Η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας είναι κυριολεκτικά χάλια. Υπάρχει πολύ χρήμα, πολύ χρέος, αλλά σχεδόν καθόλου παραγωγή. Τα επιτόκια δανεισμού αυξάνονται ραγδαία για πολλά κράτη της Νότιας Ευρώπης, και έτσι η οικονομία τους βρίσκεται σε καθοδική περιδίνηση.
Μέσα σε αυτό το σκοτεινό σκηνικό, υπάρχει μια ελπίδα. Οι «δυνάμεις» που κυβερνούν, μπορούν να βρουν τρισεκατομμύρια από… φρέσκο χρήμα!
Πως θα γίνει κάτι τέτοιο, αφού η εκτύπωση χρήματος οδηγεί σε υπερπληθωρισμό;
Το ΔΝΤ αντιλαμβάνεται ότι το ισχύον νομισματικό σύστημα (fiat currency) δεν λειτουργεί, επειδή βασίζεται κυρίως στη καλή πίστη των κυβερνήσεων που τυπώνουν χρήμα, και που συνήθως κάθε άλλο παρά φερέγγυες είναι.
Παράλληλα, υπάρχουν φωνές που ζητούν να επιστρέψουμε στον κανόνα του χρυσού, διότι έτσι θα υπάρχει μια βασική αξία, που θα μας αναγκάζει να είμαστε στοιχειωδώς έντιμοι. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει αρκετός χρυσός στη γη, ώστε να μπορεί να βασιστεί επάνω του η παγκόσμια οικονομία.
Εδώ και κάποια χρόνια, το ΔΝΤ σχεδιάζει περίπλοκες συνταγές, με τις οποίες θα μπορούσε να καθοριστεί η αξία ενός εθνικού νομίσματος με βάση τους πόρους και την παραγωγική ικανότητα του κάθε κράτους. Αυτό δηλαδή που ψάχνουν, είναι να βρεθούν κάποια αντικειμενικά, και μετρήσιμα κριτήρια αξίας.
Προς το παρόν, οι αρμόδιοι του ΔΝΤ επαναξιολογούν 133 εθνικά νομίσματα. Μερικά θα ανέβουν, και άλλα θα πέσουν σε αξία. Τι θα γίνει όμως αν ένα νόμισμα όπως το κινεζικό ανέβει ξαφνικά κατά 30% σε αξία; Κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως θα υπάρχει ακόμη περισσότερο χρήμα σε κυκλοφορία.
Συνεχώς ακούμε για τρόπους με τους οποίους το ΔΝΤ και οι κεντρικές τράπεζες προσπαθούν να ρίξουν χρήμα μέσα στο σύστημα. Ε, λοιπόν, αυτός είναι ο τρόπος.
Το Ιράκ ήταν κάποτε η τρίτη χώρα όσον αφορά σε πετρελαϊκά κοιτάσματα. Εξαιτίας όμως της πολιτικής αστάθειας, και των πολέμων, μόλις το 1/3 των κοιτασμάτων του ήταν εκμεταλλεύσιμα. Σήμερα είναι εκμεταλλεύσιμο το 40%, και η ποσότητα των κοιτασμάτων που ανακαλύπτονται συνεχώς αυξάνεται. Παράλληλα, τα κοιτάσματα της Σ. Αραβίας δεν μειώνονται, παρά το γεγονός ότι εδώ και 100 χρόνια υπάρχει εντατική άντληση.
Οι ειδικοί πιστεύουν πως στο μέλλον, το Ιράκ θα είναι η Νο1 πετρελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσμο. Ήδη είναι η πρώτη σε φυσικό αέριο. Παράλληλα έχει και αρκετά ορυκτά μεταλλεύματα. Μιλάμε για τον βιβλικό κήπο της Εδέμ!
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι με βάση τους υπολογισμούς του ΔΝΤ, η αξία του ιρακινού δηνάριου θα πρέπει να είναι πάνω από τα $2. Αυτή η ισοτιμία άλλωστε ισχύει και στα υπόλοιπα κράτη της Μ. Ανατολής που παράγουν πετρέλαιο. Υπολογίζεται δε πως η αμερικανική κυβέρνηση έχει στα χέρια της περίπου 3.5 τρισεκατομμύρια ιρακινά δηνάρια. Αν ανέβαινε η αξία τους στα $3 το καθένα, ξαφνικά η Αμερική θα είχε $10 τρισεκατομμύρια σε νέα δολάρια, από το πουθενά.
Έτσι, η Αμερική θα μπορούσε να σβήσει το εθνικό της χρέος, και να εξορθολογήσει τα δημοσιονομικά της ελλείμματα, κλπ. Κάτι ανάλογο σίγουρα ισχύει και για χώρες όπως η Γερμανία, και η Αγγλία. Μπορεί ακόμη και κάποιες χώρες PIIGS να διαθέτουν ιρακινά δηνάρια.
Με αυτό το σύστημα του ΔΝΤ, αρκετές χώρες θα δουν τα νομίσματά τους να ανεβαίνουν σε αξία. Κάτι τέτοιο θα βοηθούσε στο να ξεπεραστεί η σημερινή κρίση. Θα κυκλοφορούσε απαραίτητο χρήμα στην ευρωζώνη, στην Αμερική, και παντού. Και μπορεί να μην λύνονταν τα προβλήματα της κρίσης, αλλά τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα θα σημειώνονταν μια ανάκαμψη.
Πρόκειται για μια απλή λύση, την οποία όμως δεν αναφέρουν τα ΜΜΕ. Πρόκειται για ένα μυστικό που ετοιμάζουν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ, μαζί με τον Ομπάμα. Όταν θα τεθεί σε ενέργεια, ο κόσμος θα τους θεωρεί σωτήρες.
Τα εθνικά νομίσματα της Κίνας, του Ιράκ, του Βιετνάμ, και άλλων χωρών θα κερδίσουν σε αξία, και η παγκόσμια οικονομία θα πλημμυρίσει από φρέσκα τρισεκατομμύρια.
Η νέα ισοτιμία των εθνικών νομισμάτων, που σχεδιάζει το ΔΝΤ, θα βασίζεται στα απτά περιουσιακά στοιχεία που διαθέτει η κάθε χώρα. Όσο πιο πολλά, τόσο μεγαλύτερη και η αξία του νομίσματός της.
Του Dene McGriff
