Για το Νέο Μνημόνιο
Αν η κυβέρνηση πιστεύει ότι η ολοκλήρωση των διαδικασιών για την χορήγηση της πέμπτης δόσης του δανείου και οι συζητήσεις για την χορήγηση νέου δανείου ακόμη και από την Γερμανία, όπως προκύπτει από το χθεσινό δημοσίευμα της Wall Street Journal, οφείλονται στην «σκληρή διαπραγμάτευσή» της με την τρόικα, καλό είναι να μειώσει τους πανηγυρισμούς.
Όχι μόνο επειδή χωρίς αμφιβολία οποιαδήποτε «επιτυχία» θα συνδέεται με κύμα νέων μέτρων, αλλά και αποκρατικοποιήσεων με την ψυχή στο στόμα, αλλά και επειδή ήδη λειτουργούν μια σειρά παράγοντες που μέχρι πριν από λίγες μέρες δεν υπήρχαν καν στον ορίζοντα:
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν πρόκειται να θέσει σε περαιτέρω κίνδυνο την αξιοπιστία του, εγκαταλείποντας την Ελλάδα – και επομένως παραδεχόμενο ότι το πρόγραμμα που σχεδίασε ούτε μπορούσε (με τα ελληνικά δεδομένα) να εφαρμοστεί, ούτε μπορούσε να αποδώσει.
Η Ε.Ε. γνωρίζει πως πιθανή χρεοκοπία μιας χώρας-μέλους της, την οποία υποτίθεται ότι κρατούσε υπό επιτήρηση με τους φοβερούς και τρομερούς ελεγκτικούς μηχανισμούς της, θα σήμαινε ουσιαστικά το τέλος της Ευρώπης.
Η Γερμανία γνωρίζει πως η εμμονή της στην σκληρή στάση, θα την οδηγούσε σε απομόνωση, ενώ η οικονομία της στηρίζεται στις εξαγωγές.
Αλλά το κρίσιμο μέγεθος, το οποίο προς το παρόν υποτιμάται τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από το πολιτικό σύστημα γενικότερα, είναι οι συνεχιζόμενες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις στους δρόμους.
Χθες, η Αθήνα «βούλιαξε» από τον κόσμο που χωρισμένος στην αρχή σε δύο συγκεντρώσεις (αυτήν του Συντάγματος και αυτήν που είχε οργανώσει στα Προπύλαια ο πρύτανης Θ. Πελεγρίνης με κεντρικό ομιλητή τον Μίκη Θεοδωράκη), στο τέλος ενώθηκαν σε μία.
Στη διάρκεια της ομιλίας του Θεοδωράκη, ο κόσμος κατέβηκε στα Προπύλαια, ενώ και στο Σύνταγμα παρέμεναν διαδηλωτές «Αγανακτισμένοι», συνεχίζοντας να απονέμουν το παράσημο της ανοιχτής παλάμης στο κοινοβούλιο.
Τους χθεσινούς πανηγυρισμούς στις αγορές, με άνοδο του Χρηματιστηρίου και πτώση στα spread (που βέβαια δεν έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς όσο γρήγορα ανεβαίνουν, τόσο αργά κατεβαίνουν), δεν φαίνεται να συμμερίζονταν οι διαδηλωτές που πλημμύρισαν τους δρόμους, διακόπτοντας κάθε τόσο την ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη με τις γνωστές κραυγές «προδότες» και «κλέφτες».
Τα νέα δάνεια σε συνδυασμό με τις νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, τα νέα φορολογικά μέτρα και η περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας, είναι βέβαιο ότι βυθίζουν τη χώρα σε έναν νέο φαύλο κύκλο διόγκωσης του χρέους και αποσάθρωσης του κοινωνικού ιστού της χώρας.
Οι αγορές πανηγύριζαν χθες, αλλά οι Έλληνες ζητούσαν την απομάκρυνση και την τιμωρία όσων οδήγησαν τη χώρα σ’ αυτήν την παρακμή.
Θεωρείται δε βέβαιο ότι για να δοθεί το νέο δάνειο, θα απαιτηθούν και άλλες εγγυήσεις, ενώ οι Ευρωπαίοι θα έχουν απευθείας συμμετοχή στη διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων.
Η χώρα έχει οδηγηθεί στην απόλυτη οικονομική υποδούλωση και στην πλήρη εξαφάνιση της εθνικής της κυριαρχίας.
Και η κυβέρνηση – αλλά και το σύνολο του πολιτικού συστήματος – καλείται τώρα να δει τι θα κάνει με το πανό που έχει απλωθεί μπροστά από την Βουλή, που διαβεβαιώνει: «Δεν θα φύγουμε, αν δεν φύγουν».
Ουσιαστικά, πρέπει να δοθεί απάντηση στο εξαιρετικά ρεαλιστικό ερώτημα, αν είναι δυνατόν να κυβερνηθεί η χώρα με όλον τον λαό στους δρόμους.
