Πρόταση βρετανού αρχιτέκτονα προκειμένου να γίνει ο μεγαλύτερος εμπορικός σταθμός του κόσμου
Τέσσερις διάδρομοι απογείωσης, δυνατότητα εξυπηρέτησης 150 εκατομμυρίων επιβατών, υδροδυναμική – καθαρή και ανεξάντλητη – ενέργεια από τη Βόρεια Θάλασσα. Ο σερ Νόρμαν Φόστερ, ο βρετανός αρχιτέκτονας του πλέον σύγχρονου αεροδρομίου Τσεκ Λαπ Κοκ στο Χονγκ Κονγκ, οραματίζεται το πιο μεγαλειώδες έργο στην καριέρα του: ένα γιγαντιαίο αεροδρόμιο στις εκβολές του Τάμεση, που θα γίνει το κέντρο της βρετανικής πρωτεύουσας και ο μεγαλύτερος εμπορικός σταθμός του κόσμου.
Το βιογραφικό του Φόστερ είναι το πιο ισχυρό εχέγγυο ότι μπορεί να τα καταφέρει.
Η προοπτική ενός αερολιμένα που θα εξυπηρετεί το διπλάσιο επιβατικό κοινό από το Χίθροου – 66 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως – έχει συναρπάσει πολίτες και πολιτικούς της Βρετανίας. Ο Φόστερ σχεδιάζει τη δημιουργία ενός κυρίαρχου μεταφορικού κόμβου έως το 2030, όπου θα επικοινωνούν το σιδηροδρομικό, οδικό και εναέριο δίκτυο στα νοτιοανατολικά της χώρας. Ο προϋπολογισμός του έργου υπολογίζεται περίπου στα 45-55 δισ. ευρώ. Τόσο ο δήμαρχος του Λονδίνου όμως Μπόρις Τζόνσον, όσο και ο Τζορτζ Οσμπορν, ο τσάρος της βρετανικής οικονομίας, πιστεύουν στο συγκεκριμένο έργο και είναι διατεθειμένοι να το υποστηρίξουν έως το τέλος. Ο Τιμ Κλαρκ, πρόεδρος της Emirates, μιας από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες εταιρείες στον κόσμο, υποστηρίζει ότι μεγάλο τμήμα του προϋπολογισμού θα μπορούσε να καλυφθεί από την πώληση γης που σήμερα χρησιμοποιείται από το αεροδρόμιο του Χίθροου.
Θα κατασκευαστεί στη Νήσο Γκρέιν, στο Βόρειο Κεντ. Τα αεροσκάφη θα προσγειώνονται και θα απογειώνονται πάνω από το νερό. Το κέρδος σε αυτήν την περίπτωση, εξηγεί ο Φόστερ και η αρχιτεκτονική ομάδα του, είναι διπλό: αφενός θα πραγματοποιούνται πτήσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου και αφετέρου πολύ λίγοι κάτοικοι θα είναι αναγκασμένοι να υποστούν τις δυσάρεστες συνέπειες – πολύ λιγότεροι τουλάχιστον από τους 245.000 που σήμερα υποφέρουν από τον «εκκωφαντικό θόρυβο» του Χίθροου. Επιπλέον, ποικίλοι περιορισμοί του συγκεκριμένου αεροδρομίου έχουν δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια έντονο κλίμα δυσαρέσκειας στους επιχειρηματικούς κύκλους: έχει, για παράδειγμα, απευθείας πτήσεις μόνο προς 157 προορισμούς, σε αντίθεση με τους 224 του «Σαρλ ντε Γκολ» στο Παρίσι και τους 235 της Φρανκφούρτης.
«Αυτή η κίνηση θα βελτιώσει κατά πολύ την ποιότητα της ζωής των Λονδρέζων, μειώνοντας σημαντικά τα επίπεδα της μόλυνσης και αυξάνοντας την ασφάλεια», σχολιάζει ο Φόστερ. «Επίσης, θα δώσει τη δυνατότητα στο Λονδίνο να συναγωνιστεί τα ταχέως αναπτυσσόμενα αεροδρόμια της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής», προσθέτει.
Στόχος του Φόστερ είναι να αξιοποιήσει τη δύναμη της Βόρειας Θάλασσας, κατασκευάζοντας ένα φράγμα μήκους 5 χλμ., το οποίο θα αποτελείται από 1.000 γεννήτριες και θα αντλεί ενέργεια από τα παλιρροιακά κύματα. Εκτιμάται πως ένα τέτοιου είδους φράγμα θα μπορούσε να παράγει ετησίως ενέργεια ίση με 1.300 γιγαβατώρες, αρκετή ώστε να τροφοδοτεί ολόκληρο το αεροδρόμιο και 120.000 ακόμη σπίτια. Το μεγαλείο της παλίρροιας, σχολιάζουν οι ειδικοί, συνίσταται στο ότι είναι εντελώς προβλέψιμη: παράγει ενέργεια επαρκή για 18 ώρες την ημέρα.
Στα πλάνα του Φόστερ περιλαμβάνεται ακόμη η κατασκευή ενός νέου φράγματος προστασίας από τις πλημμύρες, το οποίο θα απέχει από το χέρσο έδαφος 3,2 χλμ. και θα αντικαταστήσει το ήδη υπάρχον στον Τάμεση. Επίσης, μία σιδηροδρομική σήραγγα στον βυθό του ποταμού θα ενώνει το λιμάνι του Κεντ με τους εμπορευματικούς σταθμούς στο Εσεξ και το Σάφολκ.
Μέχρι στιγμής, το μοναδικό εμπόδιο στα σχέδια του Φόστερ αποτελούν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις. Αν και στο παρελθόν η BP είχε εγκαταστήσει στη Νήσο Γκρέιν διυλιστήριο, η περιοχή είναι ένας μικρός παράδεισος άγριας ζωής. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη πριν από δύο χρόνια, στο νησάκι του Τάμεση ζουν 258 είδη ασπόνδυλα ζώα, πουλιά και ερπετά, εκ των οποίων 11 είδη έχουν χαρακτηριστεί σπάνια και 13 απειλούνται με εξαφάνιση. Η βρετανική οργάνωση προστασίας άγριων πτηνών RSPB χαρακτήρισε το νέο αεροδρόμιο «μαζική καταστροφή».
Μάρω Βακαλοπούλου
