Περιοχή με ποταμούς, πεδιάδες και βουνά βρέθηκε θαμμένη 2 χλμ. κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας

Μια περιοχή μοναδικού γεωλογικού ενδιαφέροντος με ποταμούς, πεδιάδες και βουνά, η οποία θα μπορούσε ίσως να είναι η χαμένη Ατλαντίδα, ανακάλυψαν γεωλόγοι θαμμένη στο βυθό του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού.
Η συγκεκριμένη περιοχή εκτιμάται ότι είναι ηλικίας 56 εκ. ετών και εντοπίστηκε κατόπιν ανάλυσης δεδομένων που είχε συγκεντρώσει μια εταιρεία μελέτης της σεισμικής δραστηριότητας της περιοχής.

Απολίθωμα …αρχαίας Ατλαντίδας
«Η τρισδιάστατη απεικόνιση της θαμμένης περιοχής, μοιάζει με τον χάρτη ενός κομματιού ξηράς κάποιας χώρας» αναφέρει ο γεωλόγος δρ Νίκι Γουάιτ από το Πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ.

«Είναι σαν το απολίθωμα ενός αρχαίου τοπίου το οποίο διατηρήθηκε περίπου δύο χιλιόμετρα κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας» προσθέτει ο βρετανός ειδικός.
Τα στοιχεία που ανέλυσαν οι επιστήμονες αποκάλυψαν ένα θαμμένο τοπίο σε απόσταση περίπου 10.000 τετρ. χλμ. δυτικά των νησιών Όρκνι και Σέτλαντ. Ο δρ Γουάιτ και οι συνεργάτες του υποπτεύονται πως ένα μεγάλο κομμάτι της συγκεκριμένης περιοχής ενδεχομένως να ενώθηκε με τα εδάφη της σημερινής Σκοτίας και να εκτείνεται μέχρι τη Νορβηγία.

Τα ενδιαφέροντα ευρήματα ήρθαν στο φως με τη βοήθεια της τεχνικής της βυθομετρικής-ακουστικής απεικόνισης που χρησιμοποίησε η εν λόγω εταιρεία για λογαριασμό πετρελαϊκών εταιρειών.
Μελετώντας τα στοιχεία αυτά, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα «ρυτιδιασμένο» στρώμα εδάφους σε βάθος περίπου δύο χιλιομέτρων από τον πυθμένα της θάλασσας, στο οποίο εντόπισαν ίχνη οκτώ μεγάλων ποταμών. Δείγματα που ελήφθησαν στην πορεία, αποκάλυψαν την ύπαρξη απολιθωμάτων γύρης και άνθρακα – δείγματα ότι κάποτε η συγκεκριμένη περιοχή βρισκόταν πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Ανάδυση και βουτιά
Ακριβώς επάνω από τα παραπάνω ευρήματα ωστόσο, εντόπισαν άλλα στοιχεία που μαρτυρούσαν ένα θαλάσσιο περιβάλλον υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι η βυθισμένη περιοχή είχε αναδυθεί κάποτε από τον βυθό και στη συνέχεια «βούτηξε» και πάλι στα βαθιά.
«Είναι σαν ένα “γήινο” σάντουιτς μέσα σε “θαλάσσιο” ψωμί» περιγράφει γλαφυρά ο δρ Γουάιτ.

Αυτό που πραγματικά προβληματίζει τους ειδικούς είναι το χρονικό περιθώριο μέσα στο οποίο πραγματοποιήθηκε η ανάδυση και στη συνέχεια η επαναβύθιση του χαμένου τοπίου.
«Βάσει των στοιχείων κάτι τέτοιο μάλλον έγινε μέσα σε διάστημα 2,5 εκ. ετών – ένα χρονικό περιθώριο ιδιαίτερα μικρό από γεωλογικής απόψεως» αναφέρει ο βρετανός ερευνητής.

Τα ενδιαφέροντα αποτελέσματα των ειδικών δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «NatureGeoscience».

ΕΙΡΗΝΗ ΒΕΝΙΟΥ