Πολλές έρευνες υποστηρίζουν πως η μεγαλύτερη επαγγελματική επιτυχία έρχεται, όταν κανείς καταφέρει να ακολουθήσει ένα επάγγελμα, το οποίο το αντιμετωπίζει ως χόμπι και παρά τις πολλές ώρες εργασίας καταφέρνει να αισθάνεται γεμάτος και χαρούμενος, χωρίς καμία αίσθηση στρες ή μονοτονίας.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Deborah Legge και σύμβουλο ψυχικής υγείας στο Πανεπιστήμιο του Buffalo: «Υπάρχουν ορισμένες πτυχές της κάθε εργασίας που μπορούν να συμβάλλουν στη εμφάνιση κατάθλιψης ή και να την επιδεινώσουν»

Ποιες καριέρες, όμως, είναι εκείνες που… φλερτάρουν με τις πρώτες θέσεις στη λίστα των πιο καταθλιπτικών επαγγελμάτων;

1. Νοσοκόμοι ηλικιωμένων και παιδοκόμοι

Τα άτομα που εργάζονται στον τομέα προσωπικής φροντίδας ηλικιωμένων και παιδιών βρίσκονται στην κορυφή της λίστας των ανθρώπων που πάσχουν από κατάθλιψη με ποσοστό 11 τοις εκατό για το 2010.

Μια απλή και καθημερινή τους ημέρα περιλαμβάνει την αποκλειστική φροντίδα άλλων, όπως το να τους ταΐσουν ή να τους κάνουν μπάνιο, ενώ συνήθως τα άτομα τα οποία προσέχουν είναι ανίκανα στο να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη ή την εκτίμησή τους, καθώς είτε είναι πολύ άρρωστοι και ηλικιωμένοι άνθρωποι είτε πολύ μικροί σε ηλικία ή απλώς δε χαρακτηρίζονται από τη συνήθεια να αναγνωρίζουν την προσφορά κάποιου. Αυτά υποστηρίζει ο Christopher Willard, κλινικός ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Tufts University and συγγραφέας του βιβλίου Child’s Mind, ο οποίος και προσθέτει:

«Είναι πραγματικά πολύ αγχώδες επάγγελμα το να έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους άρρωστους και να μην παίρνεις πίσω αρκετή θετική συναισθηματική ενίσχυση».

2. Σερβιτόροι εστιατορίων
Στη δεύτερη θέση με μικρή διαφορά από την πρώτη συναντάμε τους ανθρώπους, οι οποίοι εργάζονται στα αγαπημένα μας εστιατόρια και μας σερβίρουν τις… λαχταριστές παραγγελίες μας. Οι σερβιτόροι είναι εκείνοι, οι οποίοι συνήθως έχουν χαμηλές χρηματικές απολαβές, αν και η εργασία τους είναι εξαντλητική, και ένα σωρό ανθρώπους πάνω από το κεφάλι τους να τους υπαγορεύουν τι πρέπει να κάνουν σε καθημερινή βάση.

Για να μιλήσουμε με ποσοστά, το 10 τοις εκατό των σερβιτόρων εν γένει δηλώνουν πως τουλάχιστον μια φορά μέσα στο προηγούμενο έτος πέρασε βαριάς μορφής κατάθλιψη, ενώ αν το αναγάγουμε σε φυλετικό επίπεδο, το 15 τοις εκατό των γυναικών που εργάζονται στο σέρβις ενός εστιατορίου αναφέρουν πως έζησαν πάνω από ένα καταθλιπτικό επεισόδιο για το 2010.

«Αυτή η δουλειά είναι πραγματικά πολύ άχαρη», υποστηρίζει ο Legge και προσθέτει: «Οι πελάτες συνήθως είναι πολύ αγενείς και απαιτείται έντονη σωματική δραστηριότητα. Όταν οι άνθρωποι σου ασκούν τόση έντονη ψυχολογική πίεση με τη συμπεριφορά τους και έχεις διανύσει χιλιόμετρα μέσα στο μαγαζί, τότε σου είναι πολύ δύσκολο να είσαι γεμάτος ενέργεια και να έχεις κίνητρο. Και αυτή η δουλειά απαιτεί να φαίνεσαι και να είσαι ευδιάθετος ».

