«Μεγάλη Πέμπτη» θα είναι η Πέμπτη που έρχεται. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν στο μέγαρο Μαξίμου, χωρίς να είναι σε θέση να πουν αν θα ακολουθήσει ο επιτάφιος της Μεγάλης Παρασκευής
Για «μητέρα όλων των μαχών» κάνουν λόγο οι συνεργάτες του πρωθυπουργού, κι αυτή τη φορά φαίνεται ότι το πολυχρησιμοποιημένο κλισέ έχει βάση. Η ψηφοφορία που θα διεξαχθεί αυτή τη μέρα στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο έχει αποκτήσει χαρακτήρα παροχής ψήφου εμπιστοσύνης με εντολή του πρωθυπουργού. Σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό, οι βουλευτές του κόμματος δεν έχουν περιθώρια να ψηφίσουν θετικά επί του συνόλου και να καταψηφίσουν το επίμαχο άρθρο 37 που αφορά τις κλαδικές συμβάσεις γιατί σ’ αυτήν την περίπτωση, όπως το είπε καθαρά ο αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος, η Ελλάδα δεν θα πάρει την έκτη δόση, αφού η τρόικα θέτει ως προϋπόθεση για την εκταμίευση της δόσης την έγκριση του συνολικού πακέτου.
Είναι φανερό ότι η ηγεσία πιεζόμενη ασφυκτικά από τους δανειστές επιχειρεί να εκβιάσει εκ νέου τους βουλευτές που αντιδρούν στο συγκεκριμένο άρθρο και να «συνετίσει» εκείνους που φλερτάρουν με την ιδέα να μην το ψηφίσουν. Το μήνυμα που τους στέλνει είναι σαφές: «Θα είστε υπεύθυνοι αν η χώρα δεν θα πληρώσει μισθούς και συντάξεις». Η κοινοβουλευτική ομάδα βρίσκεται πάλι ενώπιον τρομοκρατικού περιεχομένου διλημμάτων και καλείται να σηκώσει το βάρος για τη διάσωση της χώρας και την παραμονή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Στο παρελθόν σε ανάλογες στιγμές η γκρίνια και οι αντιθέσεις υποχώρησαν ύστερα από ένα συνδυασμό χαλαρωτικών μασάζ, υποσχέσεων και απειλών και οι διαφωνούντες πήδηξαν τις «κόκκινες γραμμές» που οι ίδιοι είχαν θέσει στους εαυτούς τους ως το απώτατο όριο της αντοχής τους.
Κάποιοι εξ αυτών είχαν δηλώσει τότε ότι «στο μέλλον δεν θα είμαστε δεδομένοι». Βεβαίως την κυβέρνηση, αν χρειαστεί, μπορεί να τη σώσουν οι βουλευτές της Δημοκρατικής Συμμαχίας, εφόσον η Ντόρα Μπακογιάννη αποφασίσει τελικώς να ψηφίσει το κόμμα της το άρθρο 37. Ωστόσο όσοι το καταψηφίσουν, ακόμη κι αν δεν προκαλέσουν πτώση της κυβέρνησης και πρόωρες εκλογές, θα αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο της αποπομπής τους από την κοινοβουλευτική ομάδα. Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να συμπεριφερθεί διαφορετικά, έστω κι αν μεταξύ των «αιρετικών» είναι η πρώην υπουργός Λούκα Κατσέλη, η οποία διατηρεί στενές σχέσεις με την οικογένεια Παπανδρέου, αφού σε προηγούμενες φάσεις δεν δίστασε να διαγράψει τους βουλευτές που διαφοροποιήθηκαν σε κρίσιμες ψηφοφορίες.
Μέχρι την Πέμπτη πάντως αναμένεται να εκδηλωθούν πρωτοβουλίες, τόσο από την πλευρά του Ευ. Βενιζέλου προς τους βουλευτές που κινούνται στο ίδιο μ’ αυτόν μήκος κύματος, όσο και από την πλευρά του μεγάρου Μαξίμου προς τους βουλευτές του παπανδρεϊκού μπλοκ. Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, τα περισσότερα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος έχουν περιέλθει σε κατάσταση απόγνωσης βλέποντας την κοινωνία να διαλύεται από τις συνεχείς κινητοποιήσεις των εργαζομένων και από τις καταλήψεις υπουργείων και οργανισμών που έχουν οδηγήσει το κράτος σε παράλυση. «Ζούμε έναν εμφύλιο: τα συνδικάτα που ελέγχονται από το ΠΑΣΟΚ είναι σε μετωπική σύγκρουση με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ» είπε στην «Κ.Ε» κορυφαίος υπουργός.
