Η Βάσια Τζοτζοπούλου είναι η Γρεβενιώτισσα σχεδιάστρια που δημιούργησε θαυμάσια, εντυπωσιακά, ευφάνταστα και θηλυκά ρούχα για τα μέλη της Ελληνικής αποστολής της 12ης Τελετής των Διεθνών Βραβείων Giuseppe Sciacca στο κρατίδιο του Βατικανό. Η Ελληνίδα σχεδιάστρια με γνώμονα τη γνώση, την ισορροπία και την εφευρετικότητά της, πετυχαίνει μέσα από τα ενδύματα και τα αξεσουάρ της να μας ταξιδέψει στους δρόμους της ομορφιάς, της καλαισθησίας και του πάθους. Αναζητά το καινούριο, το ανατρεπτικό κι ό,τι αποπνέει την ελευθερία, μετατρέποντας τη βιτρίνα του Passion Alley, του επαγγελματικού της χώρου, σε σκηνικό, με πρωταγωνιστές όσους φορούν τα ρούχα της!
H Βάσια Τζοτζοπούλου μας αυτοσυστήνεται και μας ταξιδεύει στην πορεία της…
«Μεγάλωσα στα Γρεβενά, μέσα στα υφάσματα και τα ρούχα. Είμαι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής «Βεάκη». Από φοιτήτρια άρχισα να πειραματίζομαι κάνοντας τα κοστούμια για τους δικούς μου ρόλους και των συμφοιτητών μου. Δούλεψα για οχτώ πολύ δημιουργικά και γεμάτα συγκινήσεις χρόνια, ως επαγγελματίας ηθοποιός. Ποτέ όμως δεν παράτησα την άλλη μου αγάπη…, τα υφάσματα. Το 2002 άνοιξα το Passion Alley στο Κολωνάκι… το βασίλειό μου… Σε αυτά τα χρόνια που ακολουθούν, δημιουργώ t-shirts, φορέματα, καφτάνια, νυφικά, καθώς και κοστούμια για θεατρικές παραστάσεις».
Ζωντανές αναμνήσεις από την πατρώα γη των Γρεβενών απεικονίζει η Βάσια Τζοτζοπούλου…
«Τα Γρεβενά δεν είναι απλά αναμνήσεις… Είναι μέσα μου, είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου. Εκεί μεγάλωσα, εκεί πήγα σχολείο, εκεί ερωτεύτηκα, εκεί έκανα φίλους, εκεί αγάπησα το θέατρο. Έχω ζήσει πολύ όμορφα χρόνια εκεί. Θυμάμαι το πρωί που πηγαίναμε σχολείο με μείον 15 βαθμούς Κελσίου, τις εκδρομές μας στα βουνά, στα ποτάμια, την ερημιά στους δρόμους, τα χειμωνιάτικα βράδια… Στα Γρεβενά, αν και είναι μια μικρή πόλη και γεωγραφικά, όταν ήμουν εγώ εκεί, ήταν πιο αποκομμένη. Μπορούσες να βρεις αρκετούς ανθρώπους με ανησυχίες, ενδιαφέροντα, με όραμα… Φαντάζομαι αυτό ότι ισχύει και σήμερα! Τα Γρεβενά είναι οι ρίζες μου, είναι η πατρίδα μου, είναι η οικογένειά μου. Έχω πολλούς λόγους να νιώθω ευγνώμων σ’ αυτήν την πόλη!»
Αυτό που αγαπάει η σχεδιάστρια από τα Γρεβενά είναι…
«Τα Γρεβενά. Τον τόπο, τους ανθρώπους, τα πάντα! Έχω πάρει πολύ αγάπη από αυτήν την πόλη. Μπορεί ν’ ακούγομαι ρομαντική. Δεν λέω ότι όλα ήταν πάντα τέλεια και εύκολα. Αντιθέτως, θυμάμαι και δυσκολίες και απογοητεύσεις, αλλά, στον απολογισμό, σύμφωνα με τις δικές μου προτεραιότητες, τα καλά είναι ουσιαστικότερα. Όποτε πάω στα Γρεβενά, όταν φτάνω στη γέφυρα του Βενέτικου και ανηφορίζω, νιώθω πάντα το ίδιο σκίρτημα της προσμονής. Πάντα επέστρεφα εκεί για ν’ ανασυγκροτηθώ, να πάρω αποφάσεις και να συνεχίσω. Ήταν το λιμάνι μου και το ορμητήριό μου.»
