Ένα παρανοϊκό σκηνικό στήνεται σταδιακά γύρω από το ελληνικό κράτος, που έχει αποφασίσει να παγώσει τελείως τις πληρωμές του, εκτός μισθών και συντάξεων. Η σχετική ντιρεκτίβα έχει διαβιβαστεί αρμοδίως από το υπουργείο Οικονομικών και τον επικεφαλής Βαγγέλη Βενιζέλο προς όλους τους κρατικούς φορείς.
Ως ορόσημο για την επανέναρξη των πληρωμών προβάλλεται η χορήγηση της 6ης δόσης, η οποία όμως έχει ως προαπαιτούμενο τις δεσμεύσεις των πολιτικών αρχηγών και δη εκείνη της μείζονος αντιπολίτευσης και του αρχηγού της Αντώνη Σαμαρά.
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση αποφασίζει σχεδόν επίσημα να διατάξει την εσωτερική στάση πληρωμών, διάφοροι φορείς του Δημοσίου, όπως ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία, ΔΕΚΟ κ.λπ., οφείλουν στο κράτος περισσότερα από 7 δισ. ευρώ, τα οποία αδυνατούν να πληρώσουν.
Το κλίμα γίνεται βαρύτερο, όταν φορείς είτε του κράτους είτε του ιδιωτικού τομέα αδυνατούν να δανειστούν από μόνοι τους ακόμα και μικροποσά και ζητούν απεγνωσμένα εγγύηση του Δημοσίου. Πρόσφατα ήταν τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, που εξασφάλισαν εγγύηση του Δημοσίου για δανεισμό 10.000.000 ευρώ με στόχο να καλύψουν λειτουργικές ανάγκες τους.
Στάση πληρωμών σημαίνει ότι όσοι έχουν λαμβάνειν από το Δημόσιο για οποιουδήποτε είδους προμήθειες, έργα, επιχορηγήσεις φορέων ή παροχή υπηρεσιών θα περιμένουν μέχρι να ευδοκήσει το κράτος να καλύψει και τις άλλες ανάγκες του, πλην εκείνων που αφορούν τους μισθούς και τις συντάξεις.
Αποκαρδιωτική είναι η εικόνα και στην πραγματική οικονομία, καθώς η έλλειψη ρευστότητας πνίγει τα πάντα. Οι εμπορικές τράπεζες, που πρόσφατα ενισχύθηκαν με κεφάλαια από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, απειλούνται με πνιγμό και περιμένουν εναγωνίως την 6η δόση.
Αντιμετωπίζοντας όμως και τα ίδια τα πιστωτικά ιδρύματα αδυναμία προσφυγής σε αυτόνομο δανεισμό, βρίσκονται σφιχταγκαλιασμένα με το κράτος, το οποίο τους χορηγεί εγγυήσεις για να μπορέσουν κατόπιν αυτά να τα δώσουν ενέχυρο στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ώστε να πάρουν το 50% της αξίας των τίτλων.
Η έλλειψη πόρων έχει παγώσει τελείως και τα συγχρηματοδοτούμενα έργα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), του μοναδικού αναπτυξιακού βραχίονα της χώρας, που δεν προχωρούν λόγω έλλειψης της εθνικής συμμετοχής.
Αξιοσημείωτο είναι ότι έως τον περασμένο Σεπτέμβριο οι δαπάνες του ΠΔΕ ανήλθαν σε 3,5 δισ. ευρώ, ενώ για το σύνολο του 2011 το ποσό πρέπει να διαμορφωθεί στα 7,55 δισ. ευρώ.
Με βάση εκείνα τα στοιχεία θα έπρεπε μέσα σε τρεις μήνες να δοθούν από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους 4 δισ. ευρώ, γεγονός που είναι σχεδόν αδύνατο για τον ανύπαρκτο ελληνικό Προϋπολογισμό.
Η τόνωση της ρευστότητας της οικονομίας αποτελεί προτεραιότητα για το υπουργείο Οικονομικών. Συνεργάτες του Ευάγγελου Βενιζέλου αναφέρουν ότι η χώρα, αν δεν πάρει εγκαίρως την 6η δόση, θα λιώσει κυριολεκτικά στα πόδια της. Υπό την έννοια αυτή θα γίνει προσπάθεια στη Βουλή, στη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων, να παρουσιαστούν βιώσιμες και υλοποιήσιμες προτάσεις τόνωσης της ρευστότητας.
Εξυπακούεται ότι κάθε τέτοια προσπάθεια πρέπει να συνδυαστεί με μέτρα ανάπτυξης της οικονομίας, καθώς και με πολιτικές που θα ελαττώσουν την ανασφάλεια που αισθάνονται σήμερα όλοι στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να έχει παγώσει η κατανάλωση.
Αντικίνητρο σε κάθε προσπάθεια ανάκαμψης είναι η εκτίναξη της ανεργίας που αγγίζει το 1.000.000 άτομα και η οποία δεν αντιμετωπίζεται με ευχολόγια ούτε με τους λιβανωτούς των δημοσιογράφων της «ισχυρής οικονομίας», που με περισσή ευκολία αγιογραφούν σήμερα τον Λ. Παπαδήμο, όπως χθες τον Κώστα Σημίτη ή άλλους πρωθυπουργούς.