Ολες οι προσπάθειες κυβερνητικών παραγόντων και της Ιπποκράτους προς τις συνδικαλιστικές ηγεσίες για να χαμηλώσουν οι τόνοι έχουν αποτύχει. Οι περισσότεροι πράσινοι συνδικαλιστές έχουν καταλήξει στην άποψη ότι «η πολιτική που εφαρμόζεται δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές του κινήματος και η κυβέρνηση αποδιαρθρώνει τον ιστό της κοινωνίας». Το γεγονός ότι οι επικεφαλής των διαμαρτυρομένων είναι ΠΑΣΟΚ έχει εγκλωβίσει την κυβέρνηση σ’ ένα φαύλο κύκλο. Το επισημαίνει πρώην υπουργός: «Την πολιτική μας δεν μπορούμε να την αλλάξουμε γιατί δεν μας το επιτρέπει η τρόικα, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς δεν θέλουμε να τους χρησιμοποιήσουμε γιατί θα χτυπηθούν σύντροφοί μας και η συνέπεια είναι να χάνουμε τόσο τους εργαζόμενους στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα εξαιτίας της πολιτικής μας, όσο και την υπόλοιπη κοινωνία λόγω της αδυναμίας μας να επιβάλουμε τη νομιμότητα».
Η εικόνα που παρουσιάζει η χώρα και το κράτος ήταν το αντικείμενο των επαφών που είχε ο Γ. Παπανδρέου με πρωτοκλασάτους υπουργούς τις προηγούμενες μέρες. Προκύπτουν τα εξής: ο πρωθυπουργός έχει χάσει την παροιμιώδη χαλαρότητά του, δείχνει στριμωγμένος και αγχωμένος. Σε ανάλογου τύπου συναντήσεις στο παρελθόν περισσότερο άκουγε παρά μίλαγε, στις τελευταίες συναντήσεις όμως μπήκε στην ουσία των προτάσεων που του έκαναν οι συνομιλητές του. Απορρίπτει μετά βδελυγμίας τις σκέψεις για πρόωρες εκλογές. Θεωρεί μείζον θέμα να προχωρήσει η συμφωνία της 21ης Ιουλίου στη βελτιωμένη μορφή της.
Δεν άφησε να διαφανεί αν προτίθεται να πάρει πρωτοβουλίες. Στην επιμονή ορισμένων υπουργών ότι «πρέπει κάτι να κάνουμε» η απάντησή του ήταν ότι «προηγούνται το πολυνομοσχέδιο, το σχέδιο της ευρωζώνης για το ελληνικό χρέος και η ψήφιση του προϋπολογισμού στις αρχές Νοεμβρίου. Μετά βλέπουμε». Αν όλα πάνε καλά, όπως ελπίζει η κυβέρνηση, θα εξεταστούν διάφορες εισηγήσεις: ανασχηματισμός με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση εξωκομματικών προσωπικοτήτων, συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, ίσως και το δημοψήφισμα.
*«Κρίσιμη εβδομάδα», «κρίσιμη Πέμπτη», «κρίσιμη ψηφοφορία», «κρίσιμο δίλημμα». Στο ίδιο έργο θεατές για πολλοστή φορά, με τον ίδιο σκηνοθέτη, τους ίδιους ηθοποιούς, τους ίδιους κομπάρσους και το ίδιο ακροατήριο. Ο σκηνοθέτης (πρωθυπουργός) αδυνατεί να εμπνεύσει τους συνεργάτες του ηθοποιούς. Οι πρωταγωνιστές (υπουργοί), εμφανώς κουρασμένοι, δείχνουν να έχουν εξαντλήσει όλα τα υποκριτικά κόλπα τους και μετέρχονται τερτίπια μπουλουκιού. Οι κομπάρσοι (βουλευτές) εξοργισμένοι γιατί καλούνται να βοηθήσουν ξανά και ξανά στο ανέβασμα ενός έργου στο οποίο δεν πιστεύουν. Οι θεατές (πολίτες) έχουν βαρεθεί να πληρώνουν υπέρογκο εισιτήριο για μια κακή παράσταση και ετοιμάζονται να αποχωρήσουν από την αίθουσα αποδοκιμάζοντας όλο το θίασο.