Ο πατέρας της Βάσιας Τζοτζοπούλου ήταν… ιδιαίτερα αγαπητός στα Γρεβενά, γεγονός που την επηρέασε, κι η ίδια δηλώνει πως…
«Ο πατέρας μου, ο μπαμπάς μου, ο μέντοράς μου… Τι να πω εγώ; Χαίρομαι που οι συμπατριώτες μου τιμούν έτσι, τον πατέρα μου. Ας μιλήσουν λοιπόν αυτοί για τον Δημήτρη Τζοτζόπουλο, ως δημόσιο πρόσωπο. Εγώ έχω να πω ότι θα μάθω στον γιο μου να αγαπάει τα Γρεβενά, όπως το έμαθαν σ’ εμένα οι γονείς μου κι ας μεγαλώνει μακριά. Επίσης, νιώθω το «βάρος», που μου έχει αφήσει ο πατέρας μου και έχω ευθύνη γι’ αυτό. Είμαι ευγνώμων στη ζωή που μου έδωσε αυτόν τον άνθρωπο για πατέρα. Είμαι πολύ περήφανη κόρη.»
Η σχεδιάστρια δημιουργεί ρούχα εξαιρετικά, μοναδικά, αυθεντικά, που έχουν προσωπικότητα και στυλ, κι η ίδια αναφέρει ότι…
«Προσεγγίζω τα ρούχα ως ηθοποιός. Κάθε γυναίκα για μένα είναι η ηρωίδα ενός έργου. Ανάλογα με το έργο που πρωταγωνιστεί, δημιουργώ το φόρεμα ή το νυφικό της…»
Η Βάσια Τζοτζοπούλου αφηγείται το συνδυασμό της υποκριτικής με την ενδυματολογία και τη σκηνογραφία…
«Ο ηθοποιός φορώντας το κοστούμι του «μπαίνει» στον ρόλο και κινείται σε ένα συγκεκριμένο χώρο, το σκηνικό. Δεν είμαι ενδυματολόγος, ούτε σκηνογράφος…, αλλά στο παρελθόν, ως ηθοποιός, έμαθα να δρω σε συνδυασμό με τα παραπάνω. Επίσης, στο πλαίσιο των σπουδών μου, τα μαθήματα που έκανα για την ιστορία των κοστουμιών, το θεατρικό μακιγιάζ κ.λπ., ήταν ένα μεγάλο σχολείο! Αυτή τη μαγική επιρροή που έχει το κοστούμι σε έναν ηθοποιό και ξαφνικά τον μεταφέρει σε μια άλλη διάσταση, στον άνθρωπο που υποδύεται, θέλω να έχουν και τα ρούχα μου στις γυναίκες που τα φορούν, να τις κάνουν να νιώθουν όμορφες, μοναδικές, κι ευτυχισμένες…»
Πηγή έμπνευσης και κινητήριος δύναμη για την δημιουργική έκφραση της σχεδιάστριας συνιστούν…
«Τα υφάσματα κυρίως με καθοδηγούν! Η γυναίκα για την οποία δημιουργώ, και το «έργο», στο οποίο αποφασίσαμε να είναι η ηρωίδα του!»
Η Βάσια Τζοτζοπούλου μιλάει για τους δρόμους που αποκαλύπτονται μέσα από την δημιουργικότητα, τον σχεδιασμό ρούχων, και την «προσφορά» της…
«Για μένα το δημιουργώ είναι συνώνυμο του υπάρχω! Μόνον έτσι νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Η δημιουργικότητα και αυτός ο τρόπος έκφρασης έχουν μεγάλη σημασία για την ισορροπία και την αυτοεκτίμησή μου. Έτσι είμαι χαρούμενη… και εννοώ τη χρήση της δημιουργίας γενικότερα στην καθημερινότητα της ζωής!!!! Η δημιουργικότητα, όπως και η προσφορά, είναι πράγματα που πηγάζουν από μας. Συνήθως πιστεύουμε ότι προσφέρουμε για τους άλλους. Διαφωνώ. Πιστεύω ότι πρώτα προσφέρουμε για μας, γιατί χαιρόμαστε με τη χαρά του άλλου, γιατί γεμίζει η ψυχή μας συναισθήματα, γιατί η χαρά του «μοιράζομαι» είναι πιο βαθιά!!!!»
Η σχεδιάστρια δίνει τους λόγους της ενασχόλησής της με τον εθελοντισμό…
«Με κάνει να νιώθω όμορφα, και χρήσιμη! Στη ζωή μερικά πράγματα απλά προσφέρονται… Το θέμα είναι να βρει ο καθένας μας ποια είναι αυτά».
Ο συμβολισμός κι η φιλοσοφία της υπέροχης και chique ροζ τουαλέτας, που φόρεσε στο Βατικανό η απαστράπτουσα κι υπέρκομψη Βίκυ Μπαφατάκη, η Γενική Γραμματέας των Διεθνών Βραβείων Giuseppe Sciacca, μέσα από τη ματιά της Βάσιας Τζοτζοπούλου, είναι…
«Με την κυρία Μπαφατάκη δεν είχα πολλές επιλογές. Ήταν σχεδόν μονόδρομος… Μια τόσο δυναμική προσωπικότητα, μπορεί να φορέσει μόνο ένα δυναμικό φόρεμα! Αυτό που είχα ως στόχο, είναι να έχει μια δωρική θηλυκότητα η τουαλέτα, που να παραπέμπει σε αρχαιοελληνικές γραμμές, ιδίως για το θεσμό, στον οποίο θα την φορούσε».