3. Κοινωνικοί λειτουργοί
Δεν προκαλεί και μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι οι κοινωνικοί λειτουργοί βρίσκονται πολύ κοντά στην κορυφή του παρόντος καταλόγου, αφού καθημερινά έχουν να κάνουν με παθογενή περιστατικά. Το να συναναστρέφεσαι με κακοποιημένα παιδιά, οικογένειες διαλυμένες και ανθρώπους που εν γένει βρίσκονται σε κατάσταση διανοητικής κρίσης, σε συνδυασμό με τη γραφειοκρατία και τα κωλύματα που αυτή δημιουργεί, σίγουρα έχει να κάνει σχέση με μια απαιτητική και γεμάτη άγχος δουλειά, η οποία ως λειτούργημα δεν έχει ωράριο, καθώς ασκείται 24 ώρες το 24ωρο και η οποία επιβαρύνει κατά πολύ την ψυχική υγεία.

4. Όσοι εργάζονται στον τομέα της υγείας
Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει γιατρούς, νοσοκόμους, θεραπευτές και άλλους επαγγελματίες, οι οποίοι καθημερινά δίνουν σχεδόν τα πάντα στους άλλους με αποτέλεσμα τα ψυχικά αποθέματα που μένουν για τους ίδιους να υστερούν και να μη μπορούν να καλύψουν τις συναισθηματικές τους ανάγκες. Ακόμη, όσοι απορροφούνται επαγγελματικά σε τομείς της υγείας έχουν ένα ακανόνιστο και ασταθές ωράριο σχεδόν διαφορετικό κάθε ημέρα και σε συνδυασμό με μεγάλο φόρτε εργασίας, γεγονός που προκαλεί έντονο στρες. Επίσης, το να κρέμεται στην κυριολεξία η ζωή του άλλου από τα χέρια σου σίγουρα δίνει ένα έξτρα μπόνους στις πιθανότητες εμφάνισης άγχους και κατάθλιψης, και πόσο μάλλον όταν συναντάς περιστατικά που πραγματικά σοκάρουν και μόνο από την όψη.

5. Καλλιτέχνες
Επαγγέλματα που έχουν να κάνουν σχέση με την ανάδειξη της καλλιτεχνικής φύσης, όπως ζωγράφοι, συγγραφείς, ηθοποιοί, συνδυάζονται με αβέβαιο ωράριο και πολλή απομόνωση.

Οι καλλιτέχνες συνήθως εμφανίζουν μεγάλα ποσοστά κυκλοθυμίας μέσα στην ημέρα, ενώ το 9 τοις εκατό αυτών εμφάνισε κατάθλιψη τουλάχιστον μια φορά για το 2010.

«Η κατάθλιψη δεν είναι ασυνήθιστη για τους καλλιτέχνες. Η είσοδός τους μάλιστα στο lifestyle ενισχύει σημαντικά την τάση τους για απομόνωση και συνεπακόλουθα αυξάνει τις πιθανότητες να πάθουν κατάθλιψη», υπογραμμίζει ο Legge.

6. Δάσκαλοι- Καθηγητές
Οι απαιτήσεις για το επάγγελμα του δασκάλου ή του καθηγητή διαρκώς μεγαλώνουν. Δεν είναι μια δουλειά που χτυπά το κουδούνι και σημάνει η λήξη της, καθώς συνεχίζεται και μετά το σχολείο και μάλιστα για ώρες στο σπίτι. Και οι εκπαιδευτικοί, λοιπόν, βρίσκονται μέσα στη λίστα του «δεκάλογου» της κατάθλιψης, αφού η πίεση και το άγχος δε λείπουν καθόλου από τη ζωή τους.

Σύμφωνα με τον Willard: «Στο επάγγελμα αυτό συναντάμε πολλές πιέσεις και μάλιστα από διαφορετικά ακροατήρια, όπως είναι τα παιδιά και οι γονείς τους. Υπάρχουν βασικά πρότυπα, εντούτοις οι απαιτήσεις είναι πολλές και ποικίλες. Αυτό δυσκολεύει αρκετά τους εκπαιδευτές να εκφραστούν ελεύθερα και πολλές φορές ξεχνούν το λόγο για τον οποίο μπήκαν σε αυτό το επάγγελμα».

