και υπερσυντονιστή της κυβέρνησης που τον βρήκε η Πρωτοχρονιά του 2011 κάθεται τώρα στην άβολη θέση του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Αµυνας, αναγκασµένος να απαντά στα πυρά του κ. Δ. Ρέππα και του κ. Μ. Βορίδη. Πολιτικά ο κ. Ραγκούσης δείχνει απόλυτα αποδυναµωµένος.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΠΟΧΩΡΕΙ;
Κακή χρονιά ήταν το 2011 και για τον κ. Θ. Πάγκαλο. Ξεκίνησε άσχηµα, µε τη σύζυγό του να αποτυγχάνει να εκλεγεί δήµαρχος, και εξελίχθηκε ακόµη πιο άσχηµα, καθώς αποδοκιµαζόταν σε κάθε δηµόσια εµφάνισή του για το «µαζί τα φάγαµε» και την επιλογή του να αποκαλέσει τους δηµόσιους υπαλλήλους «κοπρίτες». Για πολλούς στο ΠαΣΟΚ το 2012 ίσως είναι η χρονιά που θα τερµατίσει την πολιτική του καριέρα, καθώς η απόφασή του να παραµείνει στην Κίνα όταν ο κ. Παπανδρέου αποχωρούσε από την πρωθυπουργία αποτελεί µια σαφή ένδειξη από τον ίδιο ότι µελετά ακόµη και το ενδεχόµενο να µην είναι καν υποψήφιος βουλευτής στις επόµενες εκλογές.
ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΠΟΥ ΕΣΒΗΣΑΝ
Ακόµη πιο κακή χρονιά ήταν το 2011 για τέσσερις υπουργούς που µεσουρανούσαν πριν από έναν χρόνο και βρίσκονται τώρα εκτός πολιτικού συστήµατος.
Η πρώην υπουργός Περιβάλλοντος κυρία Τίνα Μπιρµπίλη, αφού έκανε άνω-κάτω την κυβέρνησή της, διασώθηκε µεταναστεύοντας στο χρυσό κλουβί του ΟΟΣΑ που της προσέφερε ο κ. Παπανδρέου. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσας µετακόµισε στην Ευρωβουλή.
Ο πρώην υπουργός Επικρατείας κ. Χ. Παµπούκης επέστρεψε στο δικηγορικό του γραφείο, αλλά δεν φαίνεται καµία προοπτική επιστροφής του στην πολιτική. Ο διάδοχος του κ. ∆ρούτσα κ. Στ. Λαµπρινίδης παραµένει χωρίς κανένα αξίωµα πια µετανιώνοντας που πείστηκε από τον κ. Γ. Παπανδρέου να εγκαταλείψει την Ευρωβουλή.
ΜΙΑ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΓΕΜΑΤΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Παρά την κάθετη πτώση της δηµοτικότητας του ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν αντίστοιχα καλή η χρονιά για τα κόµµατα της Κεντροδεξιάς, µε εξαίρεση ίσως τον ΛΑΟΣ.
Για τη Νέα ∆ηµοκρατία και τον κ. Αντ. Σαµαρά ήταν µια χρονιά συνεχών υπαναχωρήσεων από τις αρχικές εξαγγελίες του, όπως π. χ. η µείωση των φορολογικών συντελεστών και η επαναδιαπραγµάτευση του µνηµονίου. Ωστόσο από τον Νοέµβριο και µετά το κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης ενισχύεται και πάλι λόγω της επιλογής του να στηρίξει την κυβέρνηση Παπαδήµου αλλά και της απόφασής του να στηρίξει τα ασθενέστερα στρώµατα λέγοντας όχι στη µείωση των επικουρικών συντάξεων. Η Νέα ∆ηµοκρατία ταλαιπωρήθηκε ολόκληρη τη χρονιά και από εσωκοµµατικά προβλήµατα λόγω της µόνιµης σύγκρουσης των «σκληρών» µε τους µετριοπαθείς, αλλά και στο πεδίο αυτό η αντιπαράθεση βρίσκεται σε ύφεση. Παίζει όµως ο κ. Σαµαράς πάντα µε τη φωτιά. Την όποια ενίσχυση κερδίσει χαϊδεύοντας αφτιά θα την πληρώσει ακριβά όταν θα κληθεί να αναλάβει πραγµατικές ευθύνες για τη χώρα και τους πολίτες. Με τη µόνιµη αγωνία των δηµοσκοπήσεων κύλησε η χρονιά για τη ∆ηµοκρατική Συµµαχία και την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη. Παρά το γεγονός ότι κινήθηκε από την πρώτη στιγµή στη γραµµή στήριξης του µνηµονίου, την οποία στη συνέχεια ασπάστηκαν Ν∆ και ΛΑΟΣ, η ∆ΗΣΥ δεν κατόρθωσε να κεφαλαιοποιήσει τα οφέλη της στρατηγικής της, µε αποτέλεσµα να παραµένει αµφίβολη η είσοδος του κόµµατος στη Βουλή. Παραµένει η κυρία Μπακογιάννη ανασφαλής και ίσως χρειαστεί να συµβιβαστεί µε την ιδέα της επιστροφής στο «µαντρί».Για τη Ν∆, τον ΛΑΟΣ και τη ∆ΗΣΥ το 2012 προβλέπεται να είναι χρονιά συνεχών εκπλήξεων και ανατροπών, καθώς οι επερχόµενες εκλογές θα θέσουν τα κόµµατα αυτά σε τροχιά εξουσίας και ενώπιον της ανάγκης για µεταξύ τους συνεργασία.
