Με επιφυλακτικότητα αντιμετωπίζονται οι παλινωδίες της ελληνικής πολιτικής
Η Ελληνική κυβέρνηση ζητεί σήμερα την ψήφο εμπιστοσύνης των εκπροσώπων του Ελληνικού λαού. Όπως φαίνεται, όμως, από τα δημοσιεύματα του ξένου τύπου, έχει ήδη απολέσει την εμπιστοσύνη της διεθνούς κοινότητας. Και όχι μόνο η κυβέρνηση. Ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας, δημιουργεί στους «ξένους» αισθήματα εκπλήξεως και απορίας εξ’ αιτίας της αδυναμίας του να αντιληφθεί την κρισιμότητα των στιγμών και να βρει κοινό τόπο συνεννόησης και συνεργασίας προκειμένου να αποφύγει η χώρα την καταστροφή. Διότι στο διεθνή Τύπο άρχισαν να δημοσιεύονται εκτενείς αναλύσεις ειδικών για τις επιπτώσεις της επαπειλούμενης εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.
«Διακυβεύεται το μέλλον του Παπανδρέου. Οι πρόωρες εκλογές δίνουν ελπίδα στην ευρωζώνη», σημειώνουν στο πρωτοσέλιδό τους οι Financial Times, σημειώνοντας ωστόσο την αποδειχθείσα αδυναμία των ελληνικών πολιτικών κομμάτων να ομονοήσουν σε μια διακομματική ή υπερκομματική λύση (σε μια κυβέρνηση τεχνοκρατών) που θα διαχειριζόταν τις τύχες της χώρας στις δραματικές αυτές ώρες.
Στο ίδιο μήκος κύματος το BBC καταλογίζει ευθύνες στην αξιωματική αντιπολίτευση σημειώνοντας ότι «η κεντροδεξιά αντιπολίτευση στην Ελλάδα καλεί τον Παπανδρέου να παραιτηθεί, τορπιλλίζοντας τις ελπίδες για μια κυβέρνηση συνεργασίας».
Η New York Times σημειώνει στην ιστοσελίδα της ότι «η απόφαση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου να εγκαταλείψει την ιδέα ενός δημοψηφίσματος για τη νέα δανειακή συμφωνία της Ελλάδας με την ευρωζώνη δεν θέτει τέρμα στην πολιτική αναταραχή της χώρας», ενώ η Wall Street Journal είναι πιο αισιόδοξη και διαπιστώνει ότι «η ελληνική ηγεσία εργάστηκε για να αποκαταστήσει την πολιτική σταθερότητα και να διατηρήσει τη χώρα στη ζώνη του ευρώ, αποσύροντας το σχέδιο για δημοψήφισμα που τάραξε τις διεθνείς αγορές και εξόργισε τους ευρωπαίους ηγέτες».
Αν ο αγγλοσαξονικός Τύπος είναι περισσότερο περιγραφικός των εξελίξεων, ο ευρωπαϊκός δεν διστάζει να τοποθετηθεί υπέρ μιας κυβερνητικής αλλαγής στην Ελλάδα. «Το ΠαΣοΚ θα μπορούσε, όπως άλλωστε ζητεί ένα μεγάλο μέρος των πολιτών, να σχηματίσει με την αξιωματική αντιπολίτευση μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, που θα προετοίμαζε νέες εκλογές. Κάτι τέτοιο όμως προϋποθέτει την παραίτηση του Πρωθυπουργού», παρατηρεί η γερμανική Suddeutsche Zeitung. Ενώ η αυστριακή Der Standard εκτιμά: «Οσο πιο νωρίς αποχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση τόσο πιο καλά για την Ευρώπη και τους Ελληνες».
Ο γαλλικός Τύπος εμφανίζεται σήμερα πολύ πιο «κοντά» στο ελληνικό πρόβλημα. Είναι επίσης πολύ πιο διεισδυτικός συγκριτικά με τον βορειοευρωπαϊκό και τον αγγλοσαξονικό, αναφέροντας ενδιαφέρουσες αναλύσεις και σενάρια (καταστροφής βεβαίως) που θα μπορούσαν να συμβούν σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό το σημερινό πρωτοσέλιδο του Monde: «Το Παρίσι θέλει την Ελλάδα να μείνει στο ευρώ».
Υπενθυμίζεται ότι την Τρίτη (την επόμενη ημέρα δηλαδή μετά από την άτυχη προαναγγελία του δημοψηφίσματος από τον Έλληνα πρωθυπουργό) η συγκεκριμένη εφημερίδα είχε στο πρωτοσέλιδό της το τίτλο: «Η Ελλάδα στο ευρώ: τίθεται το ερώτημα». Το πρώτο θέμα της εφημερίδας ξεκινούσε ως εξής: «Ποια μύγα τσίμπησε επιτέλους τον Γιώργο Παπανδρέου;».
Στο σημερινό φύλλο της (στο πρωτοσέλιδο της ηλεκτρονικής έκδοσής της ακριβέστερα) η «Le Monde» δημοσιεύει ένα συνοπτικό αλλά πολύ κατατοπιστικό κατάλογο των… δεινών που περιμένουν τους Ελληνες αν εγκαταλείψουν το ευρώ. Κάτι βεβαίως που, όπως επισημαίνει η εφημερίδα, δεν προβλέπεται. Διότι «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ξεκαθαρίσει ότι οι ευρωπαϊκές συνθήκες δεν προβλέπουν έξοδο μιας χώρας από το ευρώ, ούτε από την Ευρωπαϊκή Ενωση».
Σενάρια καταστροφής από ενδεχόμενη επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή δημοσιεύει και ο Figaro, ενώ η οικονομική γαλλική εφημερίδα Les Echos σημειώνει ότι «στην Ελλάδα εγκαταλείπτεται η ιδέα του δημοψηφίσματος και προωθείται εκείνη μιας νέας κυβερνητικής ομάδας». Η Les Echos θεωρεί ότι «η απειλή του Παρισιού και του Βερολίνου να παγώσουν τη δανειακή δόση των 8 δισ. ευρώ επέσπευσε την πολιτική σύγκλιση στην Ελλάδα». Εξηγεί, ωστόσο, ότι η συμφωνία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ψηφίσει τη δανειακή σύμβαση δεν φθάνει μέχρι τη συναίνεση σε ό,τι αφορά τους εθνικούς χειρισμούς εξόδου από την κρίση.
ΤΟ ΒΗΜΑ