Φοιτητές δημιούργησαν εφαρμογή που επιτρέπει σε τυφλούς να χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα, ενώ ετοιμάζουν αντίστοιχη για άτομα με πρόβλημα στα χέρια
Κοινωνική δικτύωση για όλους (με την… κυριολεκτική σημασία της λέξης) φιλοδοξούν να προσφέρουν τρεις φοιτητές Πληροφορικής από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Οι Αλέξης Τζανετόπουλος, Φίλιππος Πρωτογερίδης και Δηµήτρης Στριπέλης δημιούργησαν μία διαδικτυακή εφαρμογή η οποία επιτρέπει στα άτομα με προβλήματα όρασης να έχουν πρόσβαση στο Facebook και να το χρησιμοποιούν με τρόπο συμβατό προς τις ιδιαίτερες ανάγκες τους. Το παρουσίασαν σε διαγωνισμούς πληροφορικής κερδίζοντας διακρίσεις και άνοιξαν τα φτερά τους προς νέα επιχειρηματικά σχέδια, όπως η ανάπτυξη μιας αντίστοιχης εφαρμογής για άτομα που πάσχουν από αναπηρία στα χέρια. Εν τέλει, όταν το κράτος αδιαφορεί και η ιδιωτική πρωτοβουλία εμφανίζεται διστακτική, οι νεανικές ιδέες είναι αυτές που θα επιτρέψουν στην τεχνολογία να σπάσει τους φραγμούς της αναπηρίας.
Σχέση δασκάλου-μαθητή
Ολα ξεκίνησαν από μια ιδιαίτερη σχέση δασκάλου – μαθητή. Εν προκειμένω, ο δάσκαλος ήταν ο… 23χρονος Αλέξης Τζανετόπουλος, φοιτητής πληροφορικής στην ΑΣΟΕΕ, και μαθητής ο 12χρονος Βασίλης, ο οποίος πάσχει από προβλήματα όρασης και επιθυμούσε να μάθει να χρησιμοποιεί τον υπολογιστή. «Ξεκινήσαμε από απλές εφαρμογές, όπως το να μάθει ο Βασίλης να δημιουργεί έγγραφα στο word, να βρίσκει αρχεία στον σκληρό δίσκο, να ακούει μουσική στο κομπιούτερ. Στη συνέχεια προχωρήσαμε στη χρήση του ίντερνετ και στην πλοήγηση μέσα από συγκεκριμένα σάιτ», λέει στο «Βήμα» ο Αλέξης.
Ηταν θέμα χρόνου για το 12χρονο Βασίλη να ζητήσει από τον δάσκαλό του να του διδάξει πώς να χρησιμοποιεί το πρόγραμμα που έχει καθηλώσει εκατομμύρια χρήστες σε όλο τον κόσμο: το Facebook. Ωστόσο, όπως εξηγεί ο Αλέξης, αυτό δεν ήταν καθόλου απλή υπόθεση. «Οι τυφλοί χρησιμοποιούν το κομπιούτερ μέσω ενός ειδικού αναγνώστη οθόνης, ο οποίος διαβάζει κάθε στιγμή ο, τι αναγράφεται στην οθόνη. Ο τρόπος λειτουργίας του, εξαιτίας της κατασκευής του, αλληλεπιδρά πολύ δύσκολα με το Facebook. Αρκεί να αναφέρω ότι για να διαβάσει τις αναρτήσεις των φίλων του στον “τοίχο” (wall) ένας τυφλός χρήστης έπρεπε να πατήσει… 25 φορές το πλήκτρο Tab!» προσθέτει ο ίδιος.
Facebook απ’ το μηδέν
Χωρίς να χάσει καιρό, ο 23χρονος αποφάσισε να αναλάβει τη δημιουργία μίας νέας πλατφόρμας που θα επέτρεπε στα άτομα με προβλήματα όρασης να «δικτυωθούν» στο ίντερνετ, όπως και οι λοιποί άνθρωποι. «Τα αρχικά μου κίνητρα ήταν φυσικά συναισθηματικά. Η αγάπη μου για τον μαθητή μου με έκανε να εντρυφήσω στον ιδιαίτερο κόσμο των ατόμων με προβλήματα όρασης, να καταλάβω τις ανάγκες τους και να εξοικειωθώ με τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούν για να τις καλύψουν. Ήταν θέμα χρόνου να προσπαθήσω να κατασκευάσω το λογισμικό που θα μπορούσε να τους δώσει νέες δυνατότητες», αναφέρει ο ίδιος.
Κατέστρωσε ένα αρχικό σχεδιασμό, επικοινώνησε με δύο συμφοιτητές του, τους Φίλιππο Πρωτογερίδη και Δηµήτρη Στριπέλη, και οι τρεις τους ανέλαβαν από τον προηγούμενο Δεκέμβριο να υλοποιήσουν το εγχείρημα. Αποτέλεσμα ήταν η κατασκευή μίας εφαρμογής που μετατρέπει τα δεδομένα που περιέχονται στο Facebook σε ήχο και υποστηρίζει ένα νέο αναγνώστη οθόνης, ο οποίος είναι συμβατός με τη φιλοσοφία του σάιτ κοινωνικής δικτύωσης. Ταυτόχρονα, η εφαρμογή χρησιμοποιεί την αναγνώριση φωνής ώστε ο χρήστης να δίνει φωνητικές εντολές και περιέχει συντομεύσεις πληκτρολογίου για βασικές λειτουργίες, όπως η ανάγνωση των αναρτήσεων στον «τοίχο».
