Αληθινή Εδέμ που αναδύεται μέσα από τις αρχέγονες ομίχλες της Γενέσεως
Πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια στη θέση του υπήρχε ένα βουνό ψηλότερο από το Κιλιμάντζαρο. Υστερα έγινε μια ηφαιστειακή έκρηξη τόσο ισχυρή, που όλος εκείνος ο ασύλληπτος όγκος εκσφενδονίστηκε κονιορτοποιημένος στα σύννεφα, αφήνοντας άθικτα μόνο τα θεμέλια.
Το Νγκορονγκόρο είναι ένας κρατήρας, η μεγαλύτερη ηφαιστειακή καλντέρα της Γης, μια φυσική αρένα αρκετά αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, ώστε να γίνει ιδανικό καταφύγιο της άγριας ζωής. Βρίσκεται στη Βόρεια Τανζανία, λίγο πριν από την είσοδο του Εθνικού Πάρκου του Σερενγκέτι, και ως την πόρτα του φτάνει μια ικανοποιητική για τα δεδομένα της χώρας άσφαλτος.
Από το Καράτου, την πλησιέστερη πόλη στην περιοχή, ξεκινάμε χαράματα και ανηφορίζοντας σε δασωμένα υψίπεδα φτάνουμε στο ξέφωτο Χίροουζ Πόιντ. Εχουν ήδη σταματήσει τα προπορευόμενα 4X4. Οι περισσότεροι κατέβηκαν και στέκονται αποσβολωμένοι στο χείλος του γκρεμού με ή χωρίς κιάλια. Ενα τηλεοπτικό συνεργείο από τη Δανία τραβάει πλάνα για ντοκυμαντέρ.
Η κάτοψη του τοπίου από υψόμετρο 2.216 μ. κόβει την ανάσα. Οι ηλιαχτίδες πυρπολούν την πρωινή πάχνη και κάνουν τον υδάτινο θησαυρό του οικοσυστήματος, τη λίμνη Μαγκάντι, να ξεπροβάλλει αχνίζοντας. «Το Νγκορονγκόρο είναι παράδεισος χάρη στο νερό του» εξηγεί ο περιβαλλοντολόγος Χανς Βέρντεν που ακολουθεί το κρατικό κανάλι της Δανίας. «Η ξηρασία που επικρατεί σε όλη την Υποσαχάρια Αφρική από τον Ιούνιο ως τον Οκτώβριο εδώ είναι πιο ήπια. Οι απόγονοι των ζώων που έχουν παρεισφρήσει στην περιοχή δεν χρειάστηκε ποτέ ξανά να μεταναστεύσουν».
Η πανίδα του Νγκορονγκόρο έχει το σπάνιο προνόμιο να φιλοξενεί ταυτόχρονα τα τέσσερα μεγαλύτερα χορτοφάγα του πλανήτη: ελέφαντες, ιπποπόταμους, βουβάλια και ρινόκερους. Στα λιβάδια του αναπαράγονται σε μεγάλους αριθμούς γκνου, ζέβρες, γαζέλες και αντιλόπες, ικανοποιώντας τις ορέξεις των λιονταριών και των άλλων αίλουρων. Αγέλες από ύαινες, μπαμπουίνοι, στρουθοκάμηλοι και αμέτρητα πουλιά όλων των χρωμάτων, από φλώρους και καρδερίνες μέχρι πάπιες και γυπαετούς. Η παραμονή μέσα στην καλντέρα επιτρέπεται από την ανατολή ως τη δύση του ηλίου και η άδεια κοστίζει 50 δολάρια το άτομο, συν 100 δολάρια για το τζιπ.
Οι τιμές αυτές περιλαμβάνονται στα ταξιδιωτικά πακέτα. Υπάρχουν γραφεία στις κοντινές πόλεις Αρούσα, Μόσι και Μτο Γουά Μπου, τα οποία διοργανώνουν πολυήμερες εξορμήσεις σε τιμές πολύ πιο διαπραγματεύσιμες από αυτές που μπορεί να βρει κανείς από την πατρίδα του ή μέσω Διαδικτύου.
Είναι εμπειρία μοναδική να ξυπνάς δίπλα σε ζέβρες! Η πολύωρη οδήγηση μέσα σε ένα εθνικό πάρκο άγριας ζωής δεν είναι σαφάρι με την παραδοσιακή έννοια καθώς έχει αγαθές προθέσεις. Και ας λέγεται «game drive», δηλαδή «βόλτα για θηράματα». Ο Σαρίκο Ματάρι είναι ο οδηγός μας (game driver). Μας μιλάει για τη χλωροπανίδα ξεναγώντας μας στα κατατόπια. Πίσω στο κάμπινγκ ο ταλαντούχος μάγειρας Μούσα μάς ετοιμάζει ενισχυμένα πρωινό και απολαυστικό δείπνο.