Ο ΑΛΑΒΑΝΟΣ ΚΑΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΑΧΡΙΡ
Τον περασµένο Φεβρουάριο ο επικεφαλής του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής κ. Αλ. Αλαβάνος δήλωσε: «Το Κάιρο έχει την πλατεία Ταχρίρ, η Αθήνα έχει την πλατεία Συντάγµατος». Ηταν από τις πιο άστοχες δηλώσεις που έγιναν το 2011 και οδήγησαν στην αποµόνωση του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ που ξεκίνησε µετά την ήττα του στις περιφερειακές εκλογές.
Ακολούθησαν µια σειρά άλλες δηλώσεις του που προκάλεσαν αντιδράσεις από τα άλλα κόµµατα της Αριστεράς και οδήγησαν στον περιορισµό της προοπτικής που υπήρχε για κάθε συνεργασία µε το Μέτωπο. «Αν δεν υπάρξει πλατιά συνεργασία, µε αρχές και πρόγραµµα που δεν θα περιορίζεται στο αντιµνηµονιακό πλαίσιο, δεν βλέπω να συµµετέχουµε στις εκλογές» δηλώνει τώρα ο κ. Αλαβάνος, ο οποίος συγκαταλέγεται ασφαλώς στους «χαµένους» του 2011.
ΟΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
Οι πρωταγωνιστές που µέτρησαν κέρδη
Μέσα στο σκηνικό κατάρρευσης του πολιτικού συστήµατος που διαµορφώνεται τους τελευταίους µήνες υπάρχουν και περιπτώσεις πολιτικών προσώπων που πιστεύουν ότι µπορούν να πρωταγωνιστήσουν στο µέλλον.Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του υπουργού Υγείας κ. Α. Λοβέρδου, ο οποίος παραµένει δηµοφιλής, παρά τη συµµετοχή του στην κυβέρνηση και τα επώδυνα µέτρα που χρειάστηκε να λάβει κι ο ίδιος.
Ο κ. Λοβέρδος εισηγήθηκε και ψήφισε τον νέο ασφαλιστικό νόµο ως υπουρ γός Εργασίας και συντηρεί κλίµα αλλαγών στον τοµέα της Υγείας. Ευελπιστεί ότι µπορεί να παρακολουθήσει την κούρσα διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ, αν και πολλοί νιώθουν ότι παλεύει για µια θέση δίπλα στον επόµενο αρχηγό του Κινήµατος. Στους κερδισµένους του 2011 συµπεριλαµβάνεται ασφαλώς και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρης, ο οποίος από αρχηγός ενός µικρού κόµµατος που εκπροσωπείται στη Βουλή κατόρθωσε να αναδειχθεί σε ρυθµιστικό παράγοντα των πολιτικών εξελίξεων, ιδίως τις ηµέρες του σχηµατισµού της κυβέρνησης Παπαδήµου. Κατόρθωσε να κάνει τρεις βουλευτές του υπουργούς και να αποφύγει ως τώρα και ο ίδιος τη φθορά από τη συµµετοχή του στη λήψη των αναγκαίων αποφάσεων για τη διάσωση της χώρας. Ο τρίτος που ασφαλώς αναδεικνύεται κερδισµένος της χρονιάς είναι ο επικεφαλής της ∆ηµοκρατικής Αριστεράς κ. Φ. Κουβέλης, ο οποίος από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να ιδρύσει το δικό του κόµµα και να αποτελεί πλέον για πολλούς που µελετούν τις δηµοσκοπήσεις την πιθανότερη έκπληξη των εποµένων εκλογών.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ –TO BHMA