Η σχεδιάστρια Βάσια Τζοτζοπούλου εκπροσώπησε την Ελλάδα με τα έξοχα ρούχα που δημιούργησε εξαιρετικά για τα Διεθνή Βραβεία Giuseppe Sciacca και νιώθει…
«Τιμή, μεγάλη τιμή! Ό,τι κάνω, το κάνω σαν Ελληνίδα. Αυτό είμαι. Στην προκειμένη περίπτωση συνέβαλα στην «εικόνα» της πατρίδας μου, το έκανα με μεγάλη αίσθηση ευθύνης, και θέλω να πιστεύω και ταπεινότητας».
Η ταλαντούχα σχεδιάστρια εκφράζει πως χτυπούσε η καρδιά της εκείνες τις στιγμές που 80 εκατομμύρια τηλεθεατές από 180 χώρες παρακολούθησαν τον Γιάννη Σμαραγδή και την Βίκυ Μπαφατάκη, που ήταν ντυμένη με το φόρεμα που η ίδια σχεδίασε και δημιούργησε, να απονέμουν το παγκόσμιο βραβείο αθλητισμού στον Βασίλη Σπανούλη στο ΣΕΦ…
«Θα έλεγα πως με διακατείχε το συναίσθημα αυτής της γλυκιάς προσμονής, που μας κυριεύει συνήθως λίγο πριν συμβεί κάτι σημαντικό για μας, που το περιμένουμε και το θέλουμε. Πόσο μάλλον όταν έχεις δουλέψει γι’ αυτό. Ήταν πολύ δυνατή στιγμή!»
Τα συναισθήματα που κυριεύουν την Βάσια Τζοτζοπούλου για το γεγονός ότι το φόρεμα που δημιούργησε για την Βίκυ Μπαφατάκη, έκανε ένα παγκόσμιο ταξίδι, αποσπώντας από όλους διθυραμβικές κριτικές, είναι…
«Συγκίνηση, ικανοποίηση, κίνητρο να συνεχίσω, κίνητρο να θέλω να εξελιχθώ. Είναι όπως όταν πέφτει η αυλαία μιας παράστασης, που έχεις προσπαθήσει αμέτρητες ώρες γι’ αυτή τη στιγμή, που είναι όμως τόσο μοναδικά δυνατή, λυτρωτική θα έλεγα, ώστε να λες: «θέλω αυτό να το νιώσω πάλι». Ευχαριστώ την κυρία Μπαφατάκη που με εμπιστεύτηκε και μοιραστήκαμε μαζί κάποιες τέτοιες στιγμές. Και όπως λέει και η ίδια «αυτό ήταν μόνο η αρχή».
Το 2013 είχε έναν σημαντικό σταθμό για την Βάσια Τζοτζοπούλου, αυτόν της εθελοντικής της δράσης στην 12η Τελετή των Διεθνών Βραβείων Giuseppe Sciacca. Όσο για το 2014…, δημιουργικά και δυναμικά ως φαίνεται θα σημάνει για την σχεδιάστρια το νέο έτος, μια και η προσωπική της επίδειξη Νυφικών στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών είναι στα σκαριά…
«Είναι ο καινούριος μου στόχος – παιχνίδι… Στις 12 Ιανουαρίου 2014 θα παρουσιάσω στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την collection μου με Νυφικά για την άνοιξη – καλοκαίρι 2014. Είμαι τυχερή, γιατί σ’ αυτό μου το εγχείρημα θα έχω χορηγό και συνεργάτη την εταιρεία L’ oreal. Για μένα κάθε γυναίκα είναι η ηρωίδα ενός έργου όπου πρωταγωνιστεί. Διάλεξα λοιπόν σ’ αυτό το έργο είκοσι ηρωίδες μου – μοντέλα να έχουν ως θέμα τις διαφάνειες και τον αισθησιασμό. Το όνειρό μου λοιπόν είναι με τα Νυφικά που δημιούργησα, το ανάλογο μακιγιάζ και τα μαλλιά, να ανεβάσω στην σκηνή του Μεγάρου είκοσι μούσες, που θα αποπνέουν θηλυκότητα και αισθησιασμό. Δουλεύω σκληρά γι’ αυτό, αλλά αυτή η δίνη δημιουργικότητας, με ανανεώνει!»
Αγγελική Τριάντη
