Ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργος Παπανδρέου κάνει το τραπέζι στο επιτελείο μεγάλης αθηναϊκής εφημερίδας, συνοδευόμενος από τον τότε εκπρόσωπο Τύπου Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Ο ΓΑΠ κατέφθασε στο εστιατόριο που βρίσκεται στη στοά Σπυρομήλιου κατευθείαν από το γειτονικό γυμναστήριο και η όψη του ήταν ροδαλή. Οση ώρα διήρκεσε η αναμονή για την άφιξη του πρίγκιπα, ο τότε εκπρόσωπος Τύπου Γιώργος Παπακωνσταντίνου εξηγούσε στους δημοσιογράφους πώς ο αρχηγός θα κάνει τα… μαγικά του και θα πάρει τριετή παράταση από την Κομισιόν για να μειώσει τα ελλείμματα…
Ηταν η εποχή που το Ινστιτούτο «Ανδρέας Παπανδρέου» εκπονούσε μελέτες οι οποίες υποστήριζαν ότι η Ελλάδα, υπό την ηγεσία του ΓΑΠ, θα επιτύχει την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας!
Ο Παπανδρέου έδειξε εκείνη τη βραδιά να απασχολείται ελάχιστα από τον βραχνά του χρέους.
Με ύφος γεμάτο αυτοπεποίθηση ανακοίνωσε στους δημοσιογράφους ότι θα το χρηματοδοτήσει με ομόλογα «πράσινης ανάπτυξης»!
Τα ίδια είπε και στον Τρισέ, όταν τον επισκέφθηκε και στη Φρανκφούρτη, και τον άφησε κάγκελο…
Οταν το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές και ο Παπακωνσταντίνου (τρώγοντας τη Λούκα στη στροφή) έγινε υπουργός Οικονομίας, η πρώτη δουλειά που έκανε ήταν να φωνάξει στο γραφείο του τον τότε διοικητή της ΕΣΥΕ Μανώλη Κοντοπυράκη και να του ζητήσει αρχικά να αναθεωρήσει το έλλειμμα στο 15%!
Υστερα από δεύτερες σκέψεις, όμως, οι απαιτήσεις του… μειώθηκαν και συμβιβάστηκαν με ένα 12,5%…
Ηταν η εποχή που ο Παπακωνσταντίνου πήγαινε αμέριμνος στις Βρυξέλλες και εμφανιζόταν στα συμβούλια υπουργών με το σακίδιο στον ώμο, για να δείξει ότι είναι άνετος. Και ας ωρυόταν ο Γιούνκερ ότι το παιχνίδι τέλειωσε!
Ηταν η εποχή που ο Ολι Ρεν έπαθε αποπληξία μόλις τον είδε μπροστά του ντυμένο κάζουαλ, λέγοντας στους συνεργάτες του «αυτός νομίζει ότι ήρθε εδώ για εκδρομή».
Ηταν η εποχή που η Βάσω Παπανδρέου τον επισκεπτόταν στο γραφείο του και του ζητούσε να πάρει μέτρα, αλλά, σύμφωνα με τη μαρτυρία της, «εκείνος με κοιτούσε λες και ήμουν ούφο». Ηταν η εποχή που ο υπουργός Οικονομίας πήρε πίσω όλα τα εισπρακτικά μέτρα του προκατόχου του Γιάννη Παπαθανασίου και μοίραζε επιδόματα αλληλεγγύης – ακόμη και σε εφοπλιστές των βορείων προαστίων.
Και βεβαίως ήταν η εποχή που ο Παπακωνσταντίνου αποφάσισε να εγγράψει στο έλλειμμα μιας χρονιάς, του 2009, χρέη πέντε ετών των νοσοκομείων.
Τι και αν χαλούσε τότε τον κόσμο ο Παπαθανασίου ότι αυτό που κάνει με το έλλειμμα είναι λάθος και θα το βρει μπροστά του; Εκείνος τίποτε…
Το φούσκωμα του ελλείμματος, που οδήγησε μακροπρόθεσμα στην εκτίναξη των επιτοκίων δανεισμού, στον αποκλεισμό της Ελλάδας από τις διεθνείς αγορές και στην προσφυγή της στο ΔΝΤ, φαίνεται σήμερα πιο καθαρά από ποτέ ότι ήταν συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης Παπανδρέου και του καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργού.
Επιλογή δίδυμη, γιατί ο Παπακωνσταντίνου δεν φούσκωσε μόνον το έλλειμμα, αλλά και το δημόσιο χρέος.
Η δήλωση του αρμόδιου κοινοτικού επιτρόπου ότι δεν ζήτησε η Κομισιόν να περιληφθούν τα χρέη των νοσοκομείων στο έλλειμμα του 2009, αλλά ήταν πρωτοβουλία της κυβέρνησης, απλώς δένει τις κατηγορίες και σφίγγει τη θηλιά γύρω από το πρόσωπο του Παπακωνσταντίνου. Και ας τον καλύπτει ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος…
Ο ίδιος φαίνεται ότι το ξέρει και είναι αγχωμένος, γιατί μόνο τα τυχόν αδικήματα που διαπράχθηκαν στη δική του θητεία δεν έχουν παραγραφεί. Γι’ αυτό και απέφυγε να προκαλέσει, πέρα από ένα όριο, στην πρόσφατη τηλεοπτική κόντρα του με τον Γιάννη Παπαθανασίου. Εδώ που έφτασαν όμως τα πράγματα, αρκεί αυτό για να τη γλιτώσει; Δύσκολο…
Οι τρεις μάρτυρες που δείχνουν ενοχή
Και αν αύριο χρειάζονταν μάρτυρες για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής εις βάρος του, θα αρκούσαν τρεις, οι δύο από τον δικό του ιδεολογικό χώρο.
– Η καθηγήτρια Ζωή Γεωργαντά, που διορίστηκε στη Στατιστική Αρχή επειδή ήταν φίλη της οικογένειας Παπανδρέου, κατήγγειλε τον υποδειχθέντα από τον Παπακωνσταντίνου επικεφαλής της Αρχής για εσκεμμένο φούσκωμα του ελλείμματος προκειμένου να δικαιολογηθεί η προσφυγή στο ΔΝΤ.
– Ο καθηγητής και πρώην υπουργός Νίκος Χριστοδουλάκης, στο βιβλίο του «Σώζεται ο Τιτανικός;», κατήγγειλε τον Παπακωνσταντίνου επειδή δέχτηκε να συνυπολογίζονται στο ελληνικό χρέος και οι ΔΕΚΟ, κάτι που δεν συμβαίνει σε καμιά χώρα του κόσμου – με εξαίρεση τη Νέα Ζηλανδία.
Εξηγεί επίσης πόσο ολέθρια ήταν η τακτική του Ελληνικού Δημοσίου να αναζητά δάνεια μακράς διάρκειας σε μια περίοδο που οι αγορές έδιναν χαμηλότερα επιτόκια για βραχυχρόνιο δανεισμό.
– Ο καθηγητής Μανώλης Κοντοπυράκης μπορεί να αποκαλύψει τι του ζητήθηκε να κάνει για να αλλοιώσει προς τα πάνω τα στοιχεία του ελλείμματος.