Η καλύτερη εποχή για game drive στο Νγκορονγκόρο είναι ο Μάρτιος, ο Ιούλιος και ο Αύγουστος επειδή τα ζώα είναι πιο κινητικά. Και καθώς ο κίνδυνος από τον άνθρωπο και τα οχήματά του έχει σχεδόν εκλείψει, τα μεγάλα ζώα πλησιάζουν άφοβα. Το διαπιστώσαμε με έναν ατάραχο ιπποπόταμο, με έναν ελέφαντα κάπως επιφυλακτικό και με μια ύαινα που έπρεπε να της κορνάρεις ελαφρά για να αφήσει έναν νερόλακκο στη μέση του δρόμου.
Στην επιφάνεια του κρατήρα υπάρχουν σημεία με εντελώς δική τους τοπογραφία, όπως το δάσος Λιράι. Οι γιγάντιες ακακίες και η πυκνή εποχική του βλάστηση προσελκύουν ελέφαντες, αντιλόπες, μπαμπουίνους και λεοπαρδάλεις. Πολλά ζώα και πουλιά παρατηρούνται και στους βαλτότοπους Γκόριγκορ και Μαντούσι. Εδώ ξεδιψά και ο σπάνιος μαύρος ρινόκερος.
Ο γερμανός safariman Μπάουμαν είναι ο πρώτος Ευρωπαίος που πάτησε στο Νγκορονγκόρο το 1892. Εντυπωσιάστηκε τόσο από τον αριθμό τους, που σκότωσε τουλάχιστον επτά. Το 1964 ζούσαν εδώ 100 αλλά ως το 1992, εξαιτίας της λαθροθηρίας, είχαν απομείνει δέκα. Τώρα ο κρατήρας έχει μόνο 13, συμπεριλαμβανομένης και μιας μητέρας με το μικρό της που μεταφέρθηκαν από το πάρκο Αντο της Νότιας Αφρικής για να ανανεώσουν το εξασθενισμένο από την αιμοφιλία χρωμόσωμά τους.
Με τους ανθρώπους πάντως δεν τα πάνε καλά. Μόλις δουν αυτοκίνητα εξαφανίζονται στις λόχμες. Από την ανοιχτή οροφή του τζιπ καταφέραμε να δούμε με κιάλια μόνο έναν. Αξιζε όμως η αναμονή, καθώς μας πλησίασε άφοβα ένα τσιτάχ με υπέροχο παράστημα. Εκανε έναν τεράστιο κύκλο για να πλησιάσει αργά και… πονηρά ένα κοπάδι αντιλόπες, από σημείο αντίθετο προς τη φορά του ανέμου που θα τους πήγαινε τη μυρωδιά του.
Στο Νγκορονγκόρο απαγορεύεται να τρέχεις πάνω από 50 χλμ., να κορνάρεις και να ρίχνεις οτιδήποτε στα ζώα. Επιπλέον, δεν χρειάζονται θρηνωδίες αν βρεθείτε αυτόπτες μάρτυρες στο συγκλονιστικό θέαμα μιας γαζέλας που κατασπαράζεται ζωντανή από πεινασμένα λιοντάρια. Η φύση λειτουργεί εδώ και χιλιάδες χρόνια με αυτούς τους νόμους και ο μεταβιομηχανικός άνθρωπος έχει πολλές αμαρτίες στους ώμους του για να τους κρίνει.
ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ – ΠΟΥ NA ΦΑΤΕ
Ngorongoro Crater Lodge (τηλ. 0027 254 8549/8038). Η αρχιτεκτονική των Μασάι συναντά τον ντανταϊσμό και τη χλιδή των Βερσαλλιών. Το πολυτελέστερο ξενοδοχείο της Ανατολικής Αφρικής μοιάζει να αιωρείται επάνω από τον κρατήρα. Πυρσοί, ανάκλιντρα, βελούδινα σκεπάσματα και έργα τέχνης σε 40 ξεχωριστές σουίτες που κοιτούν προς τον κρατήρα. Το ατμοσφαιρικό του ρεστοράν είναι προτεινόμενο από τους διασημότερους γευσιγνώστες του κόσμου.
Serena Lodge (τηλ. 0027 250 4058). Αφρικανο-αποικιακή αισθητική στο άκρο της καλντέρας. Αγαπημένο των παλιών safarimen. Στις τιμές του περιλαμβάνoνται αφρικανική, ινδική και ευρωπαϊκή κουζίνα, καθώς και οι οργανωμένες εξορμήσεις προς τα κοντινά εθνικά πάρκα. Κάμπινγκ Shimba. Δύο καταπράσινα στρέμματα με άπλετη θέα στον κρατήρα. Διαθέτει κουζίνα, καυσόξυλα και κατσαρολικά, τραπεζαρία και ηλεκτρογεννήτρια ως τις 11.00 μ.μ. Γεμάτο οικογένειες Ευρωπαίων..