Οι τρεις προγραμματιστές συμμετείχαν στον φοιτητικό διαγωνισμό τεχνολογίας της Microsoft, «Imagine Cup 2011», και κέρδισαν το δεύτερο βραβείο, παρουσίασαν το εγχείρημά τους σε ειδικές ημερίδες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στην ΑΣΟΕΕ και στο Deree, πέρασαν στην τελική φάση στο σχετικό διαγωνισμό της μονάδας καινοτομίας και επιχειρηματικότητας της ΑΣΟΕΕ και συμμετείχαν στο φοιτητικό διαγωνισμό καινοτομίας «Innovation».
Επιχειρηματικότητα, όχι ελεημοσύνη
Τη στιγμή που πολλοί τοποθετούν τέτοιου είδους πρωτοβουλίες στην κατηγορία της «ελεημοσύνης», οι τρεις φοιτητές τονίζουν ότι πρόκειται για επιχειρηματικές πρωτοβουλίες τις οποίες η ελληνική αγορά θα όφειλε να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη σοβαρότητα. «Δεν πρόκειται περί ελεημοσύνης. Είναι μια επιχειρηματική ιδέα που καλύπτει συγκεκριμένες ανάγκες. Αυτό αφενός σημαίνει ότι μπορεί να βοηθήσει μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, συνεπώς ανταποκρίνεται σε ανθρωπιστικά κίνητρα. Αφετέρου δε συνεπάγεται τη δυνατότητα για εμπορική εκμετάλλευση της ιδέας. Διότι κάθε προϊόν που καλύπτει ανάγκες μπορεί να οδηγήσει σε επενδύσεις», τονίζει ο Αλέξης.
Προσθέτει, άλλωστε, ότι στον τομέα των νέων τεχνολογιών για αναπηρίες το κράτος λάμπει δια της απουσίας του και η ιδιωτική πρωτοβουλία είναι μάλλον συγκρατημένη. «Γιατί δεν ανέπτυξε κανείς ως τώρα μια τέτοια εφαρμογή; Γιατί δεν την έφτιαξε… το ίδιο το Facebook; Ο τομέας της τεχνολογίας που σχετίζεται με αναπηρίες πρέπει να ειδωθεί από τη σκοπιά ενός κλάδου πολλά υποσχόμενου, όπου άνθρωποι με μεράκι μπορούν να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους και ταυτόχρονα να αναπτύξουν την επιχειρηματικότητά τους», προσθέτει.
Ήδη οι 23χρονοι μελετούν τη δημιουργία νέου λογισμικού που θα κάνει δυνατή τη χρήση του Facebook από άτομα που πάσχουν από αναπηρία στα άνω άκρα, χρησιμοποιώντας μόνο φωνητικές εντολές. Ταυτόχρονα, θέλουν να επεκτείνουν τις πλατφόρμες για τους τυφλούς, ώστε να περιέχουν εφαρμογές για το twitter, το YouTube και τη Wikipedia.
Το ίντερνετ μόνη ελπίδα
Για τους νέους προγραμματιστές το ίντερνετ αποτελεί τη μοναδική διέξοδο προς την αγορά και τις επενδύσεις. «Είναι η μόνη μας ελπίδα. Στις μέρες μας είναι αδύνατο για έναν νέο να δημιουργήσει μία εταιρία με την “παραδοσιακή” έννοια του όρου – να νοικιάσει γραφεία, να προσλάβει προσωπικό, να συγκεντρώσει κεφάλαιο. Πλέον έχουμε μόνο τις ιδέες μας, το μεράκι και τη σκληρή δουλειά», αναφέρει ο Αλέξης Τζανετόπουλος.
Αυτό που απαιτείται, ωστόσο, είναι να δημιουργηθούν οι πλατφόρμες που θα επιτρέψουν στους νέους να παρουσιάσουν και να αναδείξουν το έργο τους. Εν προκειμένω, οι τρεις φοιτητές αξιοποίησαν τους διαφορετικούς διαγωνισμούς πληροφορικής για να αναδείξουν το έργο τους. Ωστόσο, απαιτείται αυτοί να συνδεθούν με την αγορά ώστε να οδηγήσουν σε επενδυτικές προτάσεις. «Οι διαγωνισμοί μας επιτρέπουν να παρουσιάζουμε το έργο μας και μέσα από τα σχόλια και τις κριτικές να το βελτιώνουμε διαρκώς. Επόμενο βήμα είναι η εμπορική του εκμετάλλευση σε συνεργασία με κάποια εταιρία που διαθέτει το απαραίτητο κεφάλαιο», καταλήγουν.