Όλοι ξέρουμε πως η ανθρώπινη δημιουργικότητα δεν έχει όρια. Η ανθρωπότητα έχει βρει μοναδικούς τρόπους να ζει ακόμα και στα πιο ασυνήθιστα μέρη. Ορίστε λοιπόν 9 αληθινές κοινότητες που κάνουν κάθε άλλη πόλη να φαίνεται πολύ βαρετή…

Η φιλιππινέζικη πόλη-νεκροταφείο με πληθυσμό 10.000 άτομα

Η διαβίωση ανάμεσα στους νεκρούς θα έμοιαζε σε όλους μας αποκρουστική. Δυστυχώς, οι περισσότεροι από 10.000 κάτοικοι του Βορείου Κοιμητηρίου της Μανίλα δεν έχουν άλλη επιλογή.

Λόγω του υπερπληθυσμού στις φτωχογειτονιές της φιλιππινέζικης πρωτεύουσας, ολόκληρες οικογένειες αναγκάζονται να βρουν στέγη μέσα στα μαυσωλεία και στις κρύπτες. Έχουν μετατρέψει το νεκροταφείο σε πόλη, με εστιατόρια κι καταστήματα.

Μάλιστα, ορισμένες δωροδοκίες έχουν φέρει και ηλεκτρικό σε κάποιες δωροδοκίες. Η οικονομία της νεκρόπολης χρησιμοποιεί τον περιβάλλοντα χώρο-οι κάτοικοι πληρώνονται να συντηρούν τους τάφους και τα παιδιά τους εργάζονται ως νεκροπομποί. Όμως, η Μανίλα δεν είναι η μοναδική πόλη όπου οι άνθρωποι ζουν ανάμεσα στους νεκρούς.

Στο προάστιο ελ-Αράφα του Κάιρο της Αιγύπτου, 250.000 έως και ένα εκατομμύριο άνθρωποι στήνουν το σπίτι τους ανάμεσα σε τάφους και μαυσωλεία.

Η Μπλε Πόλη, Μαρόκο

Όταν οι ταξιδιώτες περνούν από την πόλη Chefchaouen στο Μαρόκο, ίσως έχουν την εντύπωση ότι μπήκαν στο χωριό με τα στρουμφάκια. Οι εβραίοι κάτοικοι έβαψαν την πόλη τους μπλε τη δεκαετία του ’30 και διατήρησαν την παράδοση μέχρι σήμερα.

Η… Πετρούπολη της Πορτογαλίας

Οι κάτοικοι του Μονσάντο της Πορτογαλίας ζουν εδώ και αιώνες σε σπίτια χτισμένα κάτω από τεράστιους βράχους. Οι πέτρινες αυτές οροφές δίνουν μια αισθητική «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» ή ίσως μοιάζουν με μια ασυνήθιστη μεσαιωνική πόλη.

Το θετικό είναι ότι οι κάτοικοι έχουν αποφασίσει να διατηρήσουν τα σπίτια αυτά για τις επόμενες γενιές.

Η υπόγεια πόλη στη μέση του πουθενά της Αυστραλίας

Η πόλη Κούμπερ Πέντι είναι μάλλον η πιο δύσκολα προσβάσιμη πόλη της Αυστραλίας. Ή μάλλον, του κόσμου.

Η ανακάλυψη ενός πλούσιου κοιτάσματος οπαλίου το 1915 προσέλκυσε μια ολόκληρη ορδή από σκαπανείς. Εκείνοι, βλέποντας ότι η ζέστη της περιοχής πολύ απλά δεν αντεχόταν, αποφάσισαν να μείνουν κάτω από την επιφάνεια της γης.

Η πόλη βρίσκεται σε απόσταση οκτώ τουλάχιστον ωρών από την κοντινότερη πόλη. Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, την καθιστά ιδανικό τουριστικό προορισμό για σαδιστές γονείς που επιμένουν να λένε στα παιδιά τους «αφού αλήθεια σας λέμε, υπάρχει μια Ντίσνεϊλαντ στη μέση της αυστραλέζικης ερήμου».