7. Διοικητικό προσωπικό τεχνικής υποστήριξης
Οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτόν τον τομέα μπορεί να βρίσκονται πάντα στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων, εντούτοις παίρνουν εντολές από κάθε κατεύθυνση.
Σύμφωνα με τον Legge, εργάζονται με ασταθές πρόγραμμα και ακανόνιστο ωράριο, ενώ η συνολική προσφορά τους σε μια επιχείρηση –τι και αν δουλεύουν προς τη διευκόλυνση της ζωής όλων των άλλων-, συνήθως δεν εκτιμάται, γεγονός που ευθύνεται σημαντικά για την εμφάνιση κατάθλιψης.

8. Μηχανικοί συντήρησης και αποκατάστασης βλαβών
Στα αλήθεια, πως θα σας φαινόταν εάν κανείς σας φώναζε για δουλειά μόνο όταν κάτι έχει πάει στραβά; Αυτό από μόνο του αρκεί για να καταλάβει κανείς τι αντιμετωπίζουν κάθε ημέρα όσοι ασχολούνται με τυχόν βλάβες σε σπίτι ή επιχείρηση, όπως οι ηλεκτρολόγοι και οι υδραυλικοί, και γιατί τους συναντάμε στο παρόν «top ten».

Είναι μια δουλειά, όπου κανείς χρειάζεται να δουλεύει παραπάνω ώρες, αν και το πρόγραμμά του είναι ήδη βεβαρημένο, ενώ δε λείπουν τα «επείγοντα» περιστατικά και οι νυχτερινές… βάρδιες. Επιπροσθέτως, τα χρήματα που λαμβάνουν είναι πολύ λίγα εν συγκρίσει με τη δύσκολη και κουραστική δουλειά που έχουν να κάνουν, η οποία κατά κύριο λόγο σχετίζεται με το να καθαρίσουν τις… βρομιές του άλλου.

9. Οικονομικοί σύμβουλοι και λογιστές
Αυτό και αν σου προκαλεί στρες! Οι περισσότεροι άνθρωποι δε μπορούν να διαχειριστούν τα οικονομικά τους, οπότε φαντάζεστε να είχατε εσείς την ευθύνη για χιλιάδες ή και εκατομμύρια ευρώ τα οποία ανήκουν σε άλλους;

«Απαιτείται τόση μεγάλη υπευθυνότητα στην οικονομική διαχείριση των άλλων, ενώ παράλληλα υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα ως προς την αγορά», τονίζει ο Legge και προσθέτει: «Βρίσκεσαι μπλεγμένος σε ενοχικό βαθμό, όταν οι πελάτες σου χάνουν χρήματα, οι οποίοι το πιθανότερο είναι ότι ξεσπούν επάνω σου και σε κατηγορούν για όλα».

10. Πωλητές</strong>
Και φτάσαμε στο νούμερο δέκα, όπου απαντάμε τους ανθρώπους που βρίσκονται στις πωλήσεις. Υπάρχουν αναρίθμητοι λόγοι που αιτιολογούν την τάση για κατάθλιψη όσων ανθρώπων εργάζονται ως πωλητές, όπως το γεγονός ότι δουλεύουν με το «κομμάτι» και έτσι ποτέ δεν είναι σίγουροι για το πότε και το πόσο θα πληρωθούν. Επίσης, ταξιδεύουν πολύ και αυτό σημαίνει ότι ξοδεύουν πολύ χρόνο μακριά από το σπίτι, την οικογένεια και τους φίλους τους, χάνοντας σημαντικές στιγμές από τις ζωές των αγαπημένων τους ανθρώπων. Ακόμη, εάν δουλεύουν ως ανεξάρτητοι, τα οφέλη τους είναι συνήθως πολύ περιορισμένα.

«Αυτή η αβεβαιότητα του εισοδήματος, η τεράστια πίεση για τα αποτελέσματα των πωλήσεων και οι πολλές ώρες εργασίας δημιουργούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις να εμφανίσει κανείς υψηλά επίπεδα στρες και να υποφέρει από διάφορα καταθλιπτικά επεισόδια», καταλήγει ο Legge.