Το Πάσχα βρήκα λίγο χρόνο και διάβασα ένα πολύ ωραίο βιβλίο το οποίο μου άρεσε και σας το προτείνω ανεπιφύλακτα:
Πρόκειται για το βιβλίο του Γιώργου Γραμματικάκη «Η κόμη της Βερενίκης», το οποίο αναδημοσιεύτηκε το 2005 από τις εκδόσεις του Πανεπιστήμιου της Κρήτης όπου υπηρετεί ο συγγραφέας, εμπλουτισμένο με τα πιο σύγχρονα πορίσματα της διεθνούς επιστημονικής έρευνας για την ιστορία του Σύμπαντος και του ανθρώπου και συνοδευμένο με ένα CD με την πολύ όμορφη μουσική του Ανδρέα Γεωργοτά, εμπνευσμένη από τη θεματική του βιβλίου. Είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία στο είδος του, ίσως το καλύτερο, στο οποίο ο συγγραφέαςεκλαϊκεύει επιστημονικές θεωρίες, ώστε να κατανοητές και σε ανθρώπους που δεν έχουν ειδική μόρφωση. Είναι πολύ ευχάριστο και ευανάγνωστο, γιατί είναι γραμμένο απλά, με λογοτεχνική χάρη και διανθισμένο με πολλά χωρία από το χώρο της ποίησης.
Ο Γιώργος Γραμματικάκης λοιπόν υποστηρίζει και τεκμηριώνει επιστημονικά την ευρέως διαδεδομένη ήδη από τον περασμένο αιώνα θεωρία της διαστολής του Σύμπαντος η οποία άρχισε πριν 14 δισεκατομύρια χρόνια με τη μεγάλη έκρηξη (Big Bag) που αποτελεί την αρχή της δημιουργίας του Σύμπαντος και της ζωής. Με άλλα λόγια πρόκειται για την ολιστική θεωρία που υποστηρίζουν πολύ διακεκριμένοι ανά τον κόσμο επιστήμονες, σύμφωνα με την οποία το Σύμπαν και τα όντα του δημιουργήθηκαν από την ίδια ύλη, την αστερόσκονη που εκλύθηκε από τη μεγάλη έκρηξη και η οποία διασώθηκε και ανιχνεύτηκε μέχρι και σήμερα. Όλα τα όντα βρίσκονται σε μία αλληλεξάρτηση και αλληλεπίδραση και συνεχώς εξελίσσονται. Βέβαια αυτή η θεωρία δεν είναι από όλους αποδεκτή και περιέχει αδυναμίες τις οποίες ο συγγραφέας τις παραθέτει και αφήνει τον καθένα να διαμορφώσει τη δική του άποψη.
Συγκλονιστικός όμως είναι ο επίλογος του βιβλίου στον οποίο ο συγγραφέας υποστηρίζει, χρησιμοποιώντας μια διαφωτιστική αναλογία, ότι, αν προσομοιώσουμε τον συμπαντικό χρόνο με τη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους (365 ημέρες), τότε ο άνθρωπος έχει κυριαρχήσει πάνω στον πλανήτη μόνο για δύο ώρες και μέσα σε 100 χρόνια, δηλαδή λίγα δευτερόλεπτα του συμπαντικού χρόνου, έχει θέσει σε πολύ μεγάλο κίνδυνο την οικολογική ισορροπία με την αλόγιστη επέμβασή του στο περιβάλλον. Αν ο σύγχρονος «μετέωρος» άνθρωπος δε διαμορφώσει μία νέα «ανθρωπική αρχή», μια ηθική δηλαδή ανθρωπιστική και συνεχίζει να είναι αλαζόνας και υβριστής, σπάταλος και άπληστος, τότε θα περάσουμε πολύ πιο σύντομα σε μια νέα εποχή παγετώνων, η οποία, όπως φαίνεται, είναι αναπόφευκτη.
Αξίζει να το διαβάσετε, είναι και πολύ φθηνό και υπάρχει και στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της πόλης μας.
Φιλόλογος, Υπεύθυνος Πολιτιστικών Δ.Ε. Γρεβενών