Τα κόμματα, ειδικά τα δύο μεγαλύτερα, δεν είναι αντίθετα στην αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης. Ωστόσο, είναι εγκλωβισμένα στο αδιέξοδο που έχει δημιουργήσει το προηγούμενο «μοντέλο» διαχείρισης. Έτσι σήμερα πληρώνουν τοκοχρεολύσια, που στην περίπτωση της Ν. Δ. ξεπερνούν τις δαπάνες της, ενώ από την άλλη και η Αγροτική Τράπεζα, εξ αιτίας και της Blackrock, ξεκαθάρισε ότι δεν είναι σε θέση να συνεχίσει την πρακτική της ενεχυρίασης της μελλοντικής κρατικής χρηματοδότησης. Αυτή κατ’ αρχήν είναι συνδεδεμένη με εκλογικά ποσοστά που δέν είναι βέβαιο ότι θα παραμείνουν τα ίδια στις επόμενες εκλογές. Μία ενδεχόμενη διάσπαση των κομμάτων εξουσίας θα κάνει τον βίο «αβίωτο» για τα σχήματα που θα κληρονομήσουν τα χρέη. Aυτά υπερδιπλασιάστηκαν τα τελευταία 5 χρόνια.

Σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις στελέχη και των δύο μεγάλων κομμάτων παραδέχονται ότι η συντήρηση των περίπου 450 υπαλλήλων που σήμερα διαθέτουν -χωρίς τους αποσπασμένους- δεν είναι δυνατή, όπως δεν είναι δυνατή και η πληρωμή τόκων που προσεγγίζουν το 9,5%. Σε πρόσφατη συναντησή τους με τον πρόεδρο της ΑΤΕ κ. Θ. Πανταλάκη και τον κ. Ευ. Βενιζέλο ζήτησαν μια έμμεση τουλάχιστον επιδότηση αυτού του επιτοκίου

Σήμερα τα κόμματα μπορούν να μειώσουν, αν θέλουν, δραστικά τη μισθολογική τους δαπάνη, τα ενοίκια σε πανάκριβα κτίρια και τις μετακινήσεις ετεροδημοτών στις εκλογές. Εννοείται πως ό, τι ισχύει για τους «μεγάλους» ισχύει και για τους «μικρούς», που σε πολλές περιπτώσεις είναι εξ ίσου αδιαφανείς στη διαχείριση των οικονομικών τους.

Καθημερινή