Τι αναφέρει το χειρόγραφο σημείωμα, που μοίρασε ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, μετά την καταδίκη του, σε δεύτερο βαθμό, για την υπεξαίρεση στο δήμο Θεσσαλονίκης
Για σκευωρία κάνει λόγο ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος σε χειρόγραφο σημείωμα, που μοίρασε στους δημοσιογράφους μετά την καταδίκη του από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης σε κάθειρξη 12 ετών για την πολύκροτη υπεξαίρεση-μαμούθ στο δήμο.
Ο πρώην δήμαρχος δηλώνει αθώος και ότι σπιλώθηκε το όνομά του, χαρακτηρίζοντας πρωτοφανή τη διαδικασία, με την οποία οδηγήθηκε στη φυλακή. Ζητάει, μάλιστα, να ενημερωθούν σχετικά ο Άρειος Πάγος, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο πρωθυπουργός. Ο κ. Παπαγεωργόπουλος υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο σε βάρος του και ότι το κατηγορητήριο κατέρρευσε στο δικαστήριο.
Αναλυτικά το σημείωμα
“Παρακαλώ ιδιαιτέρως τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου, την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τον υπουργό Δικαιοσύνης και τον ίδιο τον πρωθυπουργό να ζητήσουν τον φάκελο της υπόθεσής μου και να ενημερωθούν για τον τρόπο που σπιλώθηκε το όνομά μου, να ενημερωθούν για τον τρόπο που επετεύχθη ο εξοστρακισμός μου την πολιτική ζωή του τόπου, να ενημερωθούν για την πρωτοφανή διαδικασία με την οποία οδηγήθηκα στην φυλακή και την πρώτη φορά και σήμερα, χωρίς κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο και μετά από έξι αλλαγές του εναντίον μου κατηγορητηρίου, το οποίο κατέρρευσε μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου και τις έξι φορές.
Στη φυλακή μετά από μια μακρά διαδρομή προσφοράς στην πατρίδα, στη Θεσσαλονίκη, στην νεολαία, απόλυτου σεβασμού στο Σύνταγμα και τους Νόμους και χωρίς απόκτηση κάποιου σημαντικού περιουσιακού στοιχείου τα τελευταία 25 χρόνια! Στη φυλακή ένας αθώος! Εξιλαστήριο θύμα!
Δυστυχώς η σκευωρία κέρδισε για δεύτερη φορά. Στο Τριμελές με 3-0, στο 5μελές με 3-2. Δύο εφέτες ψήφισαν υπέρ της πλήρους αθωότητάς μου! Κι όμως οδηγούμαι και πάλι στην φυλακή. Ελπίζω ο Άρειος Πάγος να αντιληφθεί ότι η καταδίκη μου οφείλεται σε μια απόφαση σκοπιμότητας.
Τέλος, να πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στους συμπατριώτες μου και στους συμπολίτες μου που με άπειρες εκδηλώσεις συμπαράστασης με στήριξαν στον ενάμισι αυτόν χρόνο της εξορίας, της απομόνωσης και της λάσπης. Δεν πίστεψαν τα ψέματα. Αντιλήφθηκαν τη σκευωρία. Δεν θα τους ξεχάσω ποτέ. Τους είμαι ευγνώμων”.
