Το Δικαστήριο της Χάγης είναι ένα όργανο προώθησης των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων, δικαιολόγησης επεμβάσεων και πολέμων και βαρύνεται με φρικτά εγκλήματα σε βάρος των λαών, τα τελευταία 20 χρόνια, μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες της Κεντρικής Ανατολικής Ευρώπης. Όπως το «διεθνές δίκαιο», έγινε χειρότερο τα τελευταία 20 χρόνια, αφού είναι πλέον αποτέλεσμα του συσχετισμού ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, έτσι κι η «τήρησή» του, είναι αποτέλεσμα των «λύκο-συμμαχιών», που διαμορφώνονται στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής πραγματικότητας και δεν έχει καμία σχέση με την έννοια της απόδοσης δικαιοσύνης.
Ωστόσο, η συγκεκριμένη απόφαση, που εξέδωσε το δικαστήριο της Χάγης, μετά την προσφυγή της ηγεσίας της ΠΓΔΜ, η οποία κρίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση παραβίασε το άρθρο 11 της ενδιάμεσης συμφωνίας, επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά το πόσο αδιέξοδη ήταν η τακτική της ονοματολογίας, που διαχρονικά υπερασπίστηκαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, με τη στήριξη των εθνικιστικών κύκλων.
Επιπλέον, επαληθεύεται ότι η συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, δεν αποτελούν εγγύηση για την ασφάλεια, την ειρήνη, την ευημερία του ελληνικού και των άλλων λαών, όπως ισχυρίζονται οι υποστηρικτές του ευρωατλαντισμού. Αποτελούν εργαλείο για την υποταγή των λαών στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, κι όχι εγγύηση των λαϊκών συμφερόντων.
Η ηγεσία της ΠΓΔΜ, πράττει ότι έπραξαν στο παρελθόν και μέχρι σήμερα τα αστικά κόμματα της Ελλάδας, περιγράφοντας στο λαό της χώρας της την ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ ως ένα δρόμο στρωμένο με «ροδοπέταλα». Η καπιταλιστική κρίση, οι κλυδωνισμοί της ΕΕ, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι τους διαψεύδουν. Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ αποτελούν ιμπεριαλιστικές ενώσεις – θεματοφύλακες της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και τη ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Όπως τόνισαν και τα Κομμουνιστικά κι Εργατικά Κόμματα των Βαλκανίων στην τελευταία τους συνάντηση η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα όχι μόνον δεν έχουν κανένα συμφέρον από τη συμμετοχή των χωρών μας σ’ αυτές τις ενώσεις, αλλά έχουν όφελος να παλέψουν για την αποδέσμευση, την μην ένταξη σ’ αυτές και τη διεκδίκηση της λαϊκής εξουσίας.
Το ΚΚΕ επαναλαμβάνει για άλλη μια φορά πως η λύση για την ειρήνη και την ασφάλεια των λαών δεν βρίσκεται σε ενδιάμεσες συμφωνίες, υπό την χειραγώγηση των ισχυρότερων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ούτε στις διαβουλεύσεις μέσα στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και στα δικαστήρια. Η λύση βρίσκεται στην κοινή αντιιμπεριαλιστική πάλη των λαών, στην παραδοχή της πραγματικότητας: πως η Μακεδονία είναι ένας μεγάλος γεωγραφικός χώρος που διαμελίστηκε με τους βαλκανικούς πολέμους και κανένας δεν μπορεί να έχει την αποκλειστική χρήση του ονόματος και των παραγώγων του.
Έτσι, αν περιλαμβάνεται στο όνομα της γειτονικής χώρας το όνομα Μακεδονία ή και κάποιο από τα παράγωγά του, αυτό θα πρέπει να έχει γεωγραφικό προσδιορισμό, γιατί σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να δοθεί «λαβή» για να ανακινηθούν διεκδικήσεις.
Απαιτείται ακόμη αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και τις άλλες ιμπεριαλιστικές ενώσεις, για το αδυνάτισμά τους, για ανατροπή των σχεδιασμών τους, γιατί ακόμη κι αν υπάρξει μια ικανοποιητική συμφωνία για το όνομα, αυτή δεν είναι ικανή από μόνη της να αποτρέψει τους κινδύνους για τους λαούς που προκύπτουν από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή μας, από την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
