Η «λευκή πετσέτα» από τον κ. Χάρη Δαυίδ έπεσε αρκετά νωρίς για να διασωθεί η μία εκ των δύο εισηγμένων που διοικούσε· η Παπουτσάνης, που έγινε Plias, αλλά πέρυσι πωλήθηκε σε νέους μετόχους και μετονομάστηκε πάλι σε Παπουτσάνης.
Η δεύτερη εισηγμένη, η Nutriart, (δημιουργήθηκε με τη συγχώνευση των Κατσέλης, Αλλατίνη κ.ά.), βρίσκεται αυτές τις ημέρες σε σκληρές διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες, από τις οποίες θα εξαρτηθεί το μέλλον της.
Οι δύο εταιρίες, γνωστά ονόματα του ελληνικού επιχειρείν, παραχωρήθηκαν προ ετών από τον πατριάρχη της οικογένειας που ελέγχει την Coca Cola 3E Γιώργο Δαυίδ στον υιό Χάρη, αλλά η εξέλιξή τους υπήρξε απογοητευτική. Ενδεχομένως γι’ αυτόν τον λόγο στις ιστοσελίδες τους υπάρχουν οι ετήσιοι απολογισμοί μέχρι το 2006-2007 και όχι της τελευταίας τετραετίας…
Τον Μάιο του 2010, η οικογένεια Δαυίδ παραχώρησε τον έλεγχο της Παπουτσάνης στον Γεώργιο Γκάτζαρο και τον Μενέλαο Τασόπουλο, οι οποίοι κατέχουν πλέον, μέσω της Bolelli Co, περί το 75%. Εως τότε οι μέτοχοι της πρώην Plias είχαν «κάψει» περί τα 70.000.000 ευρώ σε απανωτές αυξήσεις κεφαλαίου, οι οποίες απλώς οδηγούσαν σε νέες ζημιές και σε συνεχή φθίνουσα πορεία. Φέτος οι ζημιές της εταιρίας, υπό τη νέα ιδιοκτησία, περιορίστηκαν στα 425.000 ευρώ.
Δεν είχε την ίδια τύχη η Nutriart, η οποία παραμένει υπό τον έλεγχο του κ. Χάρη Δαυίδ. Η εταιρία, που είναι διάδοχος της Κατσέλης και της Αλλατίνη (που ανήκε κάποτε στον κ. Στέφανο Μάνο), υπέγραψε προ διμήνου συμφωνία με τους πιστωτές της, η οποία μέχρι στιγμής δεν έχει εφαρμοστεί. Χθες, κατόπιν πιέσεων και από τους 690 εργαζομένους της εταιρίας, οι οποίοι απειλούσαν με κινητοποιήσεις, οι τράπεζες επανήλθαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Οι εργαζόμενοι είχαν στείλει επιστολή την Παρασκευή στις τράπεζες, με την οποία υποστήριζαν πως, αν δεν υπάρξει νέα χρηματοδότηση, θα ενταθούν τα προβλήματα ρευστότητας, με αποτέλεσμα να τίθεται ζήτημα επιβίωσης. Ζητούσαν τη συνέχιση της χρηματοδότησης, ώστε να λάβουν και τα δεδουλευμένα τους, καθώς η εταιρία έχει καθυστερήσει την καταβολή των μισθών. Ακόμα κι αν προχωρήσει η συμφωνία για ένεση ρευστότητας στη Nutriart, το μέλλον της εταιρίας φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο. Τα δύο εργοστάσια, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, υπολειτουργούν εδώ και πολλούς μήνες.
Στο πρώτο εξάμηνο του 2011 ο ενοποιημένος κύκλος εργασιών της εταιρίας περιορίστηκε στα 25.600.000 ευρώ, από 40.400.000ευρώ στο αντίστοιχο διάστημα του 2010. Οι ζημιές περιορίστηκαν σε 12.000.000 ευρώ από 22.000.000, αλλά τα ίδια κεφάλαια έχουν καταστεί αρνητικά και συνεπώς απαιτείται νέα αύξηση κεφαλαίου. Οι συνολικές υποχρεώσεις στις 30 Ιουνίου έφταναν τα 141.000.000, με τη συντριπτική πλειοψηφία να συνδέεται με τον τραπεζικό δανεισμό των τελευταίων ετών.
Η συμφωνία με τις τράπεζες προέβλεπε, μεταξύ άλλων, ότι θα υπάρξει νέα χρηματοδότηση 13.923.000 ευρώ, αναδιάρθρωση των σημερινών χρεών με πώληση ακινήτου κ.λπ. και συμμετοχή των τραπεζών στο μετοχικό κεφάλαιο (με κεφαλαιοποίηση τμήματος του δανεισμού). Η αναδιάρθρωση της εταιρίας έχει ανατεθεί σε εξειδικευμένο οίκο, με την πλευρά της διοίκησης να υποστηρίζει ότι έχει τηρήσει τις δεσμεύσεις της προκειμένου να προχωρήσει η συμφωνία με τις τράπεζες.
Ο κ. Χάρης Δαυίδ μπορεί να δυσκολεύεται να βάλει σε τροχιά ανάπτυξης τη Nutriart, αλλά προ τριμήνου επικράτησε σε μία μάχη: Κέρδισε πρωτόδικα την πολυετή δικαστική διαμάχη με τον πρώην μέτοχο της Κατσέλης, Νίκο Κατσέλη. Ο τελευταίος είχε καταθέσει αγωγή, με την οποία ζητούσε περί τα 12.000.000 ευρώ, η οποία απερρίφθη στις αρχές Απριλίου. Στο ενημερωτικό για το πρώτο εξάμηνο του 2011 η διοίκηση της Nutriart αναφέρει, πάντως, ότι δεν έχει λήξει η προθεσμία για υποβολή εφέσεως από την πλευρά του κ. Ν. Κατσέλη.