Οι πύργοι στον γκρεμό, Υεμένη

Οι ληστές ήταν πάντα πρόβλημα για τους κατοίκους της αραβικής χερσονήσου. Επομένως, για να εμποδίσουν τους αιμοβόρους ληστές, οι κάτοικοι της Υεμένης έχτισαν χωριά στην άκρη του γκρεμού. Ένα από αυτά τα χωριά, το αλ-Χατζαρά, χτίστηκε τον 11ο αιώνα και υπάρχει μέχρι σήμερα.

Ένα μοναστήρι κατ’ ευθείαν για τις ταινίες του Μπάτμαν

Νομίζετε ότι ο Ρας αλ Γκουλ και τα κτήριά του υπήρχαν μόνο μέσα στις σελίδες ενός κόμικ (ή στον κόσμο μιας κινηματογραφικής ταινίας); Λάθος! Παρόμοια μοναστήρια υπάρχουν στα πιο ακραία ύψη των Ιμαλαΐων, όπως είναι και το Μοναστήρι Κι που βρίσκεται 4.200 περίπου μέτρα πάνω από την επιφάνεια του νερού. Στο μοναστήρι αυτό ζουν βουδιστές καλόγεροι από τον 11ο αιώνα.

Κινέζικα κάστρα

Φανταστείτε ότι ζείτε σε μια πολυκατοικία όπου οι πάντες μπορούν να δουν τους πάντες, και έχετε περί τους 800 γείτονες. Έτσι είναι η ζωή σε ένα τούλου, που είναι ένας τύπος οχυρού της νοτιοανατολικής Κίνας.

Τον 15ο αιώνα, τα τούλου υπεράσπιζαν τις κοινότητες από ληστρικές συμμορίες, οι οποίες δύσκολα θα μπορούσαν να εισβάλουν σε ένα τέτοιο οχυρό.

Τη δεκαετία του ’80, αμερικανοί αναλυτές, επιθεωρώντας φωτογραφίες από δορυφόρους, θεώρησαν ότι τα τούλου ήταν χώροι εκτόξευσης πυρηνικών βομβών. Μόνο όταν έστειλαν κατασκόπους κατάλαβαν ότι οι χώροι δεν είχαν καμιά σχέση με κάτι τέτοιο.

Κινέζικα σπίτια-σπηλιές

Ναι, οι κάτοικοι της επαρχίας Σανξί στην Κίνα έχουν βρει μια οικονομική λύση στη στέγαση: τη ζωή στις σπηλιές, σκαλίζοντας τις κατοικίες τους είτε στις πλαγιές των λόφων, είτε κατ’ ευθείαν στο έδαφος. Και δεν μιλάμε για κάποιο παροδικό φαινόμενο-πάνω από 30 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν έτσι.

Μπορεί η ζωή στο υπέδαφος να μη μοιάζει ιδανική, όμως έχει πολλά πλεονεκτήματα. Πρώτον, οικονομία στα δομικά υλικά. Δεύτερον, καλλιέργεια της γης που βρίσκεται πάνω από το ταβάνι. Τρίτον, οι σπηλιές είναι μονωμένες το χειμώνα και δροσερές το καλοκαίρι.

Η πρώτη (πήλινη) πόλη με ουρανοξύστες στον κόσμο

Από απόσταση θα μοιάζει με οποιανδήποτε σύγχρονη πόλη. Αν πλησιάσουμε όμως, θα αντιληφθούμε ότι τα κτήρια βρίσκονται στη μέση της ερήμου. Και είναι εκατοντάδων ετών. Α, είναι και πήλινα.

Τον 16ο αιώνα, η εμπορική πόλη Σιμπάμ βαρέθηκε τους ληστές. Οι σοφοί της πόλης αντιλήφθηκαν ότι οι ληστές δεν είχαν ανακαλύψει την πτήση, οπότε έχτισαν την πόλη τους προς… τα πάνω.

Βέβαια, οι κατασκευές είναι αρκετά επικίνδυνες, διότι μιλάμε για οκτώ ορόφους πηλού. Ευτυχώς που δεν βρέχει συχνά εκεί, γιατί η πόλη θα είχε λιώσει. Αλλά τι συζητάμε, κάτι σωστό πρέπει να έκαναν αυτοί που την έχτισαν, μιας και αντέχει εδώ και μισή χιλιετία